Ik was al zeker 25 keer in "De Hel" wezen fietsen en ik had nog nooit een druppel regen gevangen.
2010 was het zover. Voor mij is bij ieder project (actief of passief) voorpret en napret erg belangrijk.
Van alle bijzondere fietsprojecten maak ik als napret dan ook een fotoboek.
Voor de natte 2010 versie van Parijs-Roubaix moest dat natuurlijk in zwart wit.
De eerste pagina's bevatten een aantal foto's van een tweetal vrije ritten die we ter voorbereiding hebben gedaan.
Zwart wit is toch wel erg lekker........
Mijn God wat een ellende, daar kun je een heel uithuilplein mee vullen.
BeantwoordenVerwijderen