Hij zal helaas ook in de boeken staan als iemand die het op een bepaald moment niet zo nauw nam met de spelregels.
Geen doping of omkoping zoals het moderne wielrennen het laatste decennia helaas te vaak in het nieuws is gekomen.
Nee Garin werd geschorst voor het nemen van de trein!
Nu is met de trein reizen een prima idee, maar niet als je deelneemt aan een koers. Een vorm van fraude die begin vorige eeuw vaker voorkwam.
Maar dat iets vaker voorkomt legitimeert niet dat je het ook maar mag doen. Dat is hetzelfde smoesje waar sommige renners de afgelopen jaren het doping verleden mee achter zich willen laten.
"ze deden het allemaal"
Dat kan best zijn maar of je nu doping of de trein pakt het is een lastig verhaal als het uitlekt.
Laten we toch aannemen dat Garin z'n Tour-overwinningen en z'n twee zege's in Parijs-Roubaix op eerlijke wijze heeft behaald.
Een Tour die toen nog bestond uit zes etappes, maar wel vier langer dan 400 kilometer. De verleiding om de trein te nemen is dan ook wel heel erg groot moet ik zeggen.
Bij zijn eerste overwinning in Parijs-Roubaix was hij gelijk de eerste Fransman (geboren in Italië) die wist te winnen.
Een jaar eerder bij de eerste editie was de bloementuil immers naar een Duitser gegaan.
Toch was het Franse publiek over de overwinning van Garin in 1897 verdeeld. Het was een zware koers geweest en er melden zich twee renners aan de poort van oude wielerbaan.
Garin was in het gezelschap van de Nederlander Cordang die bij het oprijden van de baan een uitglijder maakte.
De baan was 333 meter en er moesten nog zes ronden worden afgelegd. In een kolkende massa probeerde de Nederlander de Fransman nog bij te benen.
Het publiek was uitzinnig en de inrichters die met hun nieuwe koers reclame voor het velodroom wilde maken konden geen mooier slot wensen.
Cordang nadert meter bij meter maar komt een paar fietslengte te kort. De beide renners worden oorverdovend toegejuicht en met een finale als deze staat Parijs-Roubaix definitief op de kaart.
Maar ook de naam van Garin stond definitief op de kaart. Hoewel hij in 1897 had toegegeven dat Cordang de sterkste was wilde hij een jaar later afgetekend winnen.
Een beetje een gekkenhuis werd het wel in 1898 want de wedstrijd werd niet alleen voor wielrenners gehouden. Gelijk met de wielrenners werd er ook een Parijs-Roubaix voor motorrijders gehouden.
In die laatste categorie overigens geen hoogvliegers, want Garin had maar net een uurtje meer nodig dan de snelste motor.
Garin maakte er bij z'n tweede niet zo'n spannend nummer van en kwam met bijna een half uur voorsprong aan in Roubaix.
De overwinning smaakte extra zoet want er kon geen misverstand bestaan dat hij de snelste was.
Twee keer op rij in regen en blubber en Garin is niet alleen de eerste Fransman die de stenenkoers wint maar tevens de eerste renner die een eerste dubbel haalt.
Podium 1897
1. Maurice Garin
2. Mathieu Cordang
3. Michel Frederick
Podium 1898
1. Maurice Garin
2. Auguste Stéphane
3. Edouard Wattelier
Garin begon na zijn actieve loopbaan een werkplaats en garage en er is ook een tijd een fietsmerk met zijn naam op de markt geweest.
Foto (AFP): Prachtig tijdsbeeld en we kunnen ons niet voorstellen dat de komende
winnaar van Parijs-Roubaix zich zo laat huldigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten