Douches

Bij de meeste klassiekers is het na de streep gedaan. Bij Parijs-Roubaix volgen er nog twee coupletten.
De huldiging met de kassei en de douches. Een huldiging vindt er natuurlijk na iedere klassieker plaats, maar niet met zo'n toepasselijke trofee.
Na de prijsuitreiking mogen de renners onder de meest legendarische douches die er zijn.
Niet alleen binnen de wielersport. Vraag gewoon eens aan iemand om een aantal bijzondere douches te noemen.
Heel wat keren zullen de douches van het velodroom van Roubaix worden genoemd?

Foto: Na hun editie van Parijs-Roubaix gaan wielertoeristen graag in de rij staan voor de ultieme experience.

De douches liggen achter het kantoor in een sobere ruimte. Als je hier naar binnen loopt waan je je in een zwembad zo'n 60 jaar geleden. Of 70? 80?
Een stap over deze drempel geeft je het gevoel in een tijdmachine te zijn meegesleurd.
Eenvoudige betonnen kleedhokjes. Zonder deur. Een simpel bankje.
Je twijfel of je wel goed zit wordt slechts ontnomen door het naambordje op het kleedhokje: Cancellara, Merckx, Coppi, Van Looy.
Alle winnaars hangen hier en het is het enige tastbare bewijs dat deze vooroorlogse douches inderdaad bij Parijs-Roubaix horen.

Foto: Samen douchen na het sporten blijft een speciaal ritueel, maar nergens beklijft dit 

zoals in de douches van het Velodroom van Roubaix.

Het rijden op kasseien is bijna een magisch ritueel. Dat is het douchen op het velodroom misschien nog wel meer.
Het is meer dan het zweet, stof en blubber van je afspoelen.
Wellicht een bijna spirituele overpeinzing. Alle renners kunnen gebruik maken van de moderne douches in de ploegbus. Toch gaan heel veel renners juist douchen in dit stuk prehistorie.
Waarom?
Worden ze schoner dan in de ploegbus? Nee........dit douchegebouw heeft iets mythisch wat zich niet in woorden en foto's vast laat leggen.
Er gewoon een keer rondlopen is ook niet voldoende. Je zal de kasseien moeten getrotseerd om het te voelen.
Menig prof strijkt bij het verlaten met z'n vinger over het naambordje. Als een ritueel van bloedbroeders. Jij en ik. Jij en ik weten wat het is..........

Foto: Van alle winnaars hangt een bordje met z'n naam en jaar (of jaren) waarin hij

gewonnen heeft. Van het jaar 1949 hangen er dus twee namen.

In 2010 was er redelijk wat commotie dat de wielerbaan en het volledige complex inclusief de douches zou worden afgebroken.
De oude kantine lag immers al tegen de grond en er zou een nieuwe wielerbaan komen welke inmiddels is geopend.
Dit is echter een overdekte piste en deze staat naast de open wielerbaan.
Wielerbaan en douches blijven voorlopig nog velen jaren onderdeel uit maken van de erfenis van Parijs-Roubaix.
Gelukkig maar en je moet er een keer gedoucht hebben om het te begrijpen! Wel het liefst nadat jezelf over de kasseien hebt gedokkerd.