De vreselijke val had als effect dat het Bos in 1999 en 2000 in omgekeerde richting werd gereden. Van Noord naar Zuid loopt het iets berg op en dat zou het tempo moeten drukken.
In welke richting het bos ook gereden zou worden Johan wilde wraak. Wraak op z'n knie en daarnaast wilde hij natuurlijk een keer echt winnen.
Natuurlijk was de overwinning uit 1996 niet uit de lucht komen vallen, maar je wint liever solo dan "in een sprint" met twee ploegmaten die vol in de remmen gaan.
Diep in de finale zaten er echter nog wat snelle mannen op het vinkentouw zoals van Petegem, Zabel, Zanini en Hincapie.
Johan nam geen risico en zorgde dat hij alleen de wielerbaan op kwam rijden.
Dat gaf hem ook voldoende tijd om met een prachtig gebaar naar z'n knie te wijzen toen hij over de streep kwam. Wat moet dat een ongelooflijk mooi moment voor Johan zijn geweest.
Tristan Hoffman werd netjes vierde en Mapei die in die jaren in "De Hel" Oppermachtig was had weer drie man in de eerste tien.
Podium 2000:
1 Johan Museeuw
2 Peter van Petegem
3 Erik Zabel
Rapha is een fabrikant van opvallende wielerkleding. Ze promoten deze kleding door al even opvallende filmpjes te maken.
In een van die filmpjes hebben ze zich door de knie van Johan laten inspireren: "A throw of the dice" Prachtig!
een vroege post vandaag, gerard! maar niet minder mooi en weer een prachtig filmpje!
BeantwoordenVerwijderenkleine correctie, qua sprintcapaciteiten doe je johan museeuw toch een klein beetje tekort, gezien zijn staat van dienst (o.a. massasprint op champs elysees in de tour), ik durf te wedden dat als het erom gegaan was (in de sprint met 3), hij die anderen ook wel kon kloppen in de sprint. maar ik denk dat anders een van de twee anderen er wel tussenuit geknepen was... dus geregiseerd was het toch wel.
Ik denk ook dat Johan die sprint had gewonnen. Daarom had hij het ook moeten doen.
BeantwoordenVerwijderenDe 96 versie komt nog aan bod. Blijf ik een zwarte bladzijde in de PR historie vinden.