Inschrijven Paris-Roubaix Cyclotourisme 2022 is open

Op de website van Velo Club Roubaix (VCR) is het mogelijk om je in te schrijven voor de editie van 2022. Dit is toch de moeder aller edities voor wielertoeristen. Democratische prijzen, onwijs aardige en behulpzame staf, uitstekende bevoorrading en natuurlijk dat legendarische parcours.

Omdat er traditioneel veel Nederlanders en Vlamingen aan de start staan maakt heeft VCR de goede gewoonte voor ons een speciale pagina te maken met alle info:

Info pagina Paris-Roubaix Cyclotourisme 2022 (link naar website VCR)

Laat even weten of je er bij zal zijn!

In 2022 zelf fietsen

Uiteraard kan je iedere dag Parijs-Roubaix gaan fietsen. Nagenoeg altijd is de wielerbaan open en kan je het magische gevoel ervaren hoe het is om na een dagje stuiteren deze legendarische baan op te rijden.

Wie liever deelneemt aan een georganiseerd event heeft het de laatste jaren niet best gehad want menig evenement is door de Coronacrisis gesneuveld.

 

Gelukkig laten organisatoren de kop niet hangen en is de planning voor 2022 bekend gemaakt. We mogen toch aannemen dat deze nu doorgaan. Daarbij is het niet uitgesloten dat organisaties door de Franse overheid gedwongen worden het aantal deelnemers te beperken.

Inschrijven is nog niet mogelijk maar als je aan een bepaald evenement mee wil doen is het verstandig om het in de gaten te houden en op tijd in te schrijven.

 

12 april 2022 - Paris-Roubaix Challenge (ASO)

Het is al weer de 12e editie van deze toertocht die traditioneel wordt gehouden op dag voor de koers van de Elite mannen. De koers is dit jaar vanwege verkiezingen niet op de tweede zondag in april maar een week later. Daardoor is de Challenge ook een weekje later.

Afstanden : 145. 107 en 70km

Meer info op www.parisroubaixchallenge.com/nl/

30 april en 1 mei 2022 - Roubaix Gravel #1 (VCR)

Velo Club Roubaix organiseert al jaren naast de gewone toertocht ook een editie voor de MTB (VTT in Frankrijk) maar willen nu ook liefhebbers van gravel bedienen. De Corona-crisis heeft er voor gezorgd dat de eerste editie even op zich liet wachten maar volgend jaar is het dan toch zover.

Deelnemers kunnen kiezen uit 125, 95 en 70km.  

Asfalt maar deelnemers worden vooral getrakteerd op veel kasseien en veel gravel. Finish is uiteraard op de wielerbaan.

Meer info op: www.vc-roubaix-cyclo.fr/site/

5 juni 2022 - Paris-Roubaix Cycloturismo (VCR)

VCR heeft een paar jaar geleden er voor gekozen de eerste saaie asfalt km's eraf te snijden. Met 210 kilometer waarvan 52 met kasseien heb je echt wel het idee dat je Parijs-Roubaix hebt gereden. Sterker dit is echt een stoer potje toerfietsen en het grootste deel van de deelnemers is doorgaan erg blij als ze de wielerbaan hebben bereikt.

Wie die 210 kilometer toch te lang vindt kan kiezen voor 120 of 70km.

Meer info op: www.vc-roubaix-cyclo.fr/site/

Fabian Cancellara : 2013

2013 was een zonovergoten editie wat zorgde voor een geanimeerde koers en een hoog gemiddelde van ruim 44 per uur. Deze editie was 254 kilometer lang en de renners moesten ruim 52 kilometer kasseien verteren.

Van de 198 gestarte renners zijn er 118 in de officiële uitslag opgenomen. Opmerkelijk is dat nummer 20 slechts een minuut achterstand heeft op winnaar Cancellara. Dat ondanks dat er vanuit de start knalhard gefietst is.

De top 20 binnen een minuut betekend wel dat diep in de finale er nog heel veel renners zichzelf een kans gaven op de overwinning.

Toch waren het Fabian Cancellara en Sep Vanmarcke die de rest achter zich lieten en op de wielerbaan mochten gaan sprinten om de begeerde winst.
Deze sprint werd nog wat chaotisch omdat de achtervolgers net iets minder dan een ronde op de wielerbaan aan achterstand hadden.

Uiteindelijk won Cancellara vrij makkelijk de sprint en haalde op die manier zijn derde overwinning in Parijs-Roubaix.

Dit was ook een editie die ook voor de TV kijker voorbij vloog. Daarom lekker om op een druilerige dag nog eens van deze editie te gaan zitten genieten. 

Podium 2013
1.  Fabian Cancellara
2. Sep Vanmarcke
3. Niki Terpstra

Kasseien in Tour 2022

Het schema van de Tour de France 2022 is zojuist bekend gemaakt. We beginnen volgend jaar in Denemarken en de finish is zoals gebruikelijk in Parijs.

De renners krijgen een serieus pak bergen te verteren. Maar liefst zes keer zal de finish bergop zijn. Voor veel Nederlandse fans zal het goed nieuws zijn dat de beklimming naar Alpe D'Huez weer in het parcours zit.

Deze blog gaat echter niet over cols maar over kasseien. We zijn dan ook verheugd dat er volgend jaar weer een kasseienrit in het etappeschema is opgenomen.

De afgelopen drie edities heeft de Tour het zonder kasseienrit gedaan maar deze keert in 2022 weer terug.
Rit 5 staat op woensdag 6 juli gepland en gaat van Lille naar Wallers-Arenberg. Totaal 11 stroken met een totale lengte van net geen 20 kilometer kasseien.
Voor specialisten zoals Van Aert, Van Der Poel en Lampaert een "walk in the park" maar voor lichtgewicht klimmers die dit niet gewend zijn gaat 6 juli een onvergetelijk dagje worden.

 

 

Sonny Colbrelli : 2021

Vorige week zondag was het na tweeënhalf jaar eindelijk weer zo ver. Alle fans van deze koers zaten flink op hun honger, maar het wachten is ruimschoots beloond. Dit was een koers waar je wel honderd boeken over kan schrijven.
Het was sinds 2002 dat we een natte editie hebben gekregen dus geen van de renners had ooit in koers op natte noord Franse kasseien gereden. Voor zo'n 60 renners was het sowieso een debuut en het volledige podium zou uiteindelijk bezet worden door debutanten. 

 

Voor het zover was hebben we een spectaculaire koers gezien. Sommige "experts" voorstelde hooguit 20 man aan de streep en volle ziekenhuizen. Zo'n 100 renners staan in de officiële uitslag en dat is 60%. Mooi getal om eens bij stil te staan. Heel veel renners voelde dat dit - om meerdere redenen - een special editie was en wilde in de uitslag komen. Naast de renners die in de officiële uitslag staan hebben nog een aantal renners de wielerbaan weten te bereiken. Echter buiten tijd maar de wil om deze editie uit te rijden was onwaarschijnlijk groot. 

 

Het duurde even voor de vroege vlucht op gang kwam, maar voor de eerste kasseien reed er uiteindelijk een zeer grote groep weg. In deze kopgroep renners van alle grote ploegen maar op de eerste kasseistroken begonnen de eerste renners al af te haken.

De kopgroep werd bij iedere volgende strook dunner maar bepaalde toch in grote mate het verloop van de koers. Uiteindelijk waren alleen Florian Vermeersch en Nils Eekhof over.

Op hun hielen gezeten door een groepje wat eveneens was overgebleven van de grote kopgroep. Daarachter probeerde ploegen van mogelijke kanshebbers terug in de koers te komen maar het tempo aan de kop van de wedstrijd bleef - zeker gezien de staat van het parcours - zeer hoog.

 

Eekhof viel van voren weg en op enig moment leek Gianni Moscon op weg naar een groot solonummer. Vermoeidheid, een lekke band en een val waren diep in de finale een pijnlijke cocktail dat hij niet langer podium kandidaat was.

Van der Poel en Colbrelli waren knap van achter naar de kop van de koers weten te komen. De jonge Vermeersch wist van geen ophouden en zou samen met de Italiaan en de Nederlander op weg gaan naar de wielerbaan.

De jacht achter de kopgroep was rommelig maar het gat was te klein om als kopgroep te gaan zitten treuzelen. Colbrelli die tot dan toe vrij zuinig zich in de kop van de wedstrijd had weten te manoeuvreren nam nu ook zijn verantwoording.

Helemaal gerust was Colbrelli niet in z'n sprint want op Carrefour de l'Arbre probeerde hij van z'n twee medevluchters te komen. Hoewel zowel Vermeersch en van der Poel al enorm met hun krachten hadden gesmeten kwam Colbrelli niet van ze af.

 

Op het eind van de Gruson probeerde Vermeersch het dan nog een keer. Ook in de straten van Roubaix probeerde Vermeersch het nog en keer en toen was al duidelijk dat Colbrelli z'n twee kompanen in de sprint ging opeten.

In een sprint met drie was Colbrelli op afstand de sterkste. Vermeersch was ondanks zijn droomdebuut toch teleurgesteld en dat mag. Als je zo dicht bij bent wil je ook winnen.

Van der Poel kon leven met z'n derde plaats en heeft zoals hij dat zelf zo mooi kan zeggen "gekoerst zoals ik wil koersen"

Colbrelli is aan een geweldig seizoen bezig en absoluut een verdiend winnaar, maar Florian en Mathieu hebben deze editie op onnavolgbare wijze gekleurd.

 

Podium 2021

1. Sonny Colbrelli

2. Florian Vermeersch

3. Mathieu van der Poel 

 

Interview trotse vader na 3de plek Mathieu

Adrie vd Poel geeft op trotse wijze zijn visie op de podium plek van zoon Mathieu na een legendarische editie van Parijs-Roubaix.

Delko in klassieke Look trui

Het team van Delko start vandaag in een heel speciale trui. Speciaal voor deze Parijs-Roubaix heeft het team truien laten maken die gebaseerd zijn op het shirt van de voormalige La Vie Claire ploeg.

De ploeg die we kennen van Bernard Hinault en Gre LeMond en natuurlijk van de introductie van de Look klikpedaal.

Het origineel  uit de jaren 80 was gebaseerd op schilderijen van Mondriaan en het was in alle opzichte een vernieuwd shirt. Het waren ook de jaren dat moderne stoffen hun intreden deden en de wollen trui naar het museum kon.

Fraaie keuze om als ploeg hier mee uit te pakken alleen of met de modder van vandaag de truien lang herkenbaar gaan blijven?

1e vrouwen editie voor Lizzie Deignan

Elizabeth Deignan heeft vanmiddag op indrukwekkende wijze de eerste editie van Parijs-Roubaix voor vrouwen gewonnen. 

Op de eerste kasseistrook met nog 82 kilometer te gaan begon ze aan een groot avontuur wat ze succesvol wist af te ronden.

 

De extreme regen bleef uit maar op een aantal kasseistroken was toch veel blubber wat voor de nodige valpartijen zorgde. Toch zal zonder die valpartijen er geen andere winnares zijn geweest. Deignan was enorm sterk en bouwde haar voorsprong stelselmatig uit. 

Marianne Vos probeerde op de strook van Camphin-en-Pévèle in een alles of niets poging nog bij Deignan te komen. Vos snoepte snel een minuut van de voorsprong af maar Deignan was te ver weg.

 

Zeer knappe prestatie van Vos maar na de tweede plek van vorige week op het WK had dit toch een heel mooie revanche kunnen zijn.

Op Deignan stond echter geen maat en Lizzie had ook slim gekoerst. Door vroeg in de aanval te gaan bleef ze uit de ellende van valpartijen. Alleen rijden is uiteraard mega zwaar maar heeft in een koers als deze veel voordelen.

Waarom hebben we gezien in de achtervolgende groep waar toch een paar keer een serieuze valpartij viel op te te tekenen.

Dat neemt niet weg dat Lizzie het voor ons als TV-kijker ook een paar keer heel spannend wist maken. Zo was er de slipper in de laatste bocht op Mons-en-Pévèle en ook op Camphin-en-Pévèle maakte Lizzie het voor de TV-kijker even heel spannend.

Een mooie eerste editie voor vrouwen maar er mag volgend jaar echt wel 40-50 kilometer aan de voorkant voor gezet worden. Daarnaast hoop ik dat volgend jaar de live uitzending eerder begint, want toen deze vanmiddag begon was de koers - ondanks de schitterende achtervolging van Vos - eigenlijk al gedaan.

Achter Vos kwam ook Elisa Longo Borghini alleen aan op de wielerbaan en dat leverde bij elkaar wel een heel schitterend podium op.

 

Podium vrouwen 2021

1. Elizabeth Deignan

2. Marianne Vos

3. Elisa Longo Borghini

2002 de laatste natte Roubaix

Voorlopig is de editie van 2002 de laatste echte natte editie. Er zijn dus geen renners in het huidige peloton die al eens een natte editie van Parijs-Roubaix hebben gereden.

Zowel voor vandaag als morgen wordt er regen verwacht en dat zullen maar heel weinig renners en rensters echt weten te waarderen.

Voor ons als toeschouwer levert dat spectaculaire beelden op, maar mogelijk ook valpartijen met minder fraaie afloop.

De vrouwen rijden vanmiddag hun eerste editie van Parijs-Roubaix. Daar hebben ze veel en veel te lang op moeten wachten maar het ziet er naar uit dat het gelijk een natte editie wordt. 

Veel fans zullen met spanning uitkijken naar beide koersen en om het wachten op deze zaterdagochtend wat aangenamer te maken zijn hier twee(!!) uur Parijs-Roubaix 2002...........

Speciale truien Jumbo ploeg

Vanwege het 100 jarig jubileum van de sponsor rijdt de Jumbo-Visma ploeg zondag in een aangepast tenue. Naast een jubileumschild is vooral de print met kasseien op de achterzijde van de kampioenstrui van Wout Van Aert schitterend om te zien.

Dit zullen wel truitjes worden die onder verzamelaars het heel goed gaan doen.

Voorpret

Vandaag staat in het AD editie Rotterdam-Oost een interview met mij over.................de schoonste koers.

Altijd leuk zo'n stukje in de krant maar de voorpret gaat natuurlijk verder. Lekkernijen in huis halen, reserve TV, dubbele internet verbindingen.......niks mag er natuurlijk fout gaan dit weekend.

Ja weekend want morgen rijden de vrouwen hun eerste editie en zondag zijn de mannen aan de beurt voor de 118 keer al weer.

Editie 2022

Ja er staat echt 2022. Al jaren wordt Parijs-Roubaix georganiseerd op de tweede zondag in April en dat is precies een week na de Ronde van Vlaanderen. De Vlaamse hoogmis staat al jaren geprogrammeerd op de eerste zondag van April.

 

Door de Corona is geen koers zo hard geraakt als Parijs-Roubaix en maar liefst drie (!!) keer is een geplande datum geannuleerd. Eerst sneuvelde het voorjaar 2020 en ook het alternatief in het najaar haalde het niet. Ook dit voorjaar ging de stekker eruit en het zal voor veel fans uitkijken zijn naar aanstaande zondag.

Organisaties als de ASO die verantwoordelijk is voor Parijs-Roubaix werken met planningen over meerdere jaren en zo moet nu al de datum voor volgend jaar vast staan.

Dat is dit keer echter WEER niet de tweede zondag in April. 

Dit keer zijn het Franse verkiezingen die in de weg zitten. In het verleden is de koers wel een naar de maandag verschoven zoals in 1972. 

Om diverse (lees: geld) redenen was dat geen interessante optie en de ASO heeft geruild met de Amstel Gold Race.

Onze Nederlandse klassieker komt volgend jaar dus tussen De Ronde Van Vlaanderen en Parijs-Roubaix te zitten en het gaat uiteraard om eenmalige ruil.

Voorlopige kalender voorjaar 2022:

5 Maart - Strade-Bianche

19 Maart - Milaan-San Remo

27 Maart - Gent-Wevelgem

3 April - Ronde van Vlaanderen

10 April - Amstel Gold Race

17 April - Parijs-Roubaix

24 April - Luik-Bastenalen-Luik

Parcours Elite 2021

Het parcours kent eigenlijk geen verrassingen ten opzichte van de laatste edities. De 118e editie is 257,7 kilometer lang en bevat 30 sectoren met kasseien. Deze sectoren zijn samen goed voor 55 kilometer kasseien waarvan sommige heel, heel, heel erg slecht liggen.

De renners krijgen 100 kilometer de tijd om op te warmen als na goed twee uur koers de eerste kasseien bij Troisville opdoemen.

Voor aanstaande zondag wordt regen opgegeven en de kasseien van Troisville liggen er dan doorgaans slecht bij.

Bij regen is het dan ook te hopen dat het peloton in die eerste uren al een beetje uit elkaar is gevallen en er niet een hongerige meute van 200 man de kasseien opstormt.

Na de kasseien van Troisville krijgen de renners nergens meer echt rust. Om de haverklap duikt er zo'n gruwelijke Noord Franse hindernis op.

Onder die hindernissen ook de zeer lange strook van Quiévy - Saint-Pyhton welke sinds een paar jaar is omgedoopt tot secteur John Degenkolb. Het zal de derde hindernis van de dag zijn en deze strook is maar liefst 3700 meter lang. Hiermee is het tevens de langste strook in deze editie en menig renner zal na deze strook het al spuug en spuug zat zijn. 

Als het dan ook nog regent zullen we de eerste passagiers in de bezemwagen mogen verwelkomen. Renners die hun kopman door de aanloop moesten loodsen en op de kasseien zelf niet veel te zoeken hebben zullen hier maar wat graag in de remmen knijpen.

Voor wie voor winst of podium gaat moet het dan nog echter gaan beginnen. De stroken volgen elkaar snel op en na 10 stroken en met nog 95 kilometer te gaan is daar het legendarische Bos van Wallers.

Zelfs voor specialisten een gruwel en met regen zijn deze kasseien (het zijn daar overigens meer keien dan kasseien) spek en spek glad.

De afstand naar de wielerbaan is nog te groot om hier de koers al te winnen, maar je kan hem hier wel verliezen. Een lekke band hoeft hier nog niet in de weg te zitten, maar een nare valpartij kan er zomaar voor zorgen dat deze Parijs-Roubaix na 150 kilometer is afgelopen.

Ook na het Bos van Wallers blijven de stroken zich vlot achter elkaar opvolgen. Hoewel de renners vanaf de eerste kasseien voor iedere twee kilometer asfalt er één op kassei krijgen, zal menig renner inmiddels het gevoel hebben constant op van die duivels stenen te rijden.

Voor veel fans is het dan uitkijken naar de passage op Mons-en-Pévèle. Een vijf sterren strook met een paar lastige bochten en het nodige hoogteverschil. De kasseien liggen op sommige plaatsen redelijk maar op een aantal andere plaatsen gruwelijk slecht. 

Hier wordt veel met trekkers gereden en eigenlijk ligt er altijd zand en klei op de kasseien. Met regen betekend dat dus blubber!

Het is dan nog een kleine 50 kilometer naar de meet en grote specialisten als Fabian Cancellara en Tom Boonen hebben vanaf hier succesvol een solo af weten te ronden.

Of we dat zondag gaan zien is de vraag. Veel renners hebben een zwaar seizoen achter de rug en Parijs-Roubaix is dit keer geen voorjaarsklassiekers maar een najaarsklassieker. Het zal hier en daar zeker aan wat frisheid ontbreken.

Wie wil winnen zal na het afrijden van Mons-en-Pévèle toch nog goed een uur aan de bak moeten. De renners hebben dan nog precies 10 stroken tegoed waarvan we de laatste in Roubaix mogen verwaarlozen. 

De andere negen stroken die de renners nog krijgen zijn echter wel serieuze kost. De strook van Bourghelles - Wannehain krijgt met 1100 meter maar drie sterren, maar de kasseien liggen slecht en het eerste stuk loopt smerig op en de wind staat hier vaak in het nadeel. Wie sterk is moet het niet laten hier eens een stevige selectie door te voeren.

Een klein stukje verder wacht met nog 20 kilometer te gaan de strook van Camphin-en-Pévèle. Een vier sterren strook van zo'n twee kilometer lang die tussen de bietenvelden ligt. 

Bieten? Ja bieten en dat betekend - zeker in deze tijd van het jaar - overal klei en natte klei is niks anders dan blubber.........

 

Na deze hindernis ruiken de renners als het ware de wielerbaan en het gevoel er bijna te zijn zou zomaar in de vezels kunnen kruipen. MIS!

Op 17 kilometer van de meet staat daar poort naar het ergste stukje hel namelijk de strook van Carrefour de l’Arbre. Het is vast een discussie waard of het Bos van Wallers of die van Carrefour de l’Arbre de meest gruwelijke strook is. 

Als je ze allebei fris oprijdt is het Bos vast "de winnaar".

Het verschil is echter dat de renners bij het Bos van Wallers nog vrij fris zijn en bij Carrefour de l’Arbre is niemand meer fris.

Het Bos van Wallers is een kaarsrechte strook en in de strook van Carrefour de l’Arbre zitten een paar zeer nare bochten. Na een bocht is het op kasseien lastig weer op gang komen en bij regen zullen de bochten met zeer lage snelheid genomen moeten worden.

Daarnaast heb ik met een persoonlijk verkenning deze zomer mogen zien dat de kasseien op Carrefour de l’Arbre gruwelijk slecht liggen. Vooral het stuk voor de bocht die ongeveer halverwege de strook ligt.

Op sommige plaatsen is er wel een strookje om in de kant te rijden, maar zondag zal het daar barsten van het publiek.

Een gruwel van een strook en ieder die op aanklampen zat gaat hier echt definitief over boord.

Er volgen dan nog Gruson en Hem. Deze laatste is de laatste jaren gerenoveerd omdat deze strook ook voor dagelijks verkeer wordt gebruikt. De asfaltstroken aan beide kanten moeten het voor dagelijks fietsverkeer aangenaam maken. Het is op dit moment onduidelijk of de organisatie maatregelen neemt om te voorkomen dat de renners op deze asfaltstrookjes kunnen rijden.

In Roubaix zelf is dan nog het eerdere genoemde niemendalletje en dan is het nog een rondje op de wielerbaan.

Met regen zal dat ook niet fijn zijn om daar te moeten sprinten en wie sterk genoeg is doet er ook verstandig aan het daar niet op aan te laten komen.

Wie voor een solo wil gaan zal in het parcours een bondgenoot vinden, maar of het weer ook een bondgenoot gaat worden?

 

Geen Regenboog in Roubaix

Eindelijk is er na tweeënhalf jaar weer een Parijs-Roubaix maar deze zal verreden worden zonder de regerende wereldkampioen.

Dat is extra jammer want dit keer had de unieke situatie kunnen ontstaan dat de wereldkampioen twee maal Parijs-Roubaix had kunnen winnen. Dit keer wordt er immers voor een volgende WK tweemaal een editie van Parijs-Roubaix gereden. 

Zondag staat de 118e editie op het programma en bizar genoeg over een half jaar staat editie 119 al weer op de agenda.

Een situatie die ontstaan is door de Coronacrisis. Een crisis die voor veel vreemde en absurde situaties heeft gezorgd en ook de wielersport is daar niet aan ontkomen.

Wereldkampioen Julian Alaphilippe volgde zichzelf afgelopen zondag op indrukwekkende wijze op en is er zondag op de Noord Franse steentjes niet bij.

Jammer maar gezien het type coureur dat hij is wellicht ook begrijpelijk.

 

In de finale van het WK van afgelopen zondag zaten echter een aantal andere kleppers die wat mij betreft zondag tot de kanshebbers behoren.

Ik zet zondag mijn geld op:

Jasper Stuyven, Dylan van Baarle, Florian Senechal en Zdeněk Štybar

Parcours Vrouwen editie 2021

De vrouwen krijgen eindelijk hun Parijs-Roubaix. Eigenlijk schandalig dat de dames er zo lang op hebben moeten wachten.

De vrouwen rijden op zaterdag 2 oktober 116 kilometer en in de laatste 85 kilometer krijgen ze 17 kasseistroken te verwerken. Het Bos Van Wallers laten de dames links liggen, maar vanaf  Hornaing rijden de vrouwen over exact hetzelfde parcours als de mannen de volgende dag (zondag 3 oktober) krijgen voorgeschoteld.

Extreme 5 sterren stroken zoals Mons-en-Pévèle en Carrefour de L'Arbre mogen de vrouwen hun tanden dus op stuk bijten.

 

Aangezien de vrouwen geen historie hebben met deze koers is het toch vrij lastig om een kanshebber te noemen. Het wordt zo'n eerste keer ook echt een koers die beide kanten op kan vallen. Wordt het afwachten vanwege wat komen gaat? Of vliegen de dames er vol in?

Nog twee weekjes maar de dames mogen eerst volgende week uit gaan maken wie er wereldkampioen gaat worden. Als we naar het parcours van het WK kijken, sluit ik niet uit dat de vrouw die wereldkampioen gaat worden, die schitterende trui een week later op de Noord Franse kasseien zal kunnen showen.

 

Alcyon

Afgelopen week kwam - mede door deze blog - de vraag binnen of ik wist met welk fietsmerk de meeste overwinning in Parijs-Roubaix zijn behaald.

Die vraag kon ik blind beantwoorden want dat is het historische merk Alcyon met maar liefst 14 overwinningen.

De vraagsteller (redacteur van een fietsmagazine) was natuurlijk vooral benieuwd hoe dat zit in de recente jaren. 

Wie het wielrennen een beetje volgt heeft immers kunnen zien dat de laatste jaren Specialized het heel erg goed doet op de noord Franse stenen. Specialized heeft zelfs ook één van haar modellen naar Roubaix genoemd.

Toch heeft Specialized nog een hele weg te gaan om het legendarische Alcyon van de troon te stoten. Alcyon is begin vorig jaar opgericht en produceerde vooral motoren. Daarnaast produceerde Alcyon fietsen en een aantal compacte auto's.

Na de oorlog ontstonden er diverse fusies en uiteindelijk verdween eind jaren 70 het merk Alcyon.

Tijdens de beginperiode van de wielersport waren en nog geen ploegen en is het soms slecht te achterhalen op wat voor fiets de betreffende coureur heeft gereden. Ook toen ploegen een vertrouwd beeld werden in het peloton waren er nog veel renners die deelname onder het label onafhankelijke.

Alcyon heeft begin vorige eeuw diverse individuele renners van materiaal voorzien, maar was vooral als sponsor van een wielerploeg actief tussen:

1905-1912: Alcyon-Dunlop

1913: Alcyon 

1914: Alcyon-Soly 

1915-1921: Alcyon 

1922-1931: Alcyon-Dunlop 

1932: Alcyon-Dunlop-Armor 

1933-1959: Alcyon-Dunlop

 

De meeste van deze ploegen droegen een ijsblauwe trui wat een verwijzing is naar Alcyon wat in het Grieks ijsvogel betekend. Het merk Alcyon heeft nog steeds een enorme aantrekkingskracht bij verzamelaars en is zelfs inspiratie voor moderne wielershirts.

In de jaren dat Alcyon actief was mochten ploegen alleen gesponsord worden door fietsmerken, bandenmerken en andere fabrikanten die direct met de fietsen waren te relateren. Dat heeft zeker invloed gehad dat een aantal fabrikanten van motoren en auto's zich begin vorig eeuw op de fietsenmarkt hebben gestort.

 

In de loop van de 50er jaren kwamen de zogenaamde extra sportieve sponsors de wielersport versterken. Eigenlijk kwam het er op neer dat vanaf dat moment sponsoring werd gedaan door merken die eigenlijk niets met fietsen en wielersport te maken hadden.

De Italiaanse Nivea-Fuchs formatie van Fiorenzo Magni had het met deze nieuwe aanpak in 1954 niet eenvoudig en er ontstond een enorme lobby om fiets-vreemde merken buiten de deur te houden.

Gelukkig is dat mislukt want zonder de steun van extrasportieve sponsors zou de wielersport een vogel voor de kat zijn.

Of Alcyon een slachtoffer is geworden van deze extrasportieve sponsors valt te betwijfelen. In de loop der jaren zijn er veel fiets-, motor- en automerken verdwenen en Alcyon staat helaas ook in dat lijstje.

Alcyon staat echter ook in het lijstje van het aantal overwinningen in Parijs-Roubaix per fietsmerk. Sterker ze staan daar fier aan top en dat gaat heel lang duren voor ze van die troon zijn verstoten.

Alcyon - 14 overwinningen

Eddy Merckx -7

Specialized - 7

Colnago - 6

Bianchi - 5

Peugeot - 5

Van Looy: 1962

Wat hebben Algerije en deze editie met elkaar gemeen?

Op zondag 8 april 1962 werd er in Frankrijk een referendum gehouden over de onafhankelijkheid van Algerije. 90% procent van de stemmen was voor een onafhankelijk Algerije want de sleutel was aan een einde van een zeer bloedige onafhankelijkheidsstrijd.
Stemmen voor een dergelijk referendum is verplicht en dat zou veel toeschouwers bij de koers weghouden. Dus besloten de inrichters om de koers één dag door te schuiven naar maandag 9 april.

Voor Van Looy maakte het niet uit want die kon wel een dagje extra rust gebruiken.
Een week daarvoor had Rik immers de Ronde Van Vlaanderen gewonnen en winst in Roubaix zou een mooie dubbel betekenen.
We waren toe aan de 60e editie van Parijs-Roubaix en Rik was al een gearriveerd kampioen met een schitterende palmares.
Als wereldkampioen had hij zich dat jaar al goed laten zien met overwinningen in de reeds genoemde Ronde Van Vlaanderen en in Gent-Wevelgem.

In 1961 won Van Looy in de sprint, maar dit keer wilde hij geen risico's lopen. Daems was er in 1961 bij geweest toen Van Looy ze er op het velodroom allemaal oplegde.
Daems wilde in 1962 echter geen risico lopen en maakte het Van Looy niet eenvoudig. Van Looy nam daarom het heft in eigen hand en trok zelfzeker met een krachtige solo richting Roubaix.

Dit waren de top jaren van Van Looy en als Rik iets in z'n kop had dan zat het echt nergens anders.
Bijna mechanisch en voor sommige wellicht ook wat afstandelijkheid.
Rik II was natuurlijk een tikje arrogante meneer maar met zijn erelijst? Dat mag he!

Wederom een overwinning in de regenboogtrui en als wereldkampioen Parijs-Roubaix winnen blijft toch wel iets heel speciaals.

Podium 1962
1 Rik Van Looy
2 Emile Daems
3 Frans Schoubben

Werkzaamheden Warlaing à Brillon

De strook die begint in Warlaing wordt op dit moment stevig onder handen genomen. Het is niet de meest legendarisch strook en toch is het een enorm zware hindernis.

De strook is 2400 meter lang en wordt met drie sterren gekwalificeerd. 

Deze strook is een weg die vrij veel door gewoon verkeer gebruikt wordt en heeft ook een officieel D nummer namelijk D81. De kasseien (en de drainage) halverwege (eigenlijk al op grondgebied Tilloy-lez-Marchiennes) waren echt te slecht aan het worden en besloten is een segment van een paar honderd meter te vervangen.

 

Met de auto is het op dit moment onmogelijk om deze strook te passeren. Met de fiets moet je even op en afstappen. Via het kantje kan je prima verder rijden tot er weer kasseien zijn.

Let op: ga NIET op de kasseien rijden die nog niet zijn ingeveegd! Je kan op die stukken met je wiel vast komen zitten.

 

Zeer zware strook die bij het naderen van de kaap van de 200 km ook gaat wegen. Dus hopelijk zijn ze in het eerste weekend van oktober klaar met deze werkzaamheden.

 

Werkzaamheden Hem

Op dit moment gewerkt aan het laatste deel van de strook van Hem. Met de auto is op dit moment beslist niet mogelijk om de strook te rijden. Met de fiets moet je heel even van de fiets maar is er geen reden om hiervoor om te rijden.

In 2019 zijn ze begonnen met het restaureren van de strook van Hem. Strikt genomen de laatste echte kasseistrook tijdens Parijs-Roubaix. Het niemendalletje vlak voor het oprijden van de wielerbaan kan je immers nauwelijks meetellen.

Het is prima dat de strook van Hem is aangepakt. De kasseien gingen op zich wel, maar de asfaltstroken aan weerskanten waren een lappendeken van de vele reparaties. Verder barsten het in deze asfaltstroken van enorme gaten. Soms kniediep en dus levensgevaarlijk.

De werkzaamheden aan de strook van Hem zijn steeds in fases gedaan en op dit moment is het laatste stuk aan de beurt. Het is precies het stuk waar Hennie Kuiper in 1983 bijna deze schitterende koers verloor.

We herinneren ons allemaal wel de zenuwachtig klappende Kuiper die zo snel mogelijk een nieuwe fiets wilde hebben. Gelukkig kwam het goed met Hennie en pakte hij een van z'n mooiste overwinningen op die tweede zondag van april.
Het gat van Kuiper is niet meer en op dit moment wordt er gewerkt om daar "nette" kasseien te leggen.

Oorspronkelijk stond aan het einde van deze strook een monument van Kuiper, maar dat is een aantal jaren geleden gestolen. Een nieuw monument van Kuiper passeer je een paar kilometer verder in een moderne wijk van Hem waar ook een niet gekwalificeerd kassenstrookje ligt. 

Wie de komende weken daar gaat fietsen kan bij de afzetting gewoon doorrijden, maar zal even van de fiets moeten bij de werkzaamheden.

Om de renners tijdens de koers op de kasseien te dwingen gaat de organisatie nog wel een uitdaging hebben. Voor de restauratie was het oliedom om op de asfaltstrookjes te rijden, maar nu is het beslist een voordeel. In het eerste weekend van oktober gaan we zien hoe de ASO dat heeft aangepakt.

Werkzaamheden wielerbaan

Wielertoeristen en andere belangstellende doen er goed aan deze zomer de wielerbaan in het weekend te bezoeken. Op dit moment wordt er aan de baan gewerkt en is het op gewone werkdagen niet mogelijk op op de piste zelf te komen.

 

 

De werkzaamheden duren tot en met 1 oktober as. Dat is overigens best een spannende datum want de dag erop wordt Parijs-Roubaix voor vrouwen gereden en dag daarna staat de editie voor de mannen gepland. Het zou toch wel heel jammer zijn als we na 30 maanden eindelijk weer een Parijs-Roubaix krijgen en deze niet op de wielerbaan kan finishen. 

 

We mogen toch hopen dat het een wat ruime planning is.

Waller-Roubaix 2021

Ook dit jaar zal er zoals het er nu naar uitziet geen Parijs-Roubaix zijn voor wielertoeristen. Om aan mijn jaarlijks portie Noord Franse kasseien te komen ben ik afgelopen vrijdag maar afgereisd naar Saint-Amand-les-Eaux. Als begeleider ging m'n lief mee die de auto naar Roubaix zou rijden en op een aantal stroken wat foto's ging maken.

Saint-Amand-les-Eaux ligt net over de Belgisch-Franse grens op een steenworp afstand van het legendarische Bos van Wallers.

Overnacht in Auberge du bord des Eaux wat een eenvoudig maar ook wel heel authentiek onderkomen is. Kamers zijn eigenlijk huisjes en op de kamer kan je ook je eigen maaltijden maken. Na uren in de file bij Brussel besloten we dan ook lekker tapas op de kamer te doen.

Smal bedje maar prima geslapen en uitstekend ontbijt voor slechts 11 Euro. Met heerlijke koffie wat in Frankrijk niet vanzelfsprekend is.

Na het ontbijt naar het Bos van Wallers. We parkeerde de auto aan het eind en over het fietspad ben ik naar het begin van deze duivels strook gefietst. Als je langs de strook fiets niet teveel naar rechts kijken want dan vergaat de lust je om er alsnog overheen te dokkeren.

 

De loopgraaf van Arenberg

Het Bos van Wallers heeft vele namen en bijnamen en heeft zelfs op de doorsnee wielerfan een enorme aantrekkingskracht. Zo belande ik bij het begin van de strook in een enorme groep Vlamingen die op excursie waren. Met de bus een dag op pad om alle bijzondere locaties van Parijs-Roubaix te bekijken. 

Net als ik zouden zij op de wielerbaan van Roubaix hun tocht beëindigen. Met een paar stond ik even te praten bij de diverse monumenten die aan het begin van de strook staan.

Er was echter werk aan de winkel en ik begon aan "Het Bos". Dat onder luide aanmoedigingen van de Vlamingen.

Na 150 meter verstomde de aanmoedigingen en dan is het nog een eind........

Ik heb hier alle vele malen gefiets maar "Het Bos" blijft toch een enorme worsteling. Het eerste deel loopt omlaag en dan lukt het nog wel om het tempo erin te houden. Ben je echter een goeie kilometer op weg wordt het steeds moeilijker om de vaart erin te houden. Je stuitert echt alle kant op en je fiets heeft meermaals de neiging om de bosjes in te vluchten. Zo nu en dan voel je de velg van je achterwiel op een rand van een kassei maar langzamer gaan fietsen is echt geen optie. 

Links ligt het verleidelijk fietspad maar daar ben ik niet voor naar Frankrijk gekomen.

Ik ben altijd blij om mijn vrouw te zien maar aan het eind van deze strook helemaal.

Gilbert en John

Na "Het Bos" even verpozen op de brede D40 op weg naar Pont Gibus. Gibus is een koosnaam voor Gilbert Duclos-Lassalle en dat staat metershoog geschilderd op een paar oude brughoofden. 

Duclos-Lassalle won in 1992 en 1993 zijn favoriete koers. Eerste deel van deze strook is gerestaureerd maar tweede deel ligt toch redelijk slecht. 

Na een korte "pauze" op het asfalt volgt dan de 3700 meter lange Secteur John Degenkolb. Winnaar in 2015 en ambassadeur van Les Amis de Paris-Roubaix.

Het is echter een strook waar geen eind aan lijkt te komen en met name het tweede deel ligt serieus slecht en ik was dan ook blij - inmiddels flink door elkaar geschud - dat ik op het einde het bordje van Wandignies zag.

Opgebroken

De volgende strook die van Warlaing à Brillon was voor een deel opgebroken. Over een stuk van een paar honderd meter zijn ze daar de kasseien iets minder slecht aan het leggen.

Met de auto kon je er niet door maar het stuk waar nu geen kasseien lagen was de ondergrond stevig genoeg om te fiesten. Geen heel slechte strook maar met 2400 meter mag deze er toch zijn. Vrij snel volgt Tilloy à Sars et Rosières die ook 2400 meter lang is maar met 4 sterren een tikje lastiger dan de voorganger.

Marc Madiot

Dan is het even bijkomen over de provinciale weg naar Beuvry en vlak voor de begraafplaats is het naar links en dan weet je eigenlijk al genoeg. Marc Madiot die de koers tweemaal wist te winnen heeft hier zijn "eigen" strook. Met 1400 meter krijgt de strook maar 3 van de 5 sterren, maar het loopt in het begin smerig omhoog en in de koers gaan de kilometers hier ook zeker tellen.

Na Madiot gaat het door het centrum van Orchies. Als wielertoerist is dit een perfecte plek om even te tanken.

Even buiten Orchies wacht de combi Pave chemin de Prieres en Pave de l'Abattoir. Prachtige namen en met drie sterren blijken de namen meer schrik in te boezemen dan nodig.

M'n lief stond hier met bevoorrading en dat was nodig want de temperatuur was flink de hoogte in aan het schieten. De voorspelde regen en onweer bleef gelukkig nog even weg.

 

Wind
De wind stond nagenoeg de hele dag in het nadeel maar soms net wat meer. Vooral op Auchy-lez-Orchies à Bersée en de strook van Mons en Pévèle. Vooral de combi van kasseien, oplopende weg en wind tegen ging knap pijn doen aan de beentjes en toen ik bij Mons en Pévèle van de kasseien draaide was ik er ook even klaar mee. Gelukkig dan een kleine afdaling naar Mérignies waar een onbenullige twee sterren strookje ligt te wachten.
Over de D917 gaat het dan naar  Pont Thibaut. Verreweg mijn favoriete strook. Met 1400 meter kan ik de hele lengte wel het gas erop houden en de drie bochten maken het tot een leuke uitdaging want stilvallen hier is ook echt stilvallen. Als je op Mons en Pévèle wind tegen hebt dan zit hij op Pont Thibaut in de rug en zo werd het ook vandaag weer m'n favoriete strook.

 

 

Templeuve
Hier ligt een drieluikje te wachten waarbij de strook van Moulin Vertain de meest opvallende is. Deze strook is in 2002 onder de akkers vandaan gehaald om de 100ste editie wat extra's te geven. Korte strook maar gemene stenen.
Bij de molen stond m'n lief met de auto om te bevoorraden maar regen was op komst dus rap door naar Cysoing.
Even buiten Cysoing liggen een paar hele nare vier sterren stroken. Bij het uitrijden van het plaatsje krijg je eerst secteur Cysoing à Bourghelles voor je kiezen. Deze strook ik omgedoopt tot Pavé Duclos-Lassalle en loopt in het begin smerig omhoog om na de bocht af te dalen. Secteur Bourghelles à Wannehain die volgt gaat dan in het eerste stuk weer omhoog en de stenen liggen hier niet best. Het begint te wegen............ Zwaar te wegen.....

 

De finale
Na secteur Bourghelles à Wannehain is het nog 25 kilometer naar de wielerbaan maar wel met de volgende stroken:
1800m **** Camphin-en-Pévèle
2100m ***** Carrefour de l'Arbre
1100m ** Gruson
1400m * Hem
600m * Espace Charles Crupelandt

 

Met name op Camphin-en-Pévèle en Carrefour de l'Arbre zat de wind weer smerig in de weg. Op Carrefour de l'Arbre moet je niet gaan nadenken wat je daar allemaal voor je wielen ziet verschijnen. Rammen, rossen, boenderen en je niet laten intimideren wat je ogen je vertellen. Nog even doorduwen en op het eind van Carrefour de l'Arbre gebeurde wat de hele dag al in "de planning" stond: regen!

 

Hem

Op het eind van Carrefour de l'Arbre stond m'n lief. Snel wat te drinken gepakt en rap richting wielerbaan. De strook van Gruson die dan volgt is na Carrefour de l'Arbre een niemendalletje en eigenlijk zit het zware labeur er dan wel op. Vroeger was de strook van Hem nog wel een dingetje, maar na de renovatie is dat klein bier met wat ik dan al onder de wielen langs heb zien komen. 

Toch moest ik bij de strook van Hem nog even van de fiets. Precies op de plek waar Hennie Kuiper in 1983 alle wielerharten deed stilstaan waren ze het laatste stuk van de strook aan het renoveren. Het gat waar Kuiper bijna z'n Waterloo vond is eindelijk niet meer.......

Veel tijd voor foto's gunde ik mijzelf niet want het was inmiddels zeer hard aan het regenen en ik wilde niet afkoelen.

Velodrome

Na de strook van Hem is het dan in galop naar Roubaix. Nog even een paar stukjes vals plat en dan de grote laan naar de wielerbaan. Op de laan voor de wielerbaan liggen in het midden nog wat sier-kasseien met de mooie naam Espace Charles Crupelandt. Een eregalerij met sierstenen met de namen van alle winnaars.

Op de wielerbaan waren ze aan het werk maar ik kon toch een rondje maken. Dat neemt niet weg dat een rondje op een natte wielerbaan toch een spannend dingetje kan zijn.

Het klinkt wat raar om dat te zeggen: "lekker gefietst". Toch is dat zo. Met uitzondering van stroken zoals "Het Bos" en Carrefour kom ik prima over de stenen. De wind maakte sommige stroken een stuk zwaarder, maar ik heb de krachten goed verdeeld en was gewoon gezond moe toen ik de wielerbaan op kwam rijden.

Prima dag op legendarische wielergronden wat niet wegneemt dat ik voor een ieder hoop dat er snel weer toertochten op dit historische traject gereden kunnen worden.

Daarnaast hoop ik dat in het eerste weekend van oktober we zowel de vrouwen als de mannen in actie gaan zien. Want mijn kassei- honger om zelf te fietsen is voorlopig wel gestild............de kassei-honger om mooie koers tussen Parijs en Roubaix te zien is daardoor juist alleen maar groter dan ooit.

Meer foto op: Fotoalbum Waller-Roubaix 2021

Roubaix Gravel #1

Door de Cornona zijn veel evenementen gecanceld het afgelopen jaar. Toch ziet Velo Club Roubaix mogelijkheden om de eerste Roubaix Gravel te organiseren.

Een uithoudingsproef voor wielertoeristen. Uiteraard gelden op dit moment de nodig regels en om de drukte te spreiden wordt de toch zowel op zaterdag 4 en zondag 5 september gereden.

Je kan kiezen uit drie afstanden namelijk 70, 95 en 125 km

Inschrijven kan op de website van Velo Club Roubaix en - eveneens omwille van de Corona - is het aantal deelnemers dat wordt toegelaten beperkt.

Kasseien - John van Ierland

RIH, Hennie Kuiper en Roger de Vlaeminck zijn onmiskenbaar inspiratie voor dit boek geweest. Toch zal het vooral de drang om aan de armoede te ontsnappen zijn geweest wat de belangrijkste inspiratie is geweest.

Wie wel eens door de Jordaan heeft gelopen zal met wat verbeelding de sfeer nog op kunnen snuiven. Een heerlijk boek waarin de meeste van ons wel herkennen dat je wel eens wat doms en fouts doet.

Het leven is keuzes maken en dat is - zeker als je het niet breed hebt - erg lastig. Een heerlijk boek dat ook nog eens de afstand tussen Amsterdam en de Noord Franse kasseien tot een minimum beperkt.

Streep door 11 april

Zondag over een week zal er geen Parijs-Roubaix zijn. Dat is voor de derde keer in 12 maanden dat deze koers wordt geannuleerd. 

Vorig jaar sneuvelde eerste de editie in april en later ging ook die van oktober niet door. Ook komende 11 april zal er geen Parijs-Roubaix zijn.

Jammer maar gezien de situatie in Frankrijk meer dan begrijpelijk.

Als nieuwe datum is 3 oktober genoemd. Dat weekend valt precies een week na het WK wat dit jaar in België wordt gehouden. Een mooie gelegenheid voor de nieuwe wereldkampioen om z'n trui te tonen.

Donkere wolken boven editie 2021

Voor mij zijn Parijs-Roubaix samen met de Ronde van Vlaanderen en Strade Bianche de mooiste koersen van het jaar. Oerwielrennen!

Strade Bianche was een prooi voor Mathieu van der Poel en zoals het er nu naar uitziet wordt in het Paasweekend de Ronde van Vlaanderen gereden.

 

Voor Parijs-Roubaix ziet het er echter een stuk minder gunstig uit en op de vele verschillende media verschijnt het ene na het andere bericht dat het zomaar kan zijn dat net als in 2020 er geen Parijs-Roubaix zal zijn:

 

Cyclingweekly

Paris-Roubaix 2021 unlikely to go ahead due to coronavirus situation in the region 

Wielerflits

Departementshoofd niet optimistisch over doorgaan Parijs-Roubaix

Sporza

"Kan Parijs-Roubaix doorgaan? De hemel ziet er minder blauw uit"

 

Cyclist (UK)

Paris-Roubaix 2021 increasingly uncertain 

 

In de Leiderstrui

Regiobestuurder uit twijfels: 'Lucht minder blauw voor Parijs-Roubaix' 

 

Le Parisien

Covid-19 : le Paris-Roubaix 2021 menacé 

 

Courrier Picard

C’est mal parti pour un Paris-Roubaix 2021 

 

Wielerrevue

Lokale overheden niet optimistisch over doorgaan Parijs-Roubaix 

 

Gazet van Antwerpen

Steeds meer vraagtekens rond doorgaan Parijs-Roubaix 

 

Duimen maar..............

Geen Espoirs in 2021

Op zondag 16 mei 2021 stond de Espoirs (beloften/amateurs) editie van Parijs-Roubaix op de kalender. Vanwege de oplopende Corona gevallen in heeft Vélo Club de Roubaix Lille Métropole moeten besluiten deze - doorgaans zeer spectaculaire - editie te annuleren.

Jammer want deze koers geeft altijd wat inzicht welke kassei-specialisten we de komende jaren in de Elite editie mogen verwachten.

Enigszins begrijpelijk maar daardoor niet minder jammer.

Lire la suite : https://www.directvelo.com/actualite/87179/paris-roubaix-espoirs-annule

Vélo Club de Roubaix Lille Métropole

Lire la suite : https://www.directvelo.com/actualite/87179/paris-roubaix-espoirs-annule

Jasper Stuyven wint eerste monument

Hoewel Strade Bianche op de deur klopt om een monument te worden is gister met Milaan-San Remo het eerste echte monument verreden.

De bloemen op de Via Roma waren voor Jasper Stuyven die met een late demarrage de grote favoriete schaakmat zetten en zo zijn eerste monument wist te winnen.

Milaan-San Remo is doorgaans niet de fraaiste koer om te volgen, omdat het vooral wachten, wachten en nog eens wachten is.

 

De ontlading daarentegen is doorgaans spectaculair zo ook in de editie van gisteren. In aanloop naar de Poggio - welke de laatste hindernis is - werd door Ineos verschroeiend hard gereden. Ook op de klim zelf werd knal en knal hard gereden.

De cijfers op Strava zijn indrukwekkend. Deels door de gunstige wind, maar het niveau aan de top is op dit moment enorm hoog.

Geen van de favorieten was daardoor in staat om voor de top van de Poggio een gat te slaan wat voldoende was om door te zetten tot aan de streep.

In de afdaling waren er wat kleine schermutselingen en op dat moment leek het erop dat er met een behoorlijke groep voor de overwinning gesprint zou gaan worden.

Daar zat Jasper Stuyven echter niet op te wachten. Zelf ook niet traag, maar met de kanonnen die hij om zich heen zag fietsen was een zesde of zevende plek waarschijnlijk het hoogst haalbaar. Kort voor het einde van de afdaling plaatste hij een schitterende demarage.

 

Geen van de favorieten reageerde en alleen de Deen Soren Kragh Andersen sloot bij Stuyven aan en nam zelfs over. Stuyven speelde het geweldig en trok zichzelf precies op tijd op gang. Hij bleef maar net de snelle Caleb Ewan en Wout van Aerst voor die het podium compleet maakte.

Schitterende overwinning en ik heb al jaren een zwak voor Jasper. In januari 2012 heb ik Jasper voor deze blog mogen interviewen (zie interview Jasper Stuyven).

In zijn regenboogtrui heeft Jasper de junior editie van Parijs-Roubaix gewonnen. Dat was aanleiding voor het betreffende interview. Na een middag bij deze sympathieke sporter door te hebben gebracht kijk ik ieder jaar uit dat hij een echte grote koers gaat winnen.

Gister op de Via Roma was het raak. En hoe!

Jasper van Harte!

Strade Bianche 2021

Inmiddels zitten er dit seizoen als drie koersen op waar kasseien een belangrijke rol hebben gespeeld:

 

Zaterdag was het de beurt aan de Belgische openingskoers Omloop Het Nieuwsblad die in de sprint op overtuigende wijze werd gewonnen door Davide Ballerini. De koers was als toeschouwer voor de TV wat saai (meer dan) maar dat zal Davide een zorg zijn. Binnen is binnen!

 

Traditioneel werd op zondag dan Kuurne-Brussel-Kuurne gereden. We zagen daar een ijzersterke Mathieu van der Poel, maar kort voor de meet was het uiteindelijk toch een redelijke groep die ging sprinten voor de overwinning.

Ex wereldkampioen Mads Pedersen gaf in de sprint niemand een kans en maakte zo het zwakke optreden van Trek in Het Nieuwsblad meer dan goed. 

Gister was dan de beurt aan de Waalse opening in de vorm van Le Samyn. Hoewel formeel op Waals grondgebied valt het met het aantal hoogtemeters wel mee. De zwaarte zit vooral in een serieus pak kasseien.

Net als Kuurne-Brussel-Kuurne een geanimeerde koers met wederom een zeer actieve Mathieu van der Poel. Helaas brak van der Poel z'n stuur kort voor de meet, maar ploegmaat Tim Merlier zorgde dat de bloemen toch binnen de ploeg bleven. Knappe overwinning!

Drie pittige koersen maar drie keer met toch een serieus pak naar de meet. Wellicht komt door het schitterende voorjaarsweer.

Aanstaande zaterdag staat in Italië de koers Strade Bianche op het programma. Deze koers heeft weliswaar geen kasseien, maar door de onverharde stroken is deze koers voor veel supporters samen met Parijs-Roubaix de schoonste koers van het jaar.

Vaak ook schitterend beelden met veel stof waar renners plotsklaps uit naar voren komen. Of we zaterdag zulke beelden gaan zien valt te betwijfelen want de berichten uit Toscana voor zaterdag zijn: REGEN!

Zelf heb ik een groot aantal keer op dit parcours gereden. Soms in tochten als L'Eroica waar deze koers van is afgeleid maar ook diverse vrij ritten. Als het geregend heeft worden de onverharde stroken zeer zompig en dan rijdt het zeer, zeer zwaar. Gaat dan een dag voor extra sterke jongens worden.

De regen heeft verder als nadeel dat klein steentjes aan de tubes (banden) plakken en kans op een lekke band wordt op die manier een stuk groter.

Wie er zaterdag op de Piazza del Campo als eerste aankomt durf ik geen uitspraak over te doen. 

Reken maar dan Wout van Aert zijn resultaten van afgelopen jaren wil bevestigen. Mathieu van der Poel zal zeker beter willen doen dan vorig jaar. Wereldkampioen Alaphilippe zal zich beslist tonen maar ook renners als Bettiol, Fuglsang, Woods, Wellens en Pidcock hebben de afgelopen weken laten zien dat ze in orde zijn.

Zaterdag eind van de middag zullen we het weten.