Verstoten door de Franse wielerbond en blind sterven met twee geamputeerde benen.
Hoeveel leed kan een mens hebben.
Charles was bij het uitbreken van de oorlog (WWI) aan het smokkelen gegaan. Tegenwoordig zou hij tot held worden uitgeroepen want het was niet zonder gevaar.
In de Eerste Wereldoorlog ging dat er allemaal wat anders aan toe en hadden we heel andere normen.
Vergruist en geschorst door de bond. Na de oorlog waren er voor Crupelandt dan ook geen mogelijkheden meer voor een derde overwinning in zijn Roubaix.
Hoe zoet en tegelijk wrang is het eerherstel voor Charles dat laatste strook in Roubaix naar hem is vernoemd.
Crupelandt was een echte Nordist en kwam uit het industriële Roubaix. Hij was een zeer verdienstelijk coureur met een palmares waar je op een feestje best mee voor de dag kan komen..
Binnen het kader van deze blog is het nog noemenswaardig dat Charles in 1910 de eerste etappe van de Tour de France wist te winnen: Paris-Roubaix.
Nu klagen renners als er in een Tour etappe een paar sukkelige strookjes gedaan moeten worden. Vroeger reden ze als eerste etappe een complete Parijs-Roubaix!
In 1912 won Crupelandt - bijna als een traditie - de eerste etappe die eveneens door Le Nord ging maar nu eindigde in Duinkerken.
Aantoonbaar een groot specialist die zonder de gruwelijke oorlog beslist een onnavolgbare erelijst in Le Nord bij elkaar had gereden.
Bedenk dat Crupelandt al op z'n zeventiende aan de start stond en deze sterke vent gerust tot z'n vijfendertigste had kunnen koersen.
Helaas is het bij twee overwinningen gebleven en juist mooi om vandaag de sterfdag van Charles nog eens stil te staan bij zijn prestaties in zijn Roubaix.
Podium 1912
1 Charles Crupelandt
2 Gustave Garrigou
3 Maurice Léturgie
Podium 1914
1 Charles Crupelandt
2 Louis Luguet
3 Louis Mottiat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten