Mathieu van der Poel : 2025

Solo aankomen op de wielerbaan van Roubaix is waarschijnlijk een van de mooiste momenten die je als wielrenner kan beleven. Helaas zullen we nooit weten of het een sprint was geworden tussen Tadej Pogačar en Mathieu van der Poel. 

Na een snelle en geanimeerde koers was de finale al op de strook voor die van het Bos van Wallers losgebarsten. Mede na onophoudelijk druk zetten door Pogačar en vd Poel raakte de twee superkampioenen voorop.
Twee renners die ook altijd zullen rijden en waarom ook niet. Snelle gasten als Pedersen en van Aert waren ze al kwijt. Ieder zat voor de TV waarschijnlijk te wachten op een apotheose op Carrefour de l'Arbre. 

Helaas werd dat ons kijkers bruut ontnomen door een zware inschattingsfout van Pogačar op de stook van Pont Thibaut. Pogačar was flink druk aan het zetten maar had duidelijk deze blog niet bestudeerd.
De links-rechts combinatie even voorbij de helft van deze strook heeft al veel slachtoffers geëist. 

De reclameborden staan daar niet voor niets een heel stuk in het weiland. Bij een betere verkenning had dit echt voorkomen kunnen worden.

Of Pogi Matje nog had kunnen kloppen zullen we nooit weten, maar parcourskennis en stuurvaardigheid zijn net zo belangrijk als uithoudingsvermogen, koersinzicht en vermogens kunnen trappen.
Net als ik had een ieder het Pogi wel gegund om bij zijn debuut gelijk op de hoogste tree te staan. Toch zagen we een ijzer ijzersterke vd Poel naar de overwinning soleren en hij liep alleen maar verder uit.
Zelfs een bidon-terrorist, een kapotte radio, geen powermeter en een lekke band hielden hem niet van zijn derde overwinning op een rij. 

Een zuivere hattrick! 

Een kunstje dat alleen door Octave Lapize (1909, 1910 en 1911) en Francesco Moser (1978, 1979, 1980) is gerealiseerd.

Een schitterende overwinning en de glans is alleen maar groter dat naast hem op het podium twee andere kanjers stonden. Pogi werd bij zijn debuut schitterend tweede en heeft heel, heel veel indruk gemaakt en hopelijk keert hij terug.
Mads Pedersen klopte Wout van Aert in de sprint voor de laatste podiumplek en mag net als Pogačar en vd Poel terugkijken op een indrukwekkend voorjaar.
Zelf ben ik een groot fan van deze vier renners en had het van Aert gegund om dit keer te winnen. Ik ben geen deskundige op het gebied van training en voeding, maar - net als vele anderen - vraag ik mij toch af of hij de juiste keuzes heeft gemaakt.

Van Aert heeft schitterende koersen als Strade Bianche en Milaan-San Remo links laten liggen en staat na deel van het voorjaar wat voor hem belangrijk is met lege handen. 
We zullen het nooit weten maar ipv drie weken op een berg gaan zitten zou mijn advies zijn om volgend jaar gewoon lekker Milaan-San Remo en de Tirenno te gaan rijden.

Geweldige winnaar, een podium om te watertanden en een prachtige top 10!

Onderstaande video is een fraaie samenvatting van Sporza. Nog een keertje genieten!

Top 10 editie 2025
1      Mathieu van der Poel (Ned)     Alpecin–Deceuninck     5h 31' 27"
2      Tadej Pogačar (Slo)     UAE Team Emirates XRG     + 1' 18"
3      Mads Pedersen (Den)     Lidl–Trek     + 2' 11"
4      Wout van Aert (Bel)     Visma–Lease a Bike     + 2' 11"
5      Florian Vermeersch (Bel)     UAE Team Emirates XRG     + 2' 11"
6      Jonas Rutsch (Ger)     Intermarché–Wanty     + 3' 46"
7      Stefan Bissegger (Sui)     Decathlon–AG2R La Mondiale     + 3' 46"
8      Markus Hoelgaard (Nor)     Uno-X Mobility     + 3' 46"
9      Fred Wright (Gbr)     Team Bahrain Victorious     + 4' 35"
10    Laurenz Rex (Bel)     Intermarché–Wanty     + 4' 36"