Roger Rosiers: 1971

Dit was mijn eerste bewuste kennismaking met Parijs-Roubaix. De editie van het jaar voordien (Merckx 1970) had ik wel iets van meegekregen, maar is niet zo blijven hangen als deze editie van 1971.
Het is vooral het moment waarop ik Roger Rosiers solo de wielerbaan op zag fietsen dat m'n hart gestolen heeft.
Dat is voor mij het moment geworden dat ik verliefd ben geworden op deze koers. Die verliefdheid is uitgeroeid naar passie en al wat daar nog boven zit.

Nu 50 jaar later is die passie er nog steeds, maar realiseer me wel dat ik met de overwinning van Rosiers naar een van de mooiste edities heb zitten kijken.
In 1971 was het vooral stoffig en er komen 12 kleppers aan de leiding. Niet zomaar een dozijn coureurs maar kanonnen. Super kanonnen!
Eddy Merckx, Jos Spruyt, Herman Van Springel (Molteni), Eric en Roger De Vlaeminck, Eric Leman (Flandria), Felice Gimondi, Gianni Motta (Salverani), Jan Janssen, Roger Rosiers (BIC), Raymond Poulidor (Mercier), Georges Pintens (Hertenkamp) en Jean Jourden (Peugeot).

De laatste zal voor de wat minder ingewijde misschien niet zo bekend zijn, maar deze klepper is wel wereldkampioen bij de amateurs geweest. Helaas kwam het er bij de profs niet helemaal uit.

Tel eens het aantal klassieke overwinningen wat deze kopgroep bij elkaar heeft gefietst! Zelden is er in "De Hel" zo'n indrukwekkende kopgroep aan de haal gegaan.
Dat had echter ook een wat verlammende werking waar Eric de Vlaeminck handig gebruik van probeerde te maken.
Eric was als crosser natuurlijk zeer behendig op de smalle strookjes naast de kasseien. Z'n vlucht werd afgeschermd door z'n broer Roger en door Eric Leman.

Foto: Rosiers zal na afloop wat blij geweest zijn met de douches ook al stammen deze uit de oertijd. 

Ieder kleedhokje (stel je er niks bij voor) bevat een naamplaatje van een winnaar. 

Dus ook van mijn held Roger Rosiers.

Maar er was die dag de onklopbare Rosiers. Zelfs drie valpartijen konden hem niet tegenhouden hoewel z'n ploegleider hem wel een paar keer heeft moeten "oppoken".

Eric de Vlaeminck was op dreef, maar toen Rosiers hem eenmaal had achterhaald was er geen houden meer aan. Heel even waren ze samen in beeld (er zijn echt maar een paar foto's van) maar toen was Rosiers gevlogen. Verdwenen aan de stoffige horizon.....

Met de ketting tegen de achtervork vloog hij werkelijk naar Roubaix. Stof, stof en nog eens stof.
Met ruim een minuut voorsprong arriveerde Rosiers op de wielerbaan. Het stof op z'n gezicht, armen en benen geplakt en genieten van het rondje op de baan. Wat een held!

Ik heb daarna nog jaren gedroomd van zo'n prachtig oranje BIC shirt. Ik kan ook niet naar zo'n trui kijken zonder aan de schitterende overwinning van Rosiers te denken.

Roger bedankt voor de ontdekking van "De Hel".

Podium 1971:
1 Roger Rosiers
2 Herman van Springel
3 Marino Basso

Foto: Wat is dit toch een prachtige trui.