Parijs-Roubaix Blog: Nazomer Teaser 2015

Ieder jaar doe ik naast wat officiële evenementen ook altijd wel een dagje met wat fietsvriendjes over de Noord Franse kasseien rossen. Soms combineer ik dat met de recon van de profs op de donderdag of vrijdag voor de koers.
Maar ook wel eens aan het eind van de zomer zoals vandaag.

Vooraf vindt een ieder dit altijd gaaf maar uiteindelijk stapte we maar met vier man op de fiets. Auto in Hem geparkeerd en naar het zuiden gefietst om bij Pont Thibaut het parcours op te gaan. Stenen lagen er braaf bij en met name het laatste deel van deze strook is na de restauratie van een paar jaar terug een stuk minder lastig.
Als volgende strook stond Le Moulin de Vertain op het programma. Het begin van de strook wordt sinds kort gesierd met een wat kitscherige reuze kassei en een bakstenen muurtje met alle winnaars. Muurtje is wel leuk maar had ik toch wat meer geïntegreerd in het landschap.
Daarna Chemin de l'Epinette welke met name in het begin gruwelijk slecht ligt. Is geloof ik in de laatste edities van de koers ook niet gebruikt.

In Cysoing toch maar even koffie en daarna de echte finale in. Rap achter elkaar Pavé Duclos-Lassalle, Bourghelles naar Wannehain en Camphin-en-Pévèle. Allemaal vier sterren stroken die als een soort van verwoestend voorgerecht worden opgediend. Voorgerecht? Ja een voorgerecht want de onbarmhartige 2100 meter kasseien van Carrefour de L'Arbre moeten daarna nog worden overwonnen.
Carrefour gaat per jaar achteruit en vraag me echt af hoe lang deze strook nog in de koers mag blijven als er niet wordt ingegrepen. Vooral de laatste paar honderd meter voor de laatste bocht (ook wel de Hushovdbocht genoemd) liggen er gruwelijk slecht bij.
Toch alle vier zonder problemen bij het Restaurant de L'Arbre. Troost je fietsers zijn hier niet echt welkom!

Na Carrefour zit het er eigenlijk wel op maar Gruson blijft toch ook een vieze nabrander en Hem is een geval apart.
De strook van Hem is - en een ieder beaamt dat gewoon een vieze lastige strook. Kasseien liggen uit elkaar en de asfalt strook is een levensgevaarlijke onderneming. Wie hier in gaten gaat zoeken komt zeker nog vermiste renners tegen. Wat we ook miste was het monument van Hennie Kuiper. Gewoon weg?

Hierna in galop naar Roubaix om een ererondje op de wielerbaan te rijden. Nog even de douches bezichtigen en terug naar de auto in Hem.
Ik ben inmiddels de tel kwijt hoe vaak ik hier gefietst heb en het gaat nooit vervelen. Iedere keer weer zoeken hoe je net weer wat beter die strook kan nemen. Bij Carrefour is dat een lastige opgave omdat de strook snel minder wordt.
Alle vier goed over de stenen gekomen en geen pech of gekke dingen. Dan rest er maar één ding en dat zijn de foto's: