Leon Van Daele: 1958

Het werd met 33 gemiddeld een van de langzaamste edities van na de oorlog. Dat zorgde ervoor dat een zeer omvangrijke groep zich op de wielerbaan kwam melden.
Op het moment dat er niet al te hard gekoerst is dan zijn het de meest zuivere sprinters die de meeste kansen hebben.
Zeker zij die ook nog een beetje ervaring op de baan hebben.

Bij de bel gingen maar liefst 25 man de laatste ronde (500 meter) in. Hierbij een aantal grote kampioenen en een aantal zeer snelle mannen:
Naast Van Daele waren dat Poblet, Van Looy, Van Steenbergen, Forestier, De Bruyne, Janssens, Hassenforder, Impanis, Zagers, Dupont, Derijcke, Schotte, Anquetil, Van Gompel, Cerami, Truye, Verplaetse, Barone, Elliot, Pardoen, Molenaers en Schoubben.
Als ik goed geteld heb zaten er elf (11!!!!) Parijs-Roubaix overwinningen in deze kopgroep!
Als je dan razendsnelle mannen van Van Looy, Poblet en Van Steenbergen weet te kloppen ben je geen kleine jongen.
Kenners keken niet op van de overwinning van Van Daele . Zeker niet na z'n derde plaats in 1957.

Toch zal Leon Van Daele bij het grote publiek geen bekende naam zijn. Jammer want Leon liep altijd met een glimlach in het rond. Er zijn bijna geen foto's waar hij niet op lacht. Altijd een glimlach. Maar ook altijd netjes gesoigneerd. Tot in de puntjes!

Leon heeft overigens naast Parijs-Roubaix een keurige erelijst bij elkaar gefietst waar menig modern prof jaloers op zal zijn.
Zo won Van Daele onder andere Parijs-Brussel en driemaal het Vlaams Kampioenschap, wat met de tegenstand in die jaren een hoogstaande overwinning was.
Verder staat op z'n erelijst Nokere koers, tweemaal Kuurne-Brussel-Kuurne en Gent-Wevelgem.

Dat Van Dale iets heeft met Roubaix blijkt uit zijn overwinning als debutant in Roubaix-Kassel-Roubaix.
Een stoere vent met een eeuwige glimlach, een prachtig erelijst met 88 overwinningen in een dozijn jaren als profwielrenner.
Maar de mooiste overwinning van allemaal zal altijd blijven zijn perfecte sprint op de wielerbaan van Roubaix.

Podium 1958
1 Van Daele
2 Miguel Poblet
3 Rik Van Looy

Het filmpje is helaas zonder geluid en zelfs Leon moet even serieus kijken. Op 2:25 zie je hoe de renners de Cote de Doullens beklimmen. Een beklimming die toen nog deel uitmaakte van het parcours.
Daarna is ook mooi om te zien dat in het kantje rijden heel wat lekke banden op kan leveren.