Paul Maye: 1945

Een opmerkelijk editie want een groot deel van Europa staat nog in brand. De Duitsers hadden een paar maanden eerder via het Ardennenoffensief nog een laatste poging gedaan om de oorlog in hun voordeel te draaien.
Tussen half december 1944 en eind januari 1945 vond er in de Ardennen immers een verbeten en bloedige strijd plaats die we ook wel kennen onder de naam Battle of the Bulge.
Een strijd die het leven kost aan vele, vele jonge mannen. Enorme verliezen aan beide kanten.
Ook wordt er aan beide kanten een enorme hoeveelheid materiaal verwoest.
Materiaal wat opnieuw over lange transportlijnen moet worden aangevoerd en daarmee heeft de Slag om de Ardennen de oorlog aantoonbaar verlengd.

Na deze strijd is Parijs-Roubaix niet meer de enige klassieker met een zwaar oorlogsverleden. Het zal niet ieder opvallen, maar als de renners keren tijdens Luik-Bastenaken-Luik zijn daar genoeg markeringen zichtbaar aan deze gruwelijke strijd.
Toch zal er een paar maanden na de slag om de Ardennen een Luik-Bastenaken-Luik worden gereden evenals dat er in 1945 een Parijs-Roubaix wordt gereden.

In een ander artikel haal ik het ook al een keer aan. Wie nu terug kijkt in de geschiedenis zal dat vreemd of zelfs bizar vinden.
Maar bedenk dat Europa jaren onder het juk van de Nazi's zwaar gebukt was gegaan.
De mensen wilde leuke dingen. De mensen wilde vermaak. De mensen wilde vooral andere dingen dan oorlog.
De sympathieke Fransman Paul Maye zorgde voor dat vermaak. Over deze editie is niet heel veel te vinden anders dan een groep van zeven renners die om de zege moeten sprinten.
De kleine Maye is echt razendsnel en pakt zijn mooiste overwinning.

Maye had al een mooie erelijst met maar liefst vier nationale titels, waarvan één bij de amateurs en militairen en twee (1938 en 1943) bij de beroepsrenners.
Naast zijn overwinning in 1945 van Parijs-Roubaix wist Maye driemaal Parijs-Tours te winnen en is daarmee een van de vier recordhouders. De andere drie zijn Zabel, Danneels, en Reybrouck.

In zijn eerste jaar als prof won Maye twee etappes in de Tour en natuurlijk dacht de Franse pers de komende jaren een mooie rittenkaper te hebben.
Maye was echter niet graag van huis en het is bij die twee etappes gebleven. Maye nam zesmaal deel aan de Tour maar wist slechts één maal Parijs te halen.

Maye is een van de renners waarbij hun sportcarrière door het gruwelijke oorlogsgeweld werd onderbroken. Juist daarom is zijn erelijst er een om heel trots op te zijn.

Na 14 jaar als prof te hebben rondgereden hing Maye z'n fiets aan de wilgen. Toch bleef zijn hart de wielersport volgen. Zo heeft hij een tijd in een fietsenwinkel gewerkt en is hij geruime tijd ploegleider geweest.
Daarnaast heeft Maye een slijter gehad en is hij vertegenwoordiger geweest van speelautomaten die begin jaren 50 enorm in opkomst kwamen.
Een veelzijdig baasje en dat kwam nog extra tot uitdrukking door zijn optredens als zanger. Soms in een duet met een zangeres en soms solo. Het bezorgde hem de titel "La Plus Belle Voix Du Peloton".
Ook qua dames wist Maye wat hij wilde en trouwde kort voor de oorlog met een prachtig model en samen kregen ze een dochter.

Een kleurrijk persoon in een zwarte periode.

Podium 1945
1. Paul Maye
2. Lucien Teisseire
4. Kléber Piot

Foto: Paul Maye tijdens de Tour de France

Paris-Roubaix Cyclotourisme 2024

Afgelopen week maakte Velo Club Roubaix bekend dat de toereditie van 2024 verreden zal worden op zondag 5 mei.

Deelnemers kunnen kiezen uit vier afstanden: 70, 115, 170 en 210 km.

Inschrijven is inmiddels mogelijk en alle info vind je op de website van Velo Club Roubaix 

Hotel Peter Sagan

In 2018 wist Peter Sagan Parijs-Roubaix te winnen maar z'n erelijst is natuurlijk nog vele, vele malen langer. We vinden immers ook de Ronde van Vlaanderen op de erelijst van Sagan en verder 7(!!) groene truien, driemaal Gent Wevelgem, de E3-Prijs, vele etappes in grote en kleine rondes en niet te vergeten drie wereldtitels op een rij.

 

De laatste jaren is Sagan aan het uitbollen en wil volgend jaar alleen nog op de MTB in competitie komen en gaat het duidelijk rustig aan doen. 

Sagan is dan ook druk bezig met het leven na een wielercarrière en heeft zelfs een eigen hotel geopend. Het hotel bevind zich op een half uur lopen van het schitterende oude centrum van Žilina (Slowakije).

Met dit hotel richt Sagan zich vooral op de wat sportieve toerist en alle kamers zijn ingericht met thema's welke bepalend zijn geweest in de carrière van Sagan.

Zo is er een Groene Trui kamer, een WK kamer en natuurlijk een Parijs-Roubaix kamer. Als groot fan van deze koers zou ik zo in de auto stappen om daar een keer te overnachten...........

 

Sagan heeft natuurlijk niet alleen een fenomenale erelijst bij elkaar gefietst, maar was ook naast de fiets een enorme kleurrijke gast. Met dit hotel laat Sagan zien dat ook na zijn wielercarrière hij niet zal gaan inboeten op de kleurrijke gast die hij in het peloton altijd is geweest.

Hopelijk stunt hij de komende 12 maanden nog een keer op de MTB en we gunnen hem natuurlijk veel gasten in dit bijzondere hotel.

R.I.P. François Doulcier

Les Amis de Paris-Roubaix maakte gister bekend dat voorzitter François Doulcier is overleden. Zonder Les Amis de Paris-Roubaix zal het binnen een paar jaar op de tweede zondag in april een heel flauwe koers worden. Mensen als Doulcier spelen een belangrijke rol om te zorgen dat de heritage van deze geweldige koers gekoesterd wordt.

Doulcier was een verbinder en zelfs als je op een doordeweekse dag op de wielerbaan was kon je hem tegen het lijf lopen. Natuurlijk was zijn inzet vooral gericht op de koers voor de profs, maar bij andere evenementen liet hij graag zijn neus zien en was hij in de deelnemers en staf geïnteresseerd.

François Doulcier was een belangrijke verbindende factor tussen ASO, UCI, gemeentes

Voor de schoonste koers een groot verlies en nog meer voor de familie want François Doulcier was nog geen 60 jaar.

De begrafenis van François Doulcier zal plaatsvinden te Avèze, in de Gard, op woensdag 9 augustus om 14.30 uur.

Mathieu van der Poel: 2023

Ik heb op Paaszondag geen minuut van de koers gemist. Parijs-Roubaix is mijn lievelingskoers en sinds deze volledig wordt uitgezonden mis ik geen moment. Al jaren kijk ik Parijs-Roubaix samen met een maatje waarmee ik in 1988 de toerversie van Parijs-Roubaix heb gereden.

Als je allebei als kijker een beetje idee hebt wat de renners meemaken voegt dat echt iets toe als je deze koers zit te kijken. Daarom viel onze bek ook open met welk gemiddelde er werd gereden. Met een onwaarschijnlijk gemiddelde van 46,841 km per uur arriveerde Mathieu van der Poel als eerste op de wielerbaan. Dat na een kijkspel van vijf en half uur waarbij wij ons geen minuut verveeld hebben.

Je zou kunnen stellen dat de eerste twee uur niets gebeurd is, want na 100 kilometer was er nog steeds geen vroege vlucht. Het zijn toch de vele demarrages en het moordende tempo in die eerste twee uur dat in de finale er alleen maar hele sterke kerels overblijven.

Vanaf de start was al duidelijk dat Alpecin-Deceuninck (voor deze dag Alpecin-Elegant) serieuze plannen had en kopman Mathieu van der Poel koerste al vrij snel heel attent van voren. Ook Jumbo-Visma maakte direct duidelijk dat ze serieuze plannen hadden.

Kort voor de eerste strook (Troisville) liet het peloton dan toch vier mindere goden rijden waaronder onze landgenoot Sjoerd Bax.
Op de eerste tien stroken werd er door het achtervolgende peloton al wel wat gespeeld, maar het was duidelijke dat  Alpecin en Jumbo vooral bezig waren hun kopmannen probleemloos over de eerste stenen te krijgen. 

Na 150 kilometer was het spelen voor Jumbo echter voorbij en gaven ze op de strook van Haveluy er een flinke lap op met als gevolg een kopgroep met alleen maar toppers.
Deze elitegroep kon dus zonder veel problemen over de legendarische strook in het Bos van Wallers. 

Dat bleek ook toen het achtervolgende peloton daar arriveerde en een aantal lekke banden voor nare valpartijen zorgde. Helaas betekende een van die valpartijen ook einde koers voor Dylan van Baarle. Vorig jaar nog winnaar en nu met nog 90 kilometer naar het ziekenhuis.Er zijn al weer foto's van Dylan waar hij lacht, maar breuk in hand en schouder zorgen ervoor dat hij zondag niet zal starten in de Amstel Gold Race.

Vooraan kreeg de elitegroep de koplopers in zicht maar viel La Porte weg door een lekke band. De elitegroep werd nog aangevuld met twee ploegmaten van van der Poel. Naast Vermeersch ook de razendsnelle Philipsen en die laatste wil je eigenlijk niet meenemen naar de meet.

Voor Wout van Aert zat er niet veel anders op om zich in deze elitegroep mee te laten drijven in de hoop dat ploegmaten La Porte en Van Hooydonck weer aansluiting gingen maken. Kleppers als van der Poel, Ganna, Kung., Pedersen, Degenkolb en Walscheid lieten dat echter niet gebeuren. Het waren echter vooral de twee ploegmaten van van der Poel die voor veel leven in deze elitegroep zorgde. Zowel Vermeersch als Philipsen maakte beide op de kasseien enorme indruk en zorgde strook op strook voor een indrukwekkend tempo.

Hier en daar checkte de favoriete wel de temperatuur van het water, maar niemand kon aan deze groep boordevol met klasse ontsnappen. Van der Poel probeerde het nog op het stuk vals plat direct na Mons en Pévèle en daarna werd het rustig in de kopgroep.

Ruim twintig kilometer was er relatieve rust en het zou wachten zijn op de monsterstrook van Carrefour de l’Arbre. Helaas gooide deze strook wat roet in het eten. Tot dat moment was Parijs-Roubaix een schouwspel om te watertanden maar Carrefour de l’Arbre liet de hel pijnlijk haar tanden zien.
In heb begin van  Carrefour de l’Arbre komt door ongelukkige samenloop John Degenkolb ten val. Jammer want Degenkolb was met een ijzersterke koers bezig en wist op de wielerbaan al eens in de sprint te winnen dus zeker niet kansloos als deze groep naar de meet zou gaan.

Degenkolb kon zonder veel schade op een andere fiets verder en werd uiteindelijk zevend. Op voorhand een mooie stek, maar zoals John fietste had er zeker meer ingezeten.
De duivel was echter nog niet klaar met ellende uitdelen. Door het incident met Degenkolb was er even verwarring in de kopgroep en dat was voor van Aert het signaal om fors door te trekken.

Dat deed hij waarschijnlijk toch iets te enthousiast en als ik de beelden zie betwijfel ik of hij voor de bocht wel de ideale lijnen rijdt. Dat met misschien een iets te lage bandendruk zorgde toch voor een ontknoping die je niet wilt.
Van Aert greep naar z'n communicatiesysteem en dan weet je genoeg: lek!
Als van Aert vol door mag trekken na een valpartij in de kopgroep dan mag van der Poel ook vol doortrekken na een lekke band van een van de koplopers.

Van der Poel was van Aert dan wel kwijt maar een snelle man als Pedersen ga je ook liever niet mee naar de meet.
Ook Ganna heeft al laten zien niet traag te zijn en kan voor een late uitval zorgen en ga hem dan maar eens halen. Dat geldt ook voor Kung dus van der Poel moest door. Hij had geen keus en was begonnen aan waarschijnlijk z'n zwaarste 15 kilometer uit z'n leven.

Veel kijkers (waaronder mijn maatje en ik) zullen hem graag met van Aert de wielerbaan op hebben zien draaien maar alle gespeculeer was zinloos want van der Poel was weg. Strikt genomen was er nog tijd voor van Aert om met Ganna, Kung en Pedersen het gat dicht te rijden.
Van der Poel fietste echter als een duivel en wist dat bij de achtervolgers ook nog z'n ploegmaat Philipsen zat. De aanwezigheid van Philipsen zal  voor de overige achtervolgers niet de grootste motivatie zijn geweest, maar het was vooral het moordende tempo van deze editie dat ieder zo'n beetje op z'n tandvlees zat.

Van der Poel kwam dan ook solo aan op het legendarische velodrome en het stadion ontplofte bijna. Voor de vele van Aert fans zuur maar van der Poel was van de toppers onderweg de bedrijvigste dus een dik verdiende winnaar.

Ploegmaat Philipsen kwam samen met van Aert de wielerbaan op en pakte in de sprint op keurige wijze de tweede plek. Ploegmaat Vermeersch lukte het net niet de tiende plek te pakken. Plek 10 was voor de onfortuinlijke La Porte. De hele Alpecin ploeg haalde de eindstreep wat aangeeft hoe deze ploeg klaar was voor de klus. Klasse!

Top 10 editie 2023
1 - Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck)
2 - Jasper Philipsen (Alpecin-Deceuninck) 
3 - Wout van Aert (Team Jumbo-Visma)
4 - Mads Pedersen (Trek-Segafredo)
5 - Stefan Küng (Groupama-FDJ)
6 - Filippo Ganna (INEOS Grenadiers)
7 - John Degenkolb (Team DSM)
8 - Max Walscheid (Cofidis)
9 - Laurenz Rex (Intermarché-Circus-Wanty)
10 - Christophe Laporte (Team Jumbo-Visma)

Niet in de top tien maar erg knap is de 13e plek van Sjoerd Bax. Bax zat in de eerste kopgroep en wist nog een tijdje aan te klampen bij de elitegroep. Na een paar keer aan het elastiek te hangen moest hij echter ervaren wat het verschil is tussen een goede wielrenner en een topper. Toch was het voor hem een geweldige ervaring zoals hij een interview blijkt wat gemaakt werd door Wielerflits.

Alison Jackson : 2023

Toen ik zaterdag de TV aanzetten kreeg ik gelijk zo'n De Mol/Hayman visioen. Dik 5 minuten en rij dat maar eens dicht. De problemen gaan zich echt opstapelen als je in het peloton zit en dan met pech te maken krijgt. Marianne Vos kan daar inmiddels over meepraten.

 

Die keek na een lekke band ineens tegen een flinke achterstand op een peloton wat dan weer een forse achterstand had op de kopgroep. Overigens onbegrijpelijk hoe de Jumbo ploegleiding Marianne alleen liet zwemmen. Je zou mensen voor minder ontslaan. 

De problemen voor de kanshebbers gingen zich echt opstapelen toen Borghini (vorig jaar nog eerste) haar fiets onbestuurbaar werd en de achtervolgers op een hoop gingen. Ook topfavoriete Lotte Kopecky ging onderuit en zo waren de drie belangrijke kanshebsters in een zeer lastige situatie gekomen.

Een situatie die voorkomen had kunnen worden als Team SD Worx (Kopecky), Trek-Segafredo (Borghini) en Jumbo-Visma (Vos) eerder in de koers hun verantwoordelijkheid hadden genomen en de voorsprong van de kopgroep binnen een paar minuten hadden gehouden.

In de kopgroep kregen ze er daardoor steeds meer vertrouwen in en het was vooral de latere winnares Alison Jackson die haar medevluchtsters aanspoorde om te blijven koers. Of Jackson al aan winst dacht weten we niet, maar ze wist wel als dit groepje van zeven voorop bleef dat ze een schitterende uitslag ging rijden.

Geen van de dames lukt het om zich van dit groepje te onttrekken en met zeven vrouwen gingen ze de wielerbaan op. 

Femke Markus kwam op de wielerbaan onfortuinlijk ten val en het zou sprinten worden met zes. 

 

Soms is wielrennen een genadeloze sport en wint niet altijd degene die de koers heeft gemaakt.

 

Zaterdag 8 april 2023 was er echter een van de rechtvaardigheid en Alison Jackson mocht tot haar eigen verbazing de handen in de lucht steken.

Een vreugde dansje volgde en wie Alison Jackson wat langer volgt weet dat oprecht is. 

Dik en dik verdient en ik denk dat het s'avonds aan tafel bij SD Worx, Trek-Segafredo en Jumbo-Visma niet erg gezellig geweest zal zijn. Bij EF Education des temeer:

Podium vrouwen 2023:

1. Alison Jackson (Cnd/EF Education)
2. Katia Ragusa (Ita/Liv Racing Xstra)
3. Marthe Truyen (Bel/Fenix-Deceuninck)

Nieuwe strook

 

Parours 2023

Gister hebben de fans van onze mooie sport een editie van de Ronde van Vlaanderen mogen aanschouwen die tot een van de fraaiste gerekend mag worden. Om vingers en duimen bij af te likken als we een aantal valpartijen even buiten beschouwen laten.
Hoewel winnaar Pogacar komende zondag (9 april) er niet bij zal zijn in Parijs-Roubaix, heeft de koers van gister laten zien dat er veel kanshebber zijn voor de 120e editie van Parijs-Roubaix.

Uiteraard de nummer twee van gister mogen we als kanshebber zien voor komende zondag. Naast Mathieu van der Poel zullem we zondag mooie dingen gaan zien van Mads Pedersen, Kasper Asgreen, Florian Vermeersch, Christophe Laporte en natuurlijk Wout van Aert.
Van Aert had het gister bij paar klimmetjes dan wat lastig, maar die hebben we zondag niet. Ik zie Wout dan ook gewoon een hoofdrol gaan spelen op de Noord Franse kasseien.

Deelnemerslijsten volgen in de loop van de week,  maar het parcours is al wel bekend gemaakt. Het parcours lijkt in zeer grote mate op dat van vorig jaar maar bij de eerste kasseistroken is er een kleine wijziging gemaakt. Vanaf strook 20 is het parcours gelijk aan dat van vorig jaar.

Stroken tellen af dus de wijzigingen zijn nog vrij ver voor de echte finale in gang wordt gezet. De lengte van deze 2023 editie is 256 kilometer met in totaal een kleine 55 kilometer aan duivelse kasseien.

De start is zoals al jaren traditioneel in Compiègne waar de renners om 11:25 worden losgelaten. Na een kleine 100 kilometer bereiken de renners de eerste kasseistrook en mogen we als kijkers spektakel verwachten.
Als er niet teveel wind uit het noordwesten staat worden de renners om 17:20 op de wielerbaan in Roubaix verwacht.

Kasseistroken 2023

29 - Troisvilles - Inchy - 2,2 km ** (nog 160,3 km)

28 - Viesly - Quiévy - 1,8 km *** (nog 153,8 km)

27 - Quiévy - Saint-Python - 3,7 km **** (nog 151,2 km)

26 - Saint-Python - 1,5 km ** (nog 146,5 km)

25 - Vertain - Saint-Martin-sur-Écaillon-Vertain - 2,3 km *** (nog 139,4 km)

24 - Verchain-Maugré - Quérénaing *** - 1,6km (nog 129,4)

23 - Quérénaing - Maing - 2,5 km *** (nog 126,7 km)

22 - Maing à Monchaux-sur-Écaillon 1,6 km *** (nog 123,6 km)

21 - Haspres - Thiant *** - 1.7km (nog 117 km)

20 - Haveluy - Wallers - 2,5 km **** (nog 103.5 km)

19 - Trouée d’Arenberg - 2,3 km ***** (nog 95.3 km)

18 - Wallers - Hélesmes (Pont Gibus) - 1,6 km *** (nog 89.3 km)

17 - Hornaing - Wandignies 3,7 km **** (nog 82.5 km)

16 - Warlaing - Brillon - 2,4 km *** (nog 75 km)

15 - Tilloy - Sars-et-Rosières - 2,4 km **** (nog 71.6 km)

14 - Beuvry-la-Forêt - Orchies - 1,4 km *** (nog 65.2 km)

13 - Orchies - 1,7 km *** (nog 60.2 km)

12 - Auchy-lez-Orchies - Bersée - 2,7 km **** (nog 54.1 km)

11 - Mons-en-Pévèle - 3 km ***** (nog 48.6 km)

10 - Mérignies - Avelin - 0,7 km ** (nog 42.6 km)

9 - Pont-Thibault - Ennevelin - 1,4 km *** (nog 39.2 km)

8a - Templeuve (L’Épinette) - 0,2 km * (nog 33.8 km)

8b - Templeuve (Moulin-de-Vertain) - 0,5 km ** (nog 33.3 km)

7 - Cysoing - Bourghelles - 1,4 km *** (nog 26.9 km)

6 - Bourghelles - Wannehain - 1,1 km *** (nog 24.4 km)

5 - Camphin-en-Pévèle - 2,8 km **** (nog 19.9 km)

4 - Carrefour de l’Arbre - 2,1 ***** (nog 17.2 km)

3 - Gruson - 1,1 km ** (nog 14.9 km)

2 - Willems - Hem - 1,4 *** (nog 8.2 km)

1 - Roubaix (Espace Charles Crupelandt) - 0,3 km * (nog 1.4 km)

 

Zwakke Weggebruikers

En in Parijs dan maar een referendum vanwege die malle stepjes..........

Geiten in het Bos van Wallers

Ieder jaar zien we dit probleem terugkomen. Teveel gras op de strook van het Bos van Wallers. Deze strook is verboden voor gemotoriseerd verkeer en heel veel fietsers die daar door het jaar komen kiezen doorgaans voor het paadje naast de strook.
Omdat er niet gereden wordt tierd het gras er dan ook welig. Ben er wel eens begin van het jaar geweest toen er nog geen blaadjes aan de bomen zaten maar de kasseien waren helemaal groen van het gras.

Omdat gemotoriseerd vervoer niet is toegestaan kan de organisatie van Parijs-Roubaix ook niet even met een boenmachine over de stenen. Als je er alleen bent als wielertoerist is er over dat gras prima te fietsen.
Alleen als het regent tijdens de koers zou er een extreem gevaarlijke situatie ontstaan wat het gras wordt spek en spekglad. Weg met dat gras dus!

De organisatie bedacht een creatieve en milieuvriendelijke oplossing namelijk een kudde uitgehongerde geiten. Er is een hek (wat we ook kennen van de mobiele schappenkuddes in Nederland) neergezet om te voorkomen dat de geiten het bos intrekken.

De geiten staan er nu een paar weken en hopelijk eten ze de komende week nog even door want volgende week wordt toch wat nattigheid verwacht.

Of de geiten door Thibaut Pinot zijn geleverd is niet bekend. Deze Fransman heeft immers een geitenboerderij in de Vogezen. Alleen geiten worden doorgaans geassocieerd met klimmen en dat is ook precies waar de kwaliteiten van Pinot liggen. De Fransman heeft dan ook nog nooit aan de start van Parijs-Roubaix gestaan.

Toch bizar dat klimmers als geiten er voor moeten zorgen dat volgende zondag Parijs-Roubaxi door kan gaan.

Na de koers zullen de geiten mogelijk weer geplaatst gaan worden. Als je in de buurt bent leuk om even te kijken naar deze eco-grasmaaiers.

Parcours Vrouwen 2023

Zaterdag 8 April rijden de vrouwen voor de derde keer hun editie van Parijs-Roubaix. De vrouwen gaan op zoek naar een opvolgster voor Elisa Longo Borghini die vorig jaar na een indrukwekkende solo wist te winnen.

De dames starten om 13:45 in Denain en moeten een afstand afleggen van 145km. Dat is ruim 20km meer dan vorig jaar en dat is een positieve ontwikkeling.

De extra kilometers zitten in het eerste deel van de koers en in de buurt van Denain worden een paar lussen gereden zodat de beentjes lekker warm zijn voor de eerste kasseien worden bereikt.

Totaal krijgen de vrouwen 17 kasseistroken voor de wielen. In combinatie met de afstand mogen we er vanuit gaan dat net als de eerste twee edities het geen grote groep zal zijn die voor de zege gaat sprinten.

 

De 17 kasseistroken of sectoren (we tellen terig)
17 - Hornaing - Wandignies **** -  3.700 meter - na 63 km– nog 82,5 km tot finish

16 - Warlaing - Brillon *** - Lengte: 2.400 meter - na 70,4 km– nog 75 km tot finish
15 - Tilloy - Sars-et-Rosières **** - Lengte: 2.400 meter - na 73,9 km – nog 71,5 km tot finish
14 - Beuvry-la-Forêt - Orchies *** - Lengte: 1.400 meter - na 80,3 km – nog 65,1 km tot finish
13 - Orchies *** - Lengte: 1.700 meter - na 85,3 km – nog 60,1 km tot finish
12 - Auchy - Bersée **** - Lengte: 2.700 meter - na 91,4 km – nog 54 km tot finish
11 - Mons-en-Pévèle ***** - Lengte: 3.000 meter - na 96,9 km – nog 48,6 km tot finish

10 - Mérignies - Avelin ** - Lengte: 700 meter - na 102,9 km – nog 42,6 km tot finish
9 - Pont-Thibault - Ennevelin *** - Lengte: 1.400 meter - na 106,3 km – nog 39,2 km tot finish
8 - Templeuve (L’Épinette) * - Lengte: 200 meter - na 111,7 km – nog 33,8 km tot finish
8 - Templeuve (Moulin-de-Vertain) ** - Lengte: 500 meter - na 112,2 km- nog 33,3 km tot finish
7 - Cysoing - Bourghelles *** - Lengte: 1.300 meter - na 112,2km – nog 26,8 km tot finish
6 - Bourghelles - Wannehain *** - Lengte: 1.100 meter - na 121,1 km – nog 24,3 km tot finish
5 - Camphin-en-Pévèle **** - Lengte: 1.800 meter - na 125,6 km – nog 19,9 km tot finish
4 - Carrefour de l’Arbre ***** - Lengte: 2.100 meter - na 128,3 km – nog 17,1 km tot finish
3 - Gruson ** - Lengte: 1.100 meter - na 130,6 km – nog 14,8 km tot finish
2 - Willems - Hem *** - Lengte: 1.400 meter - na 137,3 km – nog 8,2 km
1 - Roubaix (Espace Charles Crupelandt) * - Lengte: 300 meter - na 144,1 km – nog 1,4 km tot finish

 

De finish wordt rond 17:15-17:35 verwacht en uitzendgegevens heb ik nog niet kunnen vinden.

Kijktip Gent-Wevelgem 2023

Eerder deze week gaf ik jullie de kijktip om tijdens de E3-Prijs voor de TV te gaan zitten en niemand gaat mij vertellen dat hij daar spijt van heeft gekregen.
Een podium waar iedere organisator van droomt en heel peloton wat achter de oren zit te krabben hoe ze de komende weken nog een prijs kunnen rijden.

 

Parijs-Roubaix komt alsmaar dichterbij maar we gaan eerst nog een paar schitterende koersen in Vlaanderen rijden met als hoogtepunt volgende zondag De Ronde Van Vlaanderen.

Morgen staat dan eerst nog Gent-Wevelgem op het programma wat misschien niet echt een kasseikoers is, maar met waaiers een aantal nijdige hellingen, wat onverharde stroken (Plugstreets) toch een uitdaging voor de echte Flandrien. 

De renners starten in Ieper en rijden dan naar Menen voor een passage langs de finish. Wie op z'n sprint vertrouwd kijkt dan even goed naar de vlaggen want 5 uur later zal het niet veel anders zijn.

Via wat geslinger gaat het dan langs Moorslede, Ledegem, Passedale, Oostvleteren en Veurne richting de kust. Kort voor De Panne rijden de renners dan weer het binnenland in en fietsen parallel langs de Franse grens richting Poperinge waar het Heuveland wordt bereikt.

De renners krijgen daar de volgende hellingen te verteren:

• Scherpenberg (116km)
• Banenberg (170km
• Monteberg (176)
• Kemmelberg (178)
• Monteberg (207)
• Kemmelberg (209)
• Scherpenberg (216km)
• Banenberg (221km)
• Kemmelberg (226km)

 

Tussen de eerste en de tweede passage op de Kemmelberg krijgen de renners een drietal onverharde stroken (Plugstreets) van totaal vier kilometer te verduren. Niet extreem lastig maar wie niet vooraan zit ziet niet goed waar hij rijdt en een lekke band kan dan fors roet (het zal stof of blubber worden) in het eten gooien.

Na de laatste beklimming van de Kemmel is het nog ruim 30 kilometer naar de finish en wie solo wil gaan zal over heel sterke papieren moeten beschikken. Vooral als de ploegen van enkele sprinters zich na de heuvelzone kunnen organiseren.

Door het parcours en de nagenoeg altijd stevige wind is Gent-Wevelgem een unieke koers. 

 

Tot voor een aantal jaren geleden werd Gent-Wevelgem gereden op de woensdag tussen De Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. 

Het aantal renners dat Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix in één jaar wisten te winnen zijn er niet zo heel veel:

• 2016 Peter Sagan 
• 2012 Tom Boonen
• 1979  Francesco Moser
• 1970 Eddy Merckx
• 1973 Eddy Merckx
• 1962 Rik van Looij

Gent-Wevelgem valt vaak ten prooi aan een echte sprinter maar we hebben ook meermaals een sololist aan de aankomst mogen ontvangen. Denk aan de schitterende overwinning van Luca Paolini in 2015 of de mysterieuze van Nico Mattan in 2005.

Een finale waar het alle kant mee op kan en dat maakt het dik de moeite om morgen voor de TV te gaan zitten. 

Zeker omdat het morgen geen weer zal zijn om zelf naar buiten te gaan. Omgeving Ieper geven ze de hele dag regen op en de temperatuur zal nauwelijks boven de 10 graden komen.

De wind gaat zo te zien meevallen maar als het de hele dag gaat regenen zullen er geen 100 man morgen aan de finish komen.

Naast de elite zijn er nog een groot aantal andere categorieën die strijden voor mooie overwinningen en ook de vrouwen hebben hun eigen editie waarvan de finale ook live wordt uitgezonden.

 

Kijken dus! En waar?

 

10:00 België Eén - live start Elite en voorbeschouwing 

13:00 België Canvas - live Elite 

13:11 NPO1 - live Elite

13:35 België Eén - live Elite en vrouwen

14:15 Eurosport - live Elite

16:15 België Canvas - live vrouwen

17:15 Eurosport - live vrouwen

17:18 NPO1 - live vrouwen

19:15 Eurosport - Herhaling Elite

22:30 Eurosport - Herhaling Vrouwen

 

De grote oorlog (WWI)

Gent-Wevelgem staat al jaren in het teken van de Eerste Wereld oorlog in Belgie ook wel De Grote Oorlog genoemd. 

Die herdenking begint al met de start aan de Menenpoort in Ieper en koers passeert een groot aantal indrukwekkende monumenten en militaire begraafplaatsen.

Ik heb als wielertoerist meermaals Gent-Wevelgem gefietst en ben mede daardoor ook geïnteresseerd geraakt in deze omgeving en welke gruwelijkheden hier hebben plaatsgevonden.

Daarom ben ik deze streek ook meermaals wezen bezoeken zonder fiets maar met en camera. Geprobeerd heb ik de omvang, zinloosheid en gruwelijkheden van 1914-1918 vast te leggen.

Wie deze streek een keer wil gaan bezoeken buiten de koers om doet zichzelf beslist een plezier om de route In Flanders Fields met de auto te rijden. Deze is met bordje aangegeven en je komt dan langs tientallen indrukwekkende locaties. De route van circa 90 kilomter is trouwens ook prima te fietsen maar bedenk dat je wel over de Kemmelberg moet.

Meer foto's : fotoalbum In Flanders Fields

Kijktip: E3 Prijs 2023

Morgen wordt de E3 Prijs verreden. Een heerlijke Vlaamse koers met maar liefst 17 hellingen en een flink pak kasseistroken. Met nog maar twee weken te gaan voor Parijs-Roubaix is al meermaals gebleken dat de E3 prijs een goede indicatie is wie goed gaat zijn in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.

Meermaals wist de winnaar van de E3 prijs ook een van de twee kassei-monumenten te winnen.

 

Voor de combi E3 Prijs - Parijs-Roubaix even wat statistieken gemaakt van renners die in één jaar zowel beide koersen wisten te winnen:

2017 Greg van Avermaet

2013 Fabian Cancellara

2012 Tom Bonnen

2010 Fabian Cancellara

2005 Tom Boonen

1994 Andrei Tchmil

1965 Rik van Looy

Mooi lijstje om tussen te staan. 

 

Peter Sagan, Niki Terpstra, Andrei Tchmil, Peter Van Petegem, Johan Museeuw, Eddy Planckaert, Eric Vanderaerden, Jan Raas, Roger De Vlaeminck en Noël Foré wisten beide koersen ook te winnen maar niet in hetzelfde jaar.

Ook dat is een indrukwekkend rijtje en het laat zien dat wie goed is in de E3 prijs een serieuze kandidaat is voor Parijs-Roubaix. 

Voor de Ronde van Vlaanderen versus E3 prijs zien we voor een groot deel dezelfde namen.

Morgen genieten van de E3 en dat is door de jaren heen toch een mooie grote koers geworden en iedereen wil maar wat graag op die fraaie erelijst staan.

De winnaar morgen zal van goede huize moeten komen want het wordt slecht weer en met 17 hellingen en een serieus pak kasseien wordt het een forse uitdaging.

Wie het wil volgen zorgt dat hij om 14:15 voor de TV zit. Je hebt de keuze uit België 1 en Eurosport 1.

De live uitzending begint zodra de renners in de heuvelzone aankomen en van de 17 beklimmingen zullen er 16 live te volgen zijn.

Aan bod komen uiteraard de Taaienberg, Paterberg, Oude Kwaremont, Korte Keer en Eikenberg.

Kasseistroken die de renners onder de wielen krijgen zijn onder meer de Paddestraat, Holleweg,  Mariaborrestraat en de Varent.

 

Zet het bier maar vast koud zou ik zeggen!

Zelf Fietsen 2023

Veel wielertoeristen moeten er niet aan denken om op de kasseien te donkeren en weer anderen kijken er de hele winter naar uit.
Velo Club Roubaix organiseert al jaren op de even jaren een toerversie van de Helleklassieker en op de oneven jaren een versie voor de MTB.

Op de zaterdag voor de mannenkoers is er wel ieder jaar de Parijs-Roubaix Challenge.

Hier een overzicht van een aantal mogelijkheden welke voor de wielertoerist de moeite zijn:

 

Vrijdag 24 maart 2023 -  La Nuit Des Paves - Nocturne VTT

Afstanden 20 en 40km en er is een speciaal familieparcours van 9km

Start tussen 19:30 en 21:00 

Let op: in Frankrijk is een geel vestje verplicht als je in het donker fietst!

 

Meer info op: website Velo Club Roubaix

 

 

Donderdag 6 april en Vrijdag 7 april - Recon

Op deze dagen verkennen de profs, vrouwen en junioren het parcours. Leuk om te gaan kijken en zelf een stukje te fietsen en wat foto's te maken.
Let wel op dat je de profs voldoende ruimte geeft want niemand wil een kanshebber van de weg rijden!

7 april is Goede Vrijdag dus heel druk en mocht je naar de Recon willen is de donderdag verre weg de beste keuze.

 

Zaterdag 8 april 2023 - Paris-Roubaix Challenge

Gekozen kan worden uit 170, 145 en 70km

Veel publiek (vooral met campers) langs de kant omdat de dag erna de profs rijden en op de dag zelf de vrouwen.

Als je beslist op de wielerbaan wilt finishen zal je vroeg moeten starten en doorfietsen want als je ingehaald wordt door de vrouwenkoers mag je niet meer de wielerbaan op!  

Meer info: Website Paris-Roubaix Challenge

 

Zondag 14 mei 2023 - Raid Paris-Roubaix VTT

Speciale editie voor de MTB met afstanden van 125 en 60km

De 125km start in Wallers en de 60km is een rondje vanuit Roubaix

 

Meer info op: website Velo Club Roubaix

 

Zaterdag 3 juni 2023 - Roubaix Gravel #2

Afstanden waaruit gekozen kan worden zijn 90, 120 en 150km

In alle gevallen start je in Roubaix maar je bent vrij op ieder willekeurige plek te starten en de wielerbaan is tussen 7:00 en 19:00 geopend.

GPS bestand wordt na inschrijven opgestuurd.

 

Meer info op: website Velo Club Roubaix

 

 

 

Hele jaar: vrij rijden

Het parcours van Parijs-Roubaix is het hele jaar toegankelijk. Ook het bos van Wallers want dat is alleen voor gemotoriseerd vervoer verboden.

Ook een rondje op de wielerbaan is nagenoeg altijd mogelijk. Ben je tijdens kantooruren op de wielerbaan loop dan het kantoor en café even in. Leuke souvenirs en lekker bier en een soort van museum.

 

Waar je ook voor gaat kiezen: geniet ervan! 

Eerste monument 2023

Zaterdag gaat even buiten Milaan het eerste monument van dit seizoen van start. De start zal zijn in Abbiategrasso en daarmee wordt een lange traditie verbroken.
Het wordt steeds lastiger om in een binnenstad een koers te laten starten of de finish te houden en zo ook start Milaan-San Remo niet langer meer in Milaan.

Dat gaat natuurlijk niks afdoen aan het de status van deze monumentale koers. Milaan-San Remo is koers van het wachten en de nadruk ligt in de laatste kilometers wanneer de renners een drietal Capo's, de Cipressa en de legendarische Poggio moeten beklimmen.
Strikt genomen beklimmingen die een beetje prof fluitend omhoog rijdt, maar na 250km zijn dit soort klimmetjes voor de meeste toch ineens heel straffe uitdagingen.

Over Milaan-San Remo wordt vaak gezegd dat het een van de mooiste koersen is om te winnen, maar ook de koers die het moeilijkste is om te winnen. 

Voor veel renners begint het seizoen zaterdag pas echt terwijl sommige renners al vanaf januari actief zijn toen de Tour Down Under werd verreden.
Hoewel ik bijna geen koers op TV gemist heb begint voor mij het seizoen met Omloop Het Nieuwsblad (voorheen Het Volk) en helemaal los gaan we met Milaan-San Remo.

Zaterdag ga ik dan ook bij een vriend kijken waarmee ik de nodige klassiekers als wielertoerist heb gefietst. We zitten echt vanaf de start bjj de buis en missen geen minuut. 

Eigenlijk zes uur wachten tot er wat gebeurd want de vroege vlucht mogen we als een vanzelfsprekendheid beschouwen.

Toch heeft Milaan-San Remo net als het wereldkampioenschap doordat afwachten wel wat. Het is als een roofdier dat uren zijn prooi aan het is beloeren en dan keihard toeslaat.

 

Drank (geen alcohol want ik ga nog op de fiets terug naar huis)en  snacks slaan we ruimschoots in want je wilt ook als toeschouwer in de finale niet met een hongerklop zitten.

 

Zaterdag! Ik kan er nu al haast niet van slapen. Wie er gaat winnen? Wie Pogacar klopt heeft gewonnen! Gezien de koersen van de afgelopen dagen lijkt het daar toch op.

Of krijgen we een duel van der Poel en van Aert? Of herhaald Mohoric zijn fenomenale kunstje van vorig jaar?

 

Of we gaan wellicht met een groep naar de meet en kan Ewen - waarbij het dit jaar maar niet wil lukken - ineens spekkoper is?

Voor mij maakt het niet uit wie er wint als het uren wachten maar wordt afgesloten met een spetterende finale.

 

Zaterdag dus!

 

Gaston Rebry: 1931, 1934 en 1935

Rebry was niet de eerste coureur die Parijs-Roubaix drie keer wist te winnen. Octave Lapize was hem voorgegaan en had zelfs als eerste drie op een rij gescoord.
Toch viel aan Rebry de beurt om als eerste de mooie eretitel Monsieur Paris-Roubaix te mogen dragen.
In dit geval spreken we immers niet van zomaar over een bijnaam maar van een eretitel.
Overigens had Gaston nog wel wat bijnamen zoals de Bulldog en de Locomotief. Die bijnamen waren niet zomaar uit de lucht komen vallen.

Rebry was een matige sprinter en moest het dus hebben van de ontsnapping. Voor Gaston geen probleem en z'n hele carrière was hij veroordeeld om te soleren.
Het heeft hem een aantal indrukwekkende overwinningen opgeleverd. De drie in Parijs-Roubaix spreken natuurlijk enorm tot de verbeelding.
Het is Merckx niet gelukt om aan meer te komen. Ook een super specialist als Moser is niet voorbij de drie weten te komen.
In 1934 scoorde Rebry een prachtige dubbel door zowel De Ronde Van Vlaanderen als Parijs-Roubaix te winnen.

Gaston had een ondeugende stoere kop en zat vrij gedrongen op de fiets. Hij straalde power uit en als hij de pedalen ging ranselen dan liet hij de tegenstanders flink in de sturen bijten.
Drie keer kwam Rebry solo aan hoewel het verschil in 34 slechts een paar seconden was.
De overwinning van 1934 werd enigszins ontsiert omdat de oorspronkelijke winnaar een ilegale fietswissel had uitgevoerd.
In 1935 reed Rebry het ongelooflijke gemiddelde van 37,363km pu. Aardig is om het gemiddelde van tempobeul Andrei Tchmil in 1994 eens tegen aan te houden: 36.160
In 1936 zat Gaston er weer erg dicht bij met een derde plaats. Z'n matig sprint zorgde ervoor dat de teller op drie bleef staan.

De top drie van de drie edities die Rebry wist te winnen:

Podium 1931
1 Gaston Rebry
2 Charles Pelissier
3 Emile Decroix

Podium 1934
1 Gaston Rebry
2 Jean Wauters
3 Frans Bonduel

Podium 1935
1 Gaston Rebry
2 André Leducq
3 Jean Aerts

Toen Rebry in 1939 deelnam aan z'n laatste Parijs-Roubaix had hij drie records waardoor de titel "Monsieur Paris Roubaix" geheel terecht was.
- meeste overwinningen: 3 stuks (samen met Lapize)
- meest aantal deelnames 14 stuks
- snelste editie 1935 met 37,363km pu

Rebry was niet alleen een kerel die hard kon fietsen. Na z'n carrière wist hij als zakenman een aardig bestaan op te bouwen.
Helaas heeft hij daar niet lang van mogen genieten en op 48 jarige leeftijd stierf hij in Wevelgem.

Foto: Met drie jaartallen achter z'n naam is Rebry een deftige verschijning in de douches van het velodrome.

Francesco Moser: 1978

In mijn ogen het jaar van de blunder van Roger de Vlaeminck. Wie gaat er nu in hemelsnaam bij een Italiaanse ploeg rijden, waar een Italiaan fietst die toevallig ook nog erg hard op de stenen kan rijden?Dom, dom, dom!

Moser was extra geprikkeld want De Vlaeminck had dat jaar in de Sanson kleuren wel al Milaan-San Remo weten te winnen.
Een koers die hoog op de verlanglijst van Checco stond.
In de Ronde van Vlaanderen waren Moser en de Vlaeminck gelijk geëindigd in een achtervolgend groepje.
Duidelijk was toen al dat de beide heren aan elkaar gewaagd waren. Erg onhandig als je dan in dezelfde ploeg fietst.

In de finale van Parijs-Roubaix 1978 weet Moser te ontsnappen en De Vlaeminck zit opgesloten met Raas en Maertens.
Er gaan zelfs verhalen dat Roger Jan en Freddy een zak geld heeft beloofd als ze weer bij Moser zouden geraken.
Of er zo'n belofte is gedaan is niet relevant, maar De Vlaeminck zal wel hebben zitten bidden dat ze weer bij Moser zouden komen.
Ook daarmee was hij nog niet zeker van de winst want hij zou dan wel met drie rappe mannen naar de meet moeten.

Het mocht niet zo zijn en een uniek record zat er voor Roger niet in. Een vijfde lag op de loer maar de keuze voor geld in plaats van voor een sportief succes hielden Roger op vier!
Gefrustreerd verkondigde De Vlaeminck na afloop dat Moser z'n overwinning alleen te danken had aan zijn afstop werk.
Natuurlijk heeft de aanwezigheid van De Vlaeminck een verlammend effect op de achtervolgers. Immers met een frisse Roger moest je maar beter niet naar de wielerbaan gaan.

Toch zouden we Moser zwaar onrecht aandoen als we hem de overwinning niet vooral aan hemzelf toe wijzen.
Durf en doorzettingsvermogen bezorgde Moser deze overwinning en de komende twee jaar zou blijken dat het geen mazzeltje was.

Podium 1978
1 Francesco Moser
2 Roger De Vlaeminck
3 Jan Raas

Op Youtube: Moser in de regenboogtrui als winnaar op de wielerbaan.

Jacques Billiau & Gilbert Duclos-Lassalle

Onder echte kunstkenners misschien een niemendalletje. Nu gaat deze blog niet over kunst, maar vooral om te laten zien wat Parijs-Roubaix is en wat de impact van zo'n koers is.
Grote schilders hebben zich er door laten inspireren maar ook deze Billiau. Geen kunstacademie en gewoon lekker als gepensioneerde schilderen waar je zin in hebt.

Veel van z'n schilderijen zijn gemaakt op en rond Carentan. Een historische plaats in Normandië en vooral bekend om de slag van Carentan.
Een strategisch punt in de slag om Normandië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook het derde deel uit de beroemde en succesvolle serie Band of Brothers is naar de stad genoemd.

Billiau heeft met onderstaand schilderij als "kleine" schilder toch een groot resultaat neergezet. Ieder die zich kan herinneren hoe Duclos-Lassalle zich over de kasseien kon trekken zal toegeven dat het schilderij een treffende interpretatie is.

Ik zou het zo in m'n hobbykamer aan de muur hangen. Gewoon prima gelukt!

Emile Daems: 1963

Als je de Ronde van Lombardije, Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix op je erelijst weet te zetten kan je echt een knap stukje fietsen.
Zeker als je dat doet in de periode van van Looy.
Van Looy was een echte alles winnaar en het gevecht om de kruimels was hard. Als van Looy een keer niet de beste was mocht je die kans niet laten gaan.

Daems was in 1962 al tweede geworden en rook dat hij een kans maakte om deze koers een keer aan z'n palmares toe te voegen. Dat jaar had hij in de ronde van Vlaanderen met een achtste plek laten zien dat het met de vorm wel in orde was.

De Belgen stonden maar liefst met zes renners in de top tien. Nederland mocht echter ook een danspasje maken met de derde plaats van Jan Janssen en Peter Post op plaats zeven.
Beide lieten zien helemaal klaar te zijn voor een overwinning in deze loodzware koers. Post hoefde slechts 12 maanden te wachten terwijl Janssen tot 1967 moest wachten voor het raak was.

De ruim 130 renners die in deze editie van start gaan zorgen voor een geanimeerde koers, maar de venijn zit in de laatste kilometers. Een thriller voor een live TV uitzending waarbij om de paar honderd meter het weer een andere winnaar leek te worden. Foré werd ingelopen. Wolhshohl zag z'n kans verloren gaan en uiteindelijk ging een groep voor de zege sprinten.
Ieder die de wielersport een beetje volgde zal z'n geld direct op Van Looy hebben gezet of anders op de twee snelle Nederlanders.
Van Looy en Janssen maakte het elkaar niet makkelijk en de compacte Daems had aan een klein gaatje genoeg om naar de bloemen te grijpen. De verontwaardiging bij Emile zelf was nog het grootst en met een ingetogen grijns maakte hij zijn ererondje.

Daems maakte een vrij korte carrière maar met drie klassiekers, vier Tour-etappes, twee ritten in de Giro fietste Emile in acht jaar prof een knappe erelijst bij elkaar.
Deze Parijs-Roubaix zal ongetwijfeld z'n mooiste zijn geweest. Zeker als hij links en recht van zich keek wie er naast hem op het podium stond.

Mooie overwinning!

Podium 1963
1. Emile Daems
2. Rik Van Looy
3. Jan Janssen