Marcel Kint: 1943

Ik blijf het een bizarre constatering vinden dat zowel en 1943, 1944 en 1945 een editie van Parijs-Roubaix is verreden. De nadruk van de oorlogshandelingen lagen dan wel op het bombarderen van de Duitse oorlogsindustrie maar het blijft een opvallend gebeuren.
Juist een koers die haar naam te danken had aan de Eerste Wereldoorlog botweg gewoon houden tijdens een volgende oorlog.

In de eerste drie oorlogsjaren was het niet mogelijk om Parijs-Roubaix te houden omdat de Duitsers toen zeer formeel met de verschillende zones omgingen.
In het voorjaar van 1943 was dat argument een stuk minder valide en na wat geharrewar (kan je een boek over schrijven) wie nu de koers ging organiseren was het begin 1943 dan zover.

Een serieus peloton wat vooral uit Fransen bestond, maar ook een forse afvaardiging uit Belgie en die ging van zich laten horen. Het is direct vanuit het vertrek een geanimeerde koers en de ontsnappingen volgen elkaar snel op. Hoewel op het hele startveld de Fransen dik in de meerderheid zijn domineren de Vlamingen de koers. Het slechte weer deerde de renners niet en ondanks de regen reden ze een nieuwe record.
Ontsnapping op ontsnapping volgt en met zeven gaat het uiteindelijk naar de nieuwe en huidige finishlocatie op het velodroom.
Marcel Kint was in 1938 wereldkampioen geworden en strikt genomen de regerende kampioen.
Op het velodroom gaf Kint z'n tegenstanders geen enkele kans en liet zien dat z'n wereldtitel geen toeval was geweest.
Eerder had Kint al Parijs-Brussel gewonnen en later won hij nog drie keer de Waalse Pijl en Gent-Wevelgem.

Met een gemiddelde van net geen 42 kilometer per uur was deze overwinning in Parijs-Roubaix toch zijn mooiste bloementuil. Bloemen die echter niet mee naar huis gingen want - en dat was in die jaren heel gewoon - Kint ging na de koers op de fiets naar huis.
Nu is Zwevegem waar Kint woonde voor een getrainde wielertoerist een uurtje fietsen vanaf Roubaix, maar het laat zo mooi zien hoe wielersport in die jaren in elkaar stak.
Met de trein de dag ervoor naar de koers, koers rijden en op de fiets dat "stukje" naar huis. Om thuis aan te schuiven voor een stoere hutsepot. Deze zal in die oorlogsjaren overigens eerder wat karig zijn geweest.

Deze editie van 1943 behoort nog steeds tot de snelste 20 edities! Kint kreeg de prachtige bijnaam de Zwarte Arend en als z'n carrière niet door een gruwelijke oorlog was onderbroken had z'n palmares er beslist een heel stuk indrukwekkender uitgezien.

Podium 1943
1. Marcel Kint
2. Jules Lowie
3. Louis Thietard

Foto (marcelkint.be) De naam Marcel Kint wordt nog steeds in eren gehouden en kleinzoon 

Marniek heeft in het authentieke ouderlijk huis een speciaal shop voor prachtige stalen fietsen.

In de eerste drie oorlogsjaren is er een alternatieve koers gereden. Zie: oorlogsjaren 40-42