Terug thuis.............TV weer aan..............73 man in de vroege vlucht!
Wat is er gebeurd riepen we nog in koor!
De wind zat in deze editie vooral in het voordeel, maar toe het peloton even brak was vooral het Ineos Grenadiers geïnteresseerd om even flink gas te geven. Niet zo gek want alle zeven renners van Ineos zaten in dit koppeloton (je kon dit tocj moeilijk nog een kopgroep noemen) en kanshebbers als vd Poel, van Aert, Asgreen hadden de slag gemist.
Het werd uiteindelijk een editie waar je wel 10 boeken over kan schrijven. Toch een paar momenten die de moeite zijn nog even laten passeren.
De koers is na de breuk in het peloton nauwelijks nog stil gevallen. Eenmaal voorbij het Bos van Wallers wisselde het koersbeeld om de haverklap. In het Bos zelf reed van Aert een wiel stuk maar kreeg razendsnel de fiets van ploegmaat Timo Roosen. Hoe snel van Aert weer aansloot liet zien dat hij de Corona goed verwerkt had.
Op enig moment was Mohoric zeer ver van de meet met een aantal man op pad gegaan en - zoals we dat van hem kennen - bleef hij maar gaan, gaan en nog eens gaan.
Het groepje dunde uit en uiteindelijk bleef Mohoric over met de Devriendt. Mohoric rook kansen en spoorde zijn laatste metgezel aan om vol te blijven gaan. Helaas viel de Sloveen weg door pech en reed daar ineens Devriendt op kop.
Hij werd echter op de hielen gezeten door onder anderen van Aert, van Baarle, van der Poel, Kung. Als dit soort kleppers in je nek hijgen dan weet je dat je een vogel voor de kat bent. Van Baarle ging niet zitten wachten op een sprint met die mannen en met nog een kleine 20 kilometer te gaan trekt hij er alleen op uit.
Van Baarle is meer dan een uitstekend tijdrijder en met zijn tweede plek twee weken eerder in de Ronde van Vlaanderen wisten we dat hier wel eens de winnaar kon rijden.
In een schitterden stijl soleerde hij naar zijn mooiste overwinning. Op een kleine twee minuten kwam een groepje van vier met van Aert, Kuhn, de schijnbaar onvermoeibare Mohoric en de knap aanklampende Devriendt. Die laatste pakte bijna nog een podium plek maar plaats 2 en 3 waren voor van Aert en Kuhn.
Menig wielerfan zal nog uit zijn stoel zijn gesprongen toen ze op de laatste echte strook Lampaert zwaar zagen vallen toen hij en een supporter elkaar aantikte. Gruwelijk gezicht en menig wielerfan zal opgelucht zijn toen Lampaert als tiende de wielerbaan op kwam rijden. Het had voor hem heel anders af kunnen lopen en gelukkig was dit de enige echte smet op een schitterende en sensationele editie van Parijs-Roubaix.
De winnaar kwam uit de sterkste ploeg van de dag, maar het waren toch vooral zijn individuele kwaliteiten die van Baarle deze epische overwinning hebben bezorgd.
Podium 2022
1. Dylan van Baarle
2. Wout van Aert
3. Stefan Kuhn
Nog even een paar hoogtepunten:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten