Carrefour de l'Arbre

2100 meter - 5 sterren

Dit is wellicht de meest cruciale strook van Parijs-Roubaix. Als het hier fout gaat heb je nauwelijks nog kans om het goed te maken. Na deze 2100 meter kasseien is het immers nog slechts 15 kilometer tot aan de finish.
De huidige vorm van Carrefour de l'Arbre zit pas sinds 1980 in de koers, maar de strook is inmiddels een legende op zich.
Dit vooral omdat op deze strook vaak de beslissing valt.
Mannen die niet zo snel in de sprint zijn proberen hier snellere medevluchters te dumpen.
Renners die de zoete smaak van een solo willen proeven wagen hier een laatste kans.

Foto: Hier in het begin van de strook. Let op het hoogteverschil van de kasseien. 

Ook is goed zichtbaar dat "reparatie" met andere kasseien is uitgevoerd.

Het oprijden van de strook is niet zonder risico en in deze bocht kan je een fatale fout maken. Vraag het maar aan Flecha die in 2009 hier z'n kansen verspeelde.
Het eerste deel van de strook is zeer, zeer slecht. Een aantal bochten maken het erg lastig om de juiste lijn te rijden.
Toch zal een ieder die deze strook een aantal keren goed verkend ontdekken dat ook dit deel van Carrefour prima te nemen is.
De zeer slechte sectie met de bochten is ongeveer een halve kilometer lang.
Dan volgt er een halve kilometer die nagenoeg recht is, maar er liggen geen twee kasseien netjes naast elkaar.
Grote verschillen in hoogte en stenen die ontbreken. Dit is een stuk stenen voor de allersterkste. Hier wordt het verschil gemaakt.
Wie sterk is moet hier vol gas geven. De zwakste gaan hier echt overboord. Hier kan je in 500 meter je tegenstanders volledig uitschakelen.
Je mag hier niet aarzelen. Wil je Parijs-Roubaix winnen dan moet je hier vol op het gas.
De bocht die volgt is enorm lastig. Hushovd verspeelde hier in 2009 z'n kansen door deze bocht verkeerd in te schatten.
Als je Parijs-Roubaix wilt winnen moet je deze bocht in een verkenning drie, vier waarom geen tien keer doen.
Aan de binnenkant van de bocht zitten diepe kuilen. Die probeer je te vermijden maar daardoor loop je het risico te ver naar buiten uit te komen.
Deze laatste bocht wordt in de volksmond inmiddels wel de Hushovdbocht genoemd.

Foto: Hier is goed te zien hoe het eerste zeer slechte deel overgaat in de laatste kilometer die er wat beter ligt. 

Goed is ook te zien dat dit een bocht is waar een foutje snel gemaakt is. 

Zeker als het stampvol staat met supporters en je overzicht beperkt is.

Na deze bocht is het nog één kilometer tot aan Restaurant de L'Arbre. Als je het restaurant zo zielig in het verlaten landschap ziet staan, dan vraag je je af welke optimist hier een horecagelegenheid begonnen is.
Het valt overigens niet mee om hier een afspraak te maken. Vaak dicht en rond evenementen alleen voor speciale gasten.
De kilometer tot het restaurant loopt iets op en na 250 kilometer koers doet dat extra zeer.
De kasseien liggen hier wat beter en het publiek schreeuwt je naar het einde. Vaak is het hier toch extra zwaar omdat in negen van de tien gevallen wind op kop hebt.

Wie voor het eerst hier koerst denkt er bij het restaurant te zijn, maar je mag dan nog een voetbalveld tot de provinciale weg.
Nog 100 meter van die verduivelde stenen. Menig renners zal zich hier moedeloos en zuchtend naar het einde slepen.
Geen tijd om bij te komen want 180 meter verder is het de beurt aan de strook naar Gruson.

Carrefour de L'Arbre zorgt altijd voor schade en hier wordt ieder die misplaatst in de kopgroep zit overboord gesmeten. Als een afgedankte bidon gaan ze in de kant.

Niet ieder zal de behoefte hebben hier te gaan fietsen, maar ga er toch eens wandelen. Misschien niet de meest romantische plek om met uw lief te gaan wandelen maar wel boeiend.
In de velden staat immers nog genoeg wat aan oorlogen doet herinneren. Wandel deze strook eens af op een dag dat er geen koers is.
Probeer vanaf de boerenhoeve - waar de renners de stenen oprijden - je eens een voorstelling te maken dat hier gekoerst wordt. Probeer je eens voor te stellen hoe je hier zelf zou fietsen.

Foto: Na het restaurant is het nog 100 meter verduivelde stenen voor je het verlossende asfalt bereikt.

Een prachtige quote over deze strook is van Michel Wuyts: "Dit is de strook waar den Duvel z'n Moortgat opentrekt!" Helaas is dat voor het massaal opgekomen publiek het signaal om iets teveel bier te drinken.
Op deze strook is het jaarlijks namelijk bom en bomvol met supporters en niet een ieder weet zich even goed te gedragen.
Daarom is al een paar jaar tijdens de koers deze strook een biervrije zone. Jammer dat een paar prutsers het voor de rest verstieren.
Neemt niet weg dat een nuchter kijk op Carrefour de L'Arbre überhaupt niet mogelijk is.
Je moet wel een sadist zijn om hier renners te laten koersen. Wie dit in een parcours opneemt had ook regisseur van horrorfilms kunnen zijn. De meeste beschaafde jongens leren hier vloeken. Hier ben je in de achtertuin van de duivel.

Afbeelding: De strook loopt van het dorpje Champin en Pevele naar de D90

Op het restaurant hangt een plaquette dat de strook is genoemd naar Jean Marie Leblanc, maar ieder zal toch liever de inmiddels mythische naam gebruiken: Carrefour de L'Arbre.

Filmpje valpartij Hushovd 2009