Maar liefst 19 keer was het podium volledig gevuld met Belgen. NEGENTIEN KEER!
In 1959 wist de Fransman Tino Sabbadini te voorkomen dat de Belgen een volledige top tien gingen vullen.
Dit zijn de kille cijfers en dat maakt iets nog geen Vlaamse koers. Opmerkelijk is dat het juist meerdere Fransen journalisten zijn die deze stelling wel eens droppen.
Puur geografisch gezien kan je ook stellen dat het een Vlaamse koers is. Als we maar ver genoeg teruggaan is het wellicht zelfs een Hollandse koers. Zeker de finale!
Overigens gaat de laatste 40 kilometer wel heel dicht langs de Belgische grens. Maar ook dat maakt iets nog geen Vlaamse koers.
Parijs-Roubaix heeft natuurlijk al helemaal niks met de mondaine lichtjesstad te maken waar voorheen de start werd gehouden.
De besmeurde renners, de kuilen in de weg, krakende wielen, vloekende coureurs, stof, modder en zweet. Het staat lijnrecht tegenover waar Parijs voor staat.
Toen de inrichters van de koers voor Parijs als startplaats kozen was dat puur een marketing truc. Niks meer en niks minder. Een start in Parijs zou veel volk trekken en voor veel publiciteit zorgen.
De koers zelf is natuurlijk al ruim 100 jaar lang het slagveld van de echte Flandrien. Dit is geen terrein voor verfijnde moederskindjes. Geen koers voor verwende jongetjes uit de grote stad.
Hier ben je niet welkom als je AFZIEN niet standaard met hoofdletters schrijft.
Deze streek is er ook een van eenvoud en hard werken. Werken? Labeur!
Iets wat beslist - qua beleving - beter aansluit bij het eenvoudige Vlaanderen dan bij het wat hautaine Parijs.
De laatste jaren kunnen de Belgisch verslaggevers op TV echter nog wel een chauvinistisch doorslaan. Een beetje mag, want niemand zit onafhankelijk naar de TV te kijken en een beetje supporteren is prima.
Graag zelfs....maar....
Als er een Belg wint dan is het gelijk Merckxiaans, terwijl het in die gevallen toch goed is om de erelijst van Eddy er nog eens bij te pakken.
Wint er een Noord Europeaan, een Kroaat of een Zuid Afrikaan? Geen nood want deze heeft vast een Belgische oom of tante. Anders verblijft hij wel bij een Belgisch gastgezin.
Het kan wel eens wat minder..........
Toch zal ik niet gaan staan steigeren als Parijs-Roubaix een Vlaamse koers wordt genoemd.
Want wees nu eerlijk. Het decor kan niet Vlaamser en het is toch een koers waar alleen de echte Flandriens de dienst uit maken?
Foto: Gedicht van Willie Verhegghe
op de gevel van t'Hemelryck
(café top Muur van Geraardsbergen)
op de gevel van t'Hemelryck
(café top Muur van Geraardsbergen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten