Verderop in dat jaar won hij de Vuelta en de Giro waar hij in beide vijf etappes won en in de Giro won hij ook nog eens de proloog.
Dat voorjaar waren alleen Leman en Roger De Vlaeminck er met andere hoofdprijzen vandoor gegaan.
Eric Leman had zijn geliefde Vlaanderens Mooiste weer eens gewonnen en De Vlaeminck was superieur in de Primavera.
Het was ook De Vlaeminck waar Merckx in deze editie van Parijs-Roubaix op een kleine 60 kilometer mee op avontuur ging.
De Vlaeminck was echter in Gent-Wevelgem ongelukkig gevallen en kon met z'n geblesseerde arm Merckx onmogelijk volgen.
Uiteindelijk werd De Vlaeminck "slechts" zevende wat gelijk z'n slechtste resultaat is op veertien deelnames! Veertien keer aan een koers meedoen slecht één keer niet aan de finish en je slechtste resultaat is zevende? Dat zal niet vaak zijn nagedaan.
Overigens is het lijstje wat Merckx ten aanzien van Parijs-Roubaix neerlegt ook niet flauw: twaalf deelnames en tien keer top 10 en twee keer top 15. Vijf keer podium en drie overwinningen.
Deze van 1973 was de laatste keer dat Merckx in Roubaix op het hoogste treetje mocht gaan staan. Eerder deed hij dat in 1968 en 1970.
Nadat hij De Vlaeminck achter zich had gelaten reed Merckx in een bovenmenselijke solo naar de wielerbaan.
Met name Godefroot en Rosiers deden er alles aan om zelf op zoek te gaan naar een tweede overwinning. Zowel Godefroot (1969) als Rosiers (1971) hadden immers de zoete smaak van een overwinning in Roubaix al eens mogen proeven.
Dit was een van de vele dagen dat Merckx ver boven de rest uitstak en alle andere fietste slechts voor de tweede en volgende plaatsen.
Met z'n drie overwinningen in Parijs-Roubaix staat Eddy tussen een indrukwekkend rijtje specialisten. Maar Merckx was natuurlijk ook een specialist in alles en dit was wederom een indrukwekkende demonstratie en dik verdiende overwinning.
Filmpje is van een slechte kwaliteit en zonder geluid. Toch genieten......
Podium 1973:
1 Eddy Merckx
2 Walter Godefroot
3 Roger Rosiers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten