Pagina's

dinsdag 7 juli 2020

Peter Sagan: 2018

Sagan is toch een van de meest aantrekkelijk coureurs van de afgelopen 15 jaar. Wil altijd koersen maar maakt het daarnaast ook een beetje leuk.
Soms tijd voor een grap, maar maakt ook regelmatig een filosofische opmerking in een interview.
Een kleurrijke gast met veel fans en terecht.
Alleen het is ook een beetje een wildebras en zijn enorme stuurvaardigheid is niet voor al zijn collega's altijd even fijn.
Niet dat hij bewust een ander iets aan zal doen maar Peter heeft nu eenmaal veel minder ruimte nodig dan de meeste van zijn collega's.

Die stuurvaardigheid samen met zijn winnaarsmentaliteit hebben zeker geholpen bij de overwinning in Parijs-Roubaix 2018.
Van Sagan zou je verwachten dat hij de ene na de andere klassieker zou winnen. Maar zo makkelijk is het allemaal niet.
Etappe's in rittenkoers, puntentruien en regenboogtruien daarentegen heeft hij er inmiddels zat van.
Wat een Milaan-San Remo mag Sagan dan nog missen zijn erelijst is zeer indrukwekkend.

Sagan was in 2017 voor de derde keer wereldkampioen geworden en hoe mooi zou het zijn om in de mooiste trui als eerste over de streep in Roubaix te komen.

De koers wordt al vroeg geopende. Op de tweede kasseistrook is er een val van Michael Goolaerts. Er wordt meer gevallen in Parijs-Roubaix en hoewel hij hard tegen een talud viel zou een dergelijke buiteling relatief goed af kunnen lopen.
Een horrorscenario voltrok zich echter.
Goolaerts was getroffen door een hartstilstand en ondanks de snelle en adequate hulp was het niet mogelijk Michael nog te redden.
Formeel is het tijdstip van overlijden pas later op de dag maar voor alle hulpverleners was als snel duidelijk dat het eigenlijk een verloren zaak was.
Het duurde heel lang voor ieder zich was doordrongen wat voor drama zich had afgespeeld en de koers denderde door.

Na afloop was er veel kritiek dat de koers niet was stilgelegd. Ik kan mij in die kritiek niet vinden.
Vraag het aan iedere coureur wat er in zo’n geval moet gebeuren? Ze zullen allemaal zeggen dat er gewoon gekoerst moet worden.
Sommige zullen zeggen dat dat respectloos is maar Michael Goolaerts was een jonge ambitieuze coureur die niks liever deed dan fietsen. Zou Michael willen dat z’n collega’s de remmen dicht zouden trekken? Natuurlijk niet!
Dat neemt niet weg dat het voor directe nabestaande een bizar vervreemde beeld geweest zal zijn.

Omdat in het peloton het nieuws maar heel spaarzaam binnenkwam werd er onbevangen gekoerst.
Een groot aantal ontsnappingen maar Sagan nam geen enkel risico en Peter ging op heel ver van de meet in de aanval.
Het zal nog dik 60 kilometer geweest zijn toen Sagan op zoek ging naar eerdere vluchters.
Vrij rap wist hij deze te bereiken en alleen de Zwitser Silvan Dillier wist aan te klampen. Dillier zag dat dit voor hem de kans was op een klassieker overwinning. Daarnaast zou meewerken met Sagan een zekerheid geven op een podiumplaats.
Dus de Zwitser spaarde zich niet en dat is een dik compliment waard. Alleen in de sprint was hij een vogel voor de kat. We hebben Sagan zelden zo blij over de streep zien gaan. Wat een prachtige en dik verdiende overwinning.
Dillier was toch een beetje teleurgesteld want die realiseerde zich dat dit soort kansen niet vaak voor zullen komen. Vraag maar aan Sagan hoe moeilijk het is om een top-klassieker te winnen.

De donderdag voor de koers ben ik bij de Recon geweest. Zelf een stukje gefietst en wat foto’s gemaakt. Op Carrefour de l’Abre heb ik foto’s van Sagan en z’n ploegmaten gemaakt.
Ze waren we heel gedreven aan het trainen. Focus!
Later kwam ik ze nog tegen bij het uitrijden van Roubaix. Ze hadden dikke pret en groeten vriendelijk. De sfeer in die ploeg was helemaal ok.
Bora was ook een van de weinige ploegen die de verkenning helemaal deden tot aan Roubaix. De meeste ploegen hadden de bus aan het eind van Carrefour gezet waar de meeste renners ook in de bus stapte.
De toewijding van Sagan was zichtbaar groot en toen ik thuis kwam zei ik ook tegen mijn vrouw: “Schrijf voor zondag Sagan maar op”

Hoe mooi de overwinning van Peter ook is…………..8 april 2018 zal toch de trieste dag blijven van Michael Goolaerts.

Foto: Maximale focus op Carefour de L'Arbre tijdens 
de Recon op de donderdag voor koers.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten