Interview Jasper Stuyven

Jasper is een Belgisch talent en werd op 17 april 1992  in Heverlee (Leuven) geboren.
Als Junior werd hij in 2009 wereldkampioen en in de regenboogtrui wist hij een jaar later Parijs-Roubaix te winnen.
In 2011 ging hij over naar de Espoirs (Beloften-U23) waar hij met een tweede plaats in Parijs-Roubaix direct voor de bevestiging zorgde.
De erelijst van Jasper is inmiddels te omvangrijk om in één blogje te behandelen en de nadruk in dit interview ligt uiteraard op Parijs-Roubaix.

PRB (Parijs-Roubaix Blog): Jasper ik vind het fantastisch dat een aankomend coureur een aankomende blog de gelegenheid geeft voor een interview.
Jasper (met veel charme): Ik heb u graag uitgenodigd.

We spreken af elkaar te tutoyeren en de sfeer is er direct een of we al jaren buren van elkaar zijn. Toffe frisse knul die recht in de wereld kijkt!

PRB: Om te beginnen is het leuk om te weten hoe je met de koers in aanraking bent gekomen.
Jasper: M’n vader deed wat aan mountainbiken en opa keek graag koers op TV. Vooral cyclocross. Op m’n zesde een eerste MTB en dat altijd graag gedaan. Later ook een beetje rolschaatsen en atletiek, maar de fiets was altijd nummer 1.

PRB: MTB is prachtig maar wanneer kwam de koersfiets in je leven?
Japser: Van dat ik me herinner hou ik van de koersfiets, maar hier in Leuven zijn er weinig mogelijkheden. Op m’n twaalfde kwam er dan toch een heuse koersfiets en ging ik naar de wielerschool in Tienen.

PRB: Even kort hoe je de jeugd, Aspiranten en Nieuwelingen hebt doorlopen?
Jasper: Ik vond het vooral leuk om te koersen en won in alle categorieën vrij snel de nodige koersen. Zowel provinciaal kampioen als tijdrit kampioen bij de Aspiranten en Belgisch kampioen bij de Nieuwelingen.

PRB: Voelde je al een beetje wielrenner of was het wielrenner spelen?
Jasper: Nee ik voelde het toch vooral als een leuke hobby en m’n ouders dachten dat ik niet geschikt was voor de koers.

PRB: Omdat?
Jasper: Ik niet tegen m’n verlies kan!

PRB: Toch juist een goede eigenschap?
Jasper: Wellicht, maar ik kies vooral m’n doelen uit. Waar ik wil winnen ben ik teleurgesteld in mezelf als het niet lukt. Je kan niet van al je koersen een doel maken en koersen die iets minder belangrijk zijn is ook minder ernstig om te verliezen.

PRB: Dan wordt je junior en pak je de wereldtitel?
Jasper: Dat was voor mij het moment dat het niet zomaar een hobby was. Vanaf toen werd het serieus. Toch duurde het een aantal dagen dat ik me besefte wat ik had gepresteerd.

PRB: Je hebt toch zelf heel sterk gefietst op het WK?
Jasper: Niet om te vleien maar we hadden toch een heel goede ploeg. Ik mocht van Carlo (Bomans de ploegleider) proberen bij de kopgroep te komen. Sean DeBie (familie van!) en ik zaten toen samen voor België en om beurten hebben we gedemarreerd. Zelf ging ik onder het rode vot, maar kreeg nooit meer dan 50 meter maar het was genoeg.

PRB: Dan ben je wel gelijk wielrenner! Merkte je dat ook?
Jasper: De ontvangst op het vliegveld was echt geweldig. Maar ook de aandacht van de pers. Ook begonnen zich allerlei ploegen te melden.

PRB: Ik kan me voorstellen dat je zo’n trui dan wilt tonen?
Jasper: Ja dat hebt je goed. Zo snel mogelijk wilde ik met de trui winnen!

PRB: Maar de mooiste kwam een jaar later in Parijs-Roubaix?
Jasper: Ja dat is als een droom. In de regenboog trui met uw handen naar de hemel op het velodroom van Roubaix.

PRB: Je maakte ook een schitterend zegegebaar!
Jasper: Winnen in Roubaix moet u schoon doen he!

Jasper zegt het met een passie en een gedrevenheid dat je – ik had z’n vader kunnen zijn – echt niet met hem in discussie gaat. Winnen in Roubaix doe je met stijl. Een knul naar m’n hart!

PRB: Had je vooraf het gevoel dat je een kans maakte?
Jasper: Ik wilde in eerste instantie niet deelnemen. Zonde van het materiaal wat ik toen nog zelf moest betalen. Maar de druk van de (nationale) ploeg was groot. Als Belg moet je in deze koers de regenboogtrui laten zien.
Op de donderdag voor de koers ging ik op het parcours trainen en ineens was er een klik. Ik wilde op het podium.

De manier waarop Jasper het uitspreekt geeft geen ruimte voor een ander antwoord. Gedreven en passie! Ook z’n kennis van het parcours van Parijs-Roubaix is uniek. Iedere bocht en strook kan hij haarfijn tot in de kleinste details uitleggen.

PRB: De sprint kennen de meesten van ons maar hoe verliep de koers.
Jasper: Er stond veel wind en de koers bleef in eerste instantie gesloten. Bij Cysoing waren er een paar man weg, maar dat was voor ons (de Belgische ploeg) toch het moment om eens serieus op de pedalen te duwen. Uiteindelijk blijven we met vier man over. Op het nijdige stukje vals plat na Hem wordt het nog even spannend en doen de benen serieus pijn als de Rus (Kiril Yatsevitch) een poging doet.
Met vier de wielerbaan op, waar ik m’n ervaring op de baan weet om te zetten in een overwinning.

Heel even is het stil en vervolgens trekt Jasper al z’n tanden bloot en geniet zichtbaar opnieuw van z’n overwinning.

PRB: Ook al ben je pas Junior maar als je in de regenboogtrui Parijs-Roubaix weet te winnen dan val je op?
Jasper: Ja maar er zijn meer dingen in m’n leven. Ik heb een geweldige lief en ben met een studie bezig. Ik wil serieus door met koersen en niks liever dan prof worden maar laat me niet gek maken.

PRB: Bij de Beloften (U23) stond je in 2011 toch weer aan de start van Parijs-Roubaix?
Jasper: Het WK en Parijs-Roubaix zijn twee koersen waar ik graag voor piek. Dat lukt me ook goed. Toch was het even aanpassen bij de Beloften want daar rijden serieus ouderen jongens.

PRB: Maar in Parijs-Roubaix trok je je er niks van aan?
Jasper: Ik geloof erin dat je je eigen weg moet gaan. Niet laten afleiden door anderen. Ik kies m’n wedstrijden en Parijs-Roubaix is er daar één van.

PRB: Ondanks dat je eerstejaars was, wist je gelijk knap tweede te worden.
Jasper: Meer zat er echt niet in. Ik was ook tevreden met het resultaat.

PRB: Al die andere overwinningen en ereplaatsen! Dan moeten er toch een aantal mensen onrustig worden?
Jasper: Ja, toch trek m’n eigen plan. Ik ga niet leven als een prof terwijl ik Beloften ben. Ik doe alles voor de koers maar doe ook m’n studie (Kinesitherapie en Revalidatiewetenschappen). Over 1-2 jaar besluit ik wat ik ga doen!

Ondanks dat ik hem met wat extra vragen het erg lastig maak is Jasper vastberaden. Prof worden is de mooiste droom maar realist blijven is wel zo handig.

PRB: De verre toekomst is wat lastig maar hoe ziet 2012 er voor je uit?
Jasper: Ik rij in 2012 voor de Bontrager-Livestrong (in 2011 Trek-Livestrong) ploeg en Axel (zoon van Eddy Merckx) is de ploegleider waar ik veel vertrouwen in heb.

PRB: Axel lijkt me een integer mens en vooral erg ervaren!
Jasper: Ja ik heb er ook een erg goed gevoel bij.

PRB: Heb je al doelen met Axel afgesproken?
Jasper: Parijs-Roubaix staat natuurlijk hoog op de verlanglijst. Ik ga weer voor een podium en winnen is natuurlijk helemaal waar ik van droom. De schoonste koers! Leuk ook die blog!

Ik spreek met hem af dat bij de komende U23 editie van Parijs-Roubaix ik op Carrefour met een camera zal staan en verwacht dat hij in de kopgroep langs komt. Met een gezonde flair belooft hij dat. Niet arrogant maar charmant en zelfbewust.

PRB: En als het niet lukt?
Jasper: Een ander belangrijk doel is het WK in Valkenburg. Ik heb het parcours verkend en het ligt me wel. Vooral de uitloop na de Cauberg past goed bij het type coureur dat ik ben.

We filosoferen nog wat over de toekomst en ik zie vooral een ongecompliceerde knaap die zich niet gek laat maken.
Ik bedank Jasper voor het interview en met de ruiterwissers in de hoogste stand rij ik terug naar huis.
Aan de files stoor ik me niet! Waarom zou ik. Ik heb een middag met een prachtig sportmens mogen meemaken en dat laat ik niet verprutsen door een rijtje blik.

Jasper bedankt en ik zie je op Carrefour de L’Arbre!

Website Jasper Stuyven
Website Trek Livestrong U23