Samen met de strook bij Quiévy is dit de langste strook uit de recente edities van Parijs-Roubaix.
De strook begint bij het verlaten van Hornaing en na 300 meter is er een spoorwegovergang.
Dat is altijd een lastig punt in een koers en er is in de recente jaren al meermaals ophef over een spoorwegovergang geweest.
Na overweg blijft de strook langs het spoor lopen en na 750 meter is er een klein stukje asfalt en daar slaan de renners rechtsaf.
Daar staan links van de weg twee zeer opvallende witte watertorens die je van ver al kan zien.
Vanaf hier is het nog bijna drie kilometer tot aan het bruggetje bij Wandignies.
De kasseien zijn niet heel slecht maar er lijkt werkelijk geen einde aan te komen.
Foto: Bij het oprijden van de strook aan de rechterkant vinden we dit zuiltje.
Recent is de strook omgedoopt tot Secteur John Degenkolb die in 2015 deze koers wist te winnen. Degenkolb is een groot fan van deze koers en tevens ambassadeur van Les Amis de Paris Roubaix.
De strook is op twee plaatsen gemarkeerd met een zuiltje met daarop informatie over deze strook en een vermelding van de belangrijkste successen van Degenkolb.
Het eerste zuiltje tref je aan direct bij het oprijden van de kasseien bij het verlaten van Hornaing. Een tweede zuiltje staat bij de twee grote watertorens. Kan je echt niet missen.
Foto: Een zeer markant punt na 800 meter met het zuiltje van John Degenkolb.
Wat de renners wel kunnen missen is deze 3700 lange strook. Als kiespijn zullen er een aantal zeggen! Toch razen specialisten hier met een daverende vaart overheen. In de editie van 2017 liet Daniel Oss een gemiddelde optekenen van ruim 44 kilometer per uur. Dat is op een gewone weg al een zeer respectabele snelheid.
Afbeelding: Van onder bij Hornaing naar boven bij Wandignies.
Direct aan het einde van de strook gaan de renners rechtsaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten