Vorige week zondag was het na tweeënhalf jaar eindelijk weer zo ver. Alle fans van deze koers zaten flink op hun honger, maar het wachten is ruimschoots beloond.
Dit was een koers waar je wel honderd boeken over kan schrijven.
Het was sinds 2002 dat we een natte editie hebben gekregen dus geen van de renners had ooit in koers op natte noord Franse kasseien gereden. Voor zo'n 60 renners was het sowieso een debuut en het volledige podium zou uiteindelijk bezet worden door debutanten.
Het was sinds 2002 dat we een natte editie hebben gekregen dus geen van de renners had ooit in koers op natte noord Franse kasseien gereden. Voor zo'n 60 renners was het sowieso een debuut en het volledige podium zou uiteindelijk bezet worden door debutanten.
Voor het zover was hebben we een spectaculaire koers gezien. Sommige "experts" voorstelde hooguit 20 man aan de streep en volle ziekenhuizen. Zo'n 100 renners staan in de officiële uitslag en dat is 60%. Mooi getal om eens bij stil te staan. Heel veel renners voelde dat dit - om meerdere redenen - een special editie was en wilde in de uitslag komen.
Naast de renners die in de officiële uitslag staan hebben nog een aantal renners de wielerbaan weten te bereiken. Echter buiten tijd maar de wil om deze editie uit te rijden was onwaarschijnlijk groot.
Het duurde even voor de vroege vlucht op gang kwam, maar voor de eerste kasseien reed er uiteindelijk een zeer grote groep weg. In deze kopgroep renners van alle grote ploegen maar op de eerste kasseistroken begonnen de eerste renners al af te haken.
De kopgroep werd bij iedere volgende strook dunner maar bepaalde toch in grote mate het verloop van de koers. Uiteindelijk waren alleen Florian Vermeersch en Nils Eekhof over.
Op hun hielen gezeten door een groepje wat eveneens was overgebleven van de grote kopgroep. Daarachter probeerde ploegen van mogelijke kanshebbers terug in de koers te komen maar het tempo aan de kop van de wedstrijd bleef - zeker gezien de staat van het parcours - zeer hoog.
Eekhof viel van voren weg en op enig moment leek Gianni Moscon op weg naar een groot solonummer. Vermoeidheid, een lekke band en een val waren diep in de finale een pijnlijke cocktail dat hij niet langer podium kandidaat was.
Van der Poel en Colbrelli waren knap van achter naar de kop van de koers weten te komen. De jonge Vermeersch wist van geen ophouden en zou samen met de Italiaan en de Nederlander op weg gaan naar de wielerbaan.
De jacht achter de kopgroep was rommelig maar het gat was te klein om als kopgroep te gaan zitten treuzelen. Colbrelli die tot dan toe vrij zuinig zich in de kop van de wedstrijd had weten te manoeuvreren nam nu ook zijn verantwoording.
Helemaal gerust was Colbrelli niet in z'n sprint want op Carrefour de l'Arbre probeerde hij van z'n twee medevluchters te komen. Hoewel zowel Vermeersch en van der Poel al enorm met hun krachten hadden gesmeten kwam Colbrelli niet van ze af.
Op het eind van de Gruson probeerde Vermeersch het dan nog een keer. Ook in de straten van Roubaix probeerde Vermeersch het nog en keer en toen was al duidelijk dat Colbrelli z'n twee kompanen in de sprint ging opeten.
In een sprint met drie was Colbrelli op afstand de sterkste. Vermeersch was ondanks zijn droomdebuut toch teleurgesteld en dat mag. Als je zo dicht bij bent wil je ook winnen.
Van der Poel kon leven met z'n derde plaats en heeft zoals hij dat zelf zo mooi kan zeggen "gekoerst zoals ik wil koersen"
Colbrelli is aan een geweldig seizoen bezig en absoluut een verdiend winnaar, maar Florian en Mathieu hebben deze editie op onnavolgbare wijze gekleurd.
Podium 2021
1. Sonny Colbrelli
2. Florian Vermeersch
3. Mathieu van der Poel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten