Mathieu van der Poel : 2025

Solo aankomen op de wielerbaan van Roubaix is waarschijnlijk een van de mooiste momenten die je als wielrenner kan beleven. Helaas zullen we nooit weten of het een sprint was geworden tussen Tadej Pogačar en Mathieu van der Poel. 

Na een snelle en geanimeerde koers was de finale al op de strook voor die van het Bos van Wallers losgebarsten. Mede na onophoudelijk druk zetten door Pogačar en vd Poel raakte de twee superkampioenen voorop.
Twee renners die ook altijd zullen rijden en waarom ook niet. Snelle gasten als Pedersen en van Aert waren ze al kwijt. Ieder zat voor de TV waarschijnlijk te wachten op een apotheose op Carrefour de l'Arbre. 

Helaas werd dat ons kijkers bruut ontnomen door een zware inschattingsfout van Pogačar op de stook van Pont Thibaut. Pogačar was flink druk aan het zetten maar had duidelijk deze blog niet bestudeerd.
De links-rechts combinatie even voorbij de helft van deze strook heeft al veel slachtoffers geëist. 

De reclameborden staan daar niet voor niets een heel stuk in het weiland. Bij een betere verkenning had dit echt voorkomen kunnen worden.

Of Pogi Matje nog had kunnen kloppen zullen we nooit weten, maar parcourskennis en stuurvaardigheid zijn net zo belangrijk als uithoudingsvermogen, koersinzicht en vermogens kunnen trappen.
Net als ik had een ieder het Pogi wel gegund om bij zijn debuut gelijk op de hoogste tree te staan. Toch zagen we een ijzer ijzersterke vd Poel naar de overwinning soleren en hij liep alleen maar verder uit.
Zelfs een bidon-terrorist, een kapotte radio, geen powermeter en een lekke band hielden hem niet van zijn derde overwinning op een rij. 

Een zuivere hattrick! 

Een kunstje dat alleen door Octave Lapize (1909, 1910 en 1911) en Francesco Moser (1978, 1979, 1980) is gerealiseerd.

Een schitterende overwinning en de glans is alleen maar groter dat naast hem op het podium twee andere kanjers stonden. Pogi werd bij zijn debuut schitterend tweede en heeft heel, heel veel indruk gemaakt en hopelijk keert hij terug.
Mads Pedersen klopte Wout van Aert in de sprint voor de laatste podiumplek en mag net als Pogačar en vd Poel terugkijken op een indrukwekkend voorjaar.
Zelf ben ik een groot fan van deze vier renners en had het van Aert gegund om dit keer te winnen. Ik ben geen deskundige op het gebied van training en voeding, maar - net als vele anderen - vraag ik mij toch af of hij de juiste keuzes heeft gemaakt.

Van Aert heeft schitterende koersen als Strade Bianche en Milaan-San Remo links laten liggen en staat na deel van het voorjaar wat voor hem belangrijk is met lege handen. 
We zullen het nooit weten maar ipv drie weken op een berg gaan zitten zou mijn advies zijn om volgend jaar gewoon lekker Milaan-San Remo en de Tirenno te gaan rijden.

Geweldige winnaar, een podium om te watertanden en een prachtige top 10!

Onderstaande video is een fraaie samenvatting van Sporza. Nog een keertje genieten!

Top 10 editie 2025
1      Mathieu van der Poel (Ned)     Alpecin–Deceuninck     5h 31' 27"
2      Tadej Pogačar (Slo)     UAE Team Emirates XRG     + 1' 18"
3      Mads Pedersen (Den)     Lidl–Trek     + 2' 11"
4      Wout van Aert (Bel)     Visma–Lease a Bike     + 2' 11"
5      Florian Vermeersch (Bel)     UAE Team Emirates XRG     + 2' 11"
6      Jonas Rutsch (Ger)     Intermarché–Wanty     + 3' 46"
7      Stefan Bissegger (Sui)     Decathlon–AG2R La Mondiale     + 3' 46"
8      Markus Hoelgaard (Nor)     Uno-X Mobility     + 3' 46"
9      Fred Wright (Gbr)     Team Bahrain Victorious     + 4' 35"
10    Laurenz Rex (Bel)     Intermarché–Wanty     + 4' 36"

Landenklassement

Twaalf landen hebben tot nu toe winnaars geleverd voor Parijs-Roubaix. Italië heeft met 10% van de buit een aardige kluif als je bedenkt dat Italianen heel lang niet graag buiten Italië gingen koersen.
Strikt genomen ook niet het parcours omdat de meeste Italianen die er voor kiezen om wielrenner te worden toch over enige klimtalenten beschikken. Frêle klimmers zijn welkom in De Hel, maar slechts een enkele weet het er goed af te brengen.
Nederland doet het met na de derde overwinning van van der Poel met tien stuks niet slecht, maar is geen hoogvlieger. Van de vijf top klassiekers (monumenten) doen Nederlanders het nog het beste in de Ronde van Vlaanderen.
Nederlandse winst in top klassiekers die we ook wel monumenten noemen:

• Milaan-San Remo 5x
• Ronde van Vlaanderen 13x
• Parijs-Roubaix 10x
• Luik-Bastenaken-Luik 4x
• Ronde van Lombardije 4x

Het is duidelijk! Hoe dichter bij huis en hoe korter de beklimmingen hoe beter we het doen. Het is wel goed om te weten dat tot de Tweede Wereldoorlog er in Nederland geen tot nauwelijks wegwedstrijden werden gereden en er dus ook geen of nauwelijks Nederlanders deelnamen aan dit soort koersen.

Mathieu van der Poel heeft er met z'n prachtige overwinningen voor gezorgd dat de teller voor Nederland op tien is komen staan en wellicht geeft dat wat inspiratie voor de komende jaren.

Opmerkelijk zijn de twee van Ierland, maar in beide gevallen was King Kelly de leverancier.

Andrei Tchmil heeft maar liefst vier nationaliteiten gehad. Op het moment dat hij Parijs-Roubaix wist te winnen was hij Moldaviër.

De Fransen doen het met 28 stuks erg goed in eigen land. Dit is mede opmerkelijk omdat Parijs-Roubaix van het begin al een internationale koers was. De eerste editie werd ook gewonnen door een Duitser, maar onze oosterburen hebben met John Degenkolb tot 2015 moeten wachten op een opvolger.

Grote slokop zijn natuurlijk onze zuiderburen. 57 keer wist er een Belg te winnen en eigenlijk ging bijna steeds om een Vlaming.

Een Frans journalist heeft ook wel eens geschreven: "Parijs-Roubaix is de meest Vlaamse koers die er is."

En zo is het! Een Vlaamse koers voor stoere knapen!

Landenklassement 

57 België

28 Frankrijk

14 Italië

10 Nederland

4 Zwitserland

2 Ierland, Australië, Duitsland

1 Luxemburg, Moldavië, Zweden, Slowakije

Totaal 123 winnaars op 122 edities. Dit heeft te maken met de dubbele winnaar in 1949 waar zowel Serse Coppi als Mahé tot winnaar zijn uitgeroepen.

 

Foto: Naamplaatje in de douches van Roubaix. Fabian Cancellara heeft een 

zeer belangrijke bijdrage geleverd aan het Zwitserse saldo.

Nederlandse successen

De meest succesvolle natie in Parijs-Roubaix is natuurlijk België. Maar liefst 57 van de 121 edities wist een Belg de hoogste trede van het podium te bereiken.
Bizar zijn de bijdrages van De Vlaeminck, Boonen, Merckx, Van Looy, Museeuw en Rebry. Met z'n zessen zorgde ze in totaal maar liefst voor twintig overwinningen!

Wij Nederlanders doen het en heel stuk minder goed. Slechts negen overwinningen en in totaal een magere 21 podiumplaatsen.

De eerste Nederlander die op het podium stond was Mathieu Cordang. Dit was tijdens de tweede editie (1897) en Cordang was in die jaren een echte topper.
Zowel op de baan als op de weg kon Cordang z'n mannetje staan. Titels en recordsraces waren zijn ding. Vooral in die laatste categorie kon het Cordang niet gek genoeg zijn.
Hij ging gerust met behulp van gangmakers in 24 uur zo'n 1000 kilometer fietsen.
1000 kilometer in 24 uur is zelf nu nog een prestatie van formaat.
Omdat Cordang - ondanks dat hij een forse sigarenroker was - over een enorm uithoudingsvermogen beschikte, was hij zeker een van de kanshebbers voor een overwinning in de tweede editie van Parijs-Roubaix.
Lange tijd reed Cordang aan kop, maar in de finale werd hij bijgehaald door Maurice Garin.
Toch was Cordang het meest fris van de twee, maar maakte bij het binnenrijden van het velodroom een fout en kwam ten val.
In die jaren moesten de renners nog een fors aantal ronden rijden op de baan en Cordang sprong op z'n fiets en zetten de achtervolging in.
Ronde na ronde werd z'n achterstand op Garin kleiner en hij sneuvelde op het achterwiel.
Het publiek was uitzinnig en het was een finale die zijn gelijke niet meer gaat krijgen.

Cordang was een kleurrijk figuur die z'n werkzame bestaan als zeeman was begonnen. Al snel had hij door dat je als beroepswielrenner een goede boterham kon verdienen.
Overal in Europa werd Cordang gevraagd en als de race maar lang en zwaar genoeg was kwam Cordang graag z'n kunsten laten zien.
Het einde van de carrière van Cordang valt nagenoeg samen met de idiote wetgeving die wielerwedstrijden op de weg bijna onmogelijk maakte. Tussen 1905 en 1935 was het in Nederland verboden om wielerwedstrijden te houden. Het was onzedelijk om met blote benen op de openbare weg te rijden.
Dat heeft ook alles te maken met "het gat" in de Nederlandse wielerhistorie op de weg.

Na de Tweede Wereldoorlog kwamen in Parijs-Roubaix dan ook pas de volgende successen. In 1964 was Peter Post de eerste Nederlander die de koers wist te winnen. In een duizelingwekkend gemiddelde van 45.129! Een record wat jaren is blijven staan.

Een van de meest succesvolle Nederlanders in Parijs-Roubaix is Jan Janssen die drie keer op het podium heeft gestaan. Janssen heeft in al zijn deelnames eigenlijk niet een keer gefaald.

Toen was het even een aantal jaren vrij stil op het podium in Roubaix. Raas en Kuiper haalde eind jaren 70 wel allebei een keer een podium. Voor overwinningen moesten de fans echter wachten tot begin jaren 80. Zowel Raas en Kuiper wisten een keer te zegevieren op de legendarische velodrome in Roubaix.
Die overwinning van Kuiper hing nog aan een zijde draadje. Ieder herinnerd zich wel de beelden van een handen klappen de Kuiper die geholpen wilden worden met een nieuwe fiets.

Begin deze eeuw was daar een oplettende Knaven in een klets natte editie en handig gebruik maakte van het voordeel van de ploeg. Door de barre omstandigheden werd het een van de traagste edities van na de oorlog.

Tussen 2013 en 2018 trakteerde Terpstra de Nederlands fans op twee derde plaatsen en een heerlijke overwinning.

In 2021 werd Mathieu van der Poel in zijn debuut gelijk derde in een zeer natte editie die vanwege de Corona was uitgesteld tot oktober van dat jaar.
Een half jaar later was er al weer een Parijs-Roubaix en de Nederlandse fans smulde van een schitterende overwinning van Dylan van Baarle. Geweldige ploeg maar absoluut sterkste en slimste man in koers. Het werd dan ook een ererondje op de wielerbaan waar menig wielerfan kippenvel van kreeg.

We hoefde niet lang op een volgende Nederlandse opvolger te wachten en gelijk een jaar later mocht Mathieu van der Poel solo aan op de wielerbaan z'n ererondje maken nadat hij de hele dag koers had gemaakt.

Dat smaakte blijkbaar naar meer want vorig jaar soleerde Mathieu van der Poel voor het tweede jaar op rij naar een overwinning. Dat met een solo van 60 kilometer en met een onwaarschijnlijk gemiddelde van 47.802 dat een nieuw record is.

De honger naar overwinningen in Roubaix is bij Matje nog lang niet over en gister na een titanenstrijd met Pogačar haalde vd Poel een onvervalste hattrick binnen.

Nederlandse overwinningen
1964 Peter Post
1967 Jan Janssen
1982 Jan Raas
1983 Hennie Kuiper
2001 Servais Knaven
2014 Niki Terpstra
2022 Dylan van Baarle
2023 Mathieu van der Poel
2024 Mathieu van der Poel
2024 Mathieu van der Poel

Tweede plaatsen
1897 Mathieu Cordang
1966 Jan Janssen
2004 Tristan Hoffman

Derde plaatsen
1953 Wout Wagtmans
1963 Jan Janssen
1978 Jan Raas
1976 Hennie Kuiper
1986 Adrie van der Poel
2011 Maarten Tjallingii
2013 Niki Terpstra
2018 Niki Terpstra
2021 Mathieu van der Poel

Foto: Mathieu Cordang was de eerste Nederlander die op het podium van Parijs-Roubaix mocht gaan staan.

Pauline Ferrand-Prévot: 2025

De 33 jarige Française van hget Visma team twijfelde vanmorgen nog of ze wel zou starten. Gelukkig heeft ze dat gedaan en haar al indrukwekkende erelijst nog meer glans gegeven.
Of je haar nu een gewone racefiets, een crossfiets, een gravelbike of een MTB geeft maakt niet uit. 

Ze wordt er wereldkampioen mee en vorig jaar op de MTB zelfs olympisch kampioen. Na een aantal jaren zich volledig op de MTB te hebben gericht koos Pauline nu weer voor de weg.

Dat we met haar rekening moest houden wisten we na vorige week toen ze keurig tweede werd in de Ronde van Vlaanderen.

Zelf had ik mij voorgenomen om de laatste 80km op TV te gaan zitten kijken in de veronderstelling dat met nog 60km de finale wel zou beginnen. Mis!

Toen ik thuis kwam en TV ging kijken was het inderdaad nog zo'n 80km maar de koers lag al helemaal open. Rensters over het hele parcours. Direct viel op dat Lotte Kopecky er een zware koers van wilde maken. Marianne Vos was echter steeds alert en Kopecky misschien toch iets minder sterk dan een week eerder in Vlaanderen.

Ook speelde Kopecky en Wiebes het ploegenspel voor SD Worx niet erg slim. Bij Visma deden Vos en Ferrand-Prévot dat een stuk beter. De latere winnares was even achterop geraakt door pech maar toen ze weer voor in de koers zat sloeg ze genadeloos haar slag. Ieder in de kop van de koers dacht dat Visma alle kaarten op Vos zou zetten. Natuurlijk wilde Vos graag zelf winnen maar ze is slim genoeg om te zorgen dat een overwinning in de ploeg blijft.

Met een enorm verzet trok Ferrand-Prévot op avontuur en de andere vrouwen zagen haar pas terug op de wielerbaan van Roubaix.

Naast Kopecky, Vos en Wiebes reden in de finale Ellen van Dijk, Chloe Dygert, Alison Jackson, Romy Kasper en Jelena Eric ook een zeer sterke koers.

Schitterende overwinning van Ferrand-Prévot en wat een mooie koers. Volgend jaar ga ik wel wat eerder voor de buis zitten!

Top 10 editie 2025

1. Pauline Ferrand-Prévot (Fra)
2. Letizia Borghesi (Ita) + 0.58
3. Lorena Wiebes (Ned) + 1.01
4. Marianne Vos (Ned) z.t.
5. Alison Jackson (Can) z.t.
6. Maria Giulia Confalonieri (Ita) z.t.
7. Elise Chabbey (Zwi) + 1.04
8. Chloé Dygert (VS) + 1.06
9. Elisa Balsamo (Ita) + 1.21
10. Chiara Consonni (Ita) z.t.

Mooi filmpje van Team Visma Lease a Bike:

Parcours vrouwen 2025

Het concept voor de vrouwen is gelijk aan de vorige jaren. In de buurt van Denain worden een paar lusjes gedaan om warm te draaien. Na goed 60 km rijden ze dan het parcours van de manen op bij strook 17. Dat is sector Hornaing a Wandignies welke vernoemd is naar ex winnaar John Degenkolb. Dat is gelijk een heel zware strook met vier sterren en maar liefst 3700 meter lang.

Vandaar rijden de vrouwen exact hetzelfde parcours als de mannen inclusief vijf sterren stroken Mons-en-Pévèle en Carrefour de l'Arbre.

Liefhebbers zitten zaterdagmiddag voor de TV. Dat kan bij Eurosport vanaf 14:30. Sporza begint 5 minuten eerder en Studio Sport een kwartier later.

Kijken zou ik zeggen!

Parcours 2025 Elite mannen

Zondag krijg de elite mannen twee extra stroken voorgeschotelde ten opzichte van vorig jaar. Of het al niet lastig genoeg is heeft de organisatie in de omgeving van Quérénaing twee stroken toegevoegd.

Dat brengt het totaal op 30 stroken (zie onderaan deze blog) en zoals gebruikelijk tellen we terug naar 1.

De totale afstand is net geen 260 kilometer en de start is om 11 uur in Compiègne. De renners worden tussen 17:00 en 17:30 op het velodrome in Roubaix verwacht.

Eurosport begint de uitzending al om 10:30 direct na de marathon van Parijs wat met een ontbijtje ook mooi is om naar te kijken.

Sporza begint om 13:30 en Studio Sport om 13:10. Samen met m'n maatje - waar ik mijn eerste toerversie van Parijs-Roubaix mee fietste - zit ik zondag vroeg vinger trommelend voor de buis. 

Mij maar niet bellen!

 

Geen chicane wel 4 extra bochten

Vorige jaar werd direct voor het oprijden van het Bos van Wallers een chicane aangebracht. Dit om de snelheid te reduceren en de kans op valpartijen te verkleinen.

Hoewel het niet tot problemen heeft geleid zag het er toch een beetje mal en vooral geforceerd uit. Het idee van de chicane ligt dan al weer in de prullenbak en de renners worden nu getrakteerd op vier extra bochten op het oude mijn complex.

De nieuwe omleiding gaat vanaf het originele parcours via een bocht naar links direct gevolgd door een bocht naar rechts naar de Rue de Croy. Aan het eind van deze weg gaan de renners naar rechts en gelijk naar links en staan ze direct bij de spoorovergang aan het begin van het duivelse Bos van Wallers.

Wat de huidige staat van de Rue de Croy is weet ik niet maar een paar jaar geleden werden we met de MTB toerversie van Parijs-Roubaix over deze weg gestuurd en het tweede deel zat toen vol met gaten.

De weg was toen aan één zijde afgezet met een slagboom en aan het eind met een roestig hek. 

Altijd spannend dit soort maatregelen en wat de organisatie ook bedenkt zal het dringen zijn om bij de eerste 10 het bos in te rijden.