Ik heb op het parcours van Parijs-Roubaix al ruim 75 keer gefietst en als ik zorgvuldig ga turven zal het rap naar de 100 keer gaan.
Dat is gemiddeld 2x per jaar maar er waren jaren met nul maar ook met zes(!!) keer.
Foto: Overnacht in Château d'Aubry.
De leukste tocht op de Noord Franse stenen vind ik al jaren de toertocht van Velo Club Roubaix en al zes keer de lange editie gedaan en zou dit jaar starten met……………nummer 2.
Het is ook al vele jaren DE traditionele toereditie.
Voorheen was er alleen de lange afstand, maar om aan de wensen van de moderne tijd te voldoen zijn twee kortere afstanden in het leven geroepen.
Een 70km die in Roubaix start en dan rij je alleen de finale.
Daarnaast een 100km versie en die start in Wallers-Arenberg. Je krijgt dat alle belangrijke kasseistroken voor je kiezen en in het totaal ruim 33km van de 53 km kasseien.
Foto: De strook van Wallers-Arenberg is wel een heel straf ontbijt.
Deze laatste heb ik vandaag gereden. Niet alleen profs zitten op hun honger. Ik had ook behoefte weer iets anders te doen dan alleen een rondje in de buurt.
Solo gefietst met mijn vrouw in de volgwagen.
Vrijdagmiddag zijn we naar Noord Frankrijk gereden. Picknickmand mee en onderweg even de inwendige mens zitten verwennen.
Overnacht hebben we in Château d'Aubry op vijf kilometer van het Bos van Wallers. Hier verblijft al jaren de Mitchelton Scott ploeg in de dagen voor Parijs-Roubaix dus dat leek mij wel een prima referentie.
Wel een vrij romantische plek om met een wielerploeg te gaan zitten overigens.
Dit zijn toch vooral erg leuke plekjes om met je lief te overnachten.
Kasteel ligt in een prachtig park wat min of meer in het verlengde ligt van het Bos van Wallers.
Auto staat op een afgesloten terrein dus fiets kan lekker in de auto blijven.
De wat luxe sfeer van zo’n kasteel is een bizar contrast met de kasseien die ik de volgende dag moest bedwingen.
Goed bed, lekker wijntje op de kamer, de rest mogen jullie invullen, uitstekend ontbijt in de tuin aan het water en daarna naar “De Start”.
Mijn vrouw zou op drie punten stoppen voor foto’s en eventueel een bevoorrading.
Tot slot zou ze mij oppikken bij de wielerbaan.
In de volgwagen genoeg eten en drinken, een paar reservewielen en wat gereedschap.
Daarnaast had m’n vrouw de beschikking over een stoeltje, picknickkleed en e-reader om het ook voor haar een beetje leuk te houden.
Foto: Wat was dit toch een geweldige coureur.
Verder was de opdracht simpel. Bij het Bos van Wallers op de fiets en tot aan de wielerbaan geraken.
Net geen 100 kilometer maar het waren niet de kilometers en ook niet de kasseien die er een stoer potje fietsen van maakte.
Na een half uur stak de wind op en de hele rit windkracht 4-5 tegen gehad.
Dat zat vooral op stroken als Mons-en-Pévèle en Bourghelles naar Wannehain enorm in de weg.
De kasseien lopen daar ook iets omhoog en dan wind vol op de kop moest deze oude man toch even flink de rug krommen.
Foto: John Degenkolb heeft sinds een paar jaar zijn eigen strook.
En niet de minste want dit is de langste in de recente edities.
Toch kon ik de verleiding niet weerstaan een tweetal stroken even flink gas te geven. Dat ging prima en je kan je nauwelijks voorstellen dat die profs strook na strook zo hard over die stenen gaan.
Iedere keer als ik hier een keer gefietst heb levert dat alleen maar meer respect voor de grote mannen.
Foto: Pave du Bar. (met veel wind tegen)
In dit ritje zat circa 33 kilometer kasseien en ondanks de wind trapte ik ze vlot weg. Op de drie stops waar mijn vrouw stond even nieuw drinken en wat kleins eten.
Normaal kan ik gerust vier uur fietsen zonder te eten maar de wind deed al snel z’n werk en je wilt voorkomen om op een van de laatste stroken met een hongerklop te zitten.
Foto: Daar is Gibus weer.
Als ik dat laatste stuk van deze koers fiets kijk ik ook een beetje hoe zal het dan komende 25 oktober zijn als de grote manen aan het werk gaan?
Ik vind dat op veel plaatsen veel klei en zand ligt. Ook heel veel gras. Komt de herfst laat zal dat blijven staan.
Verder valt mij op dat de strook van Camphin-en-Pévèle steeds slechter wordt. Het is nauwelijks mogelijk daar een cadans te vinden.
Deze strook komt kort voor de vijf sterren strook van Carrefour de l'Arbre en deze zou wel eens een sleutelpositie in de koers gaan vormen.
Foto: Op Carrefour de L'Abre ging is erg goed....maar verbeelding zou misplaatst zijn!
Het blijft vooral bizar om je voor te stellen dat over een paar maanden op dit traject 200 jonge gasten worden losgelaten waarvan er toch 30-40 echt wel kanshebber zijn.
Over deze wegen fietsen zoals ik vandaag gedaan heb is toch echt een heel ander paar mouwen dan hier volle bak koersen.
Dat inzicht weet ik keer op keer te waarderen, maar daarnaast was het weer een heerlijk dagje in "De Hel".
Foto's: Finish uiteraard op het velodrome van Roubaix
Fotoalbum Wallers-Roubaix 2020
Mooi verslag
BeantwoordenVerwijderen