Deze strook staat ook wel bekend onder de naam Pavé Bernard Hinault. De strook wordt gebruikt sinds begin deze eeuw en baarde vooral opzien tijdens de Tour van 2010.
Voor specialisten is dit een heerlijke strook, maar wie deze omgeving vervloekt kan op deze enkele strook minuten verliezen.
De strook heeft een L-vorm en tot de bocht loopt het iets op. Meestal staat op deze open vlakte een stevige wind en dan zijn het de sterke jongens die als eerste de bocht gaan nemen.
De bocht is scherp en krap en je valt nagenoeg stil. Er zijn sterke beentje nodig om weer snel op gang te komen.
Na de bocht loopt het weer wat af, maar het wordt nergens eenvoudig en tot het eind zal er gewerkt moeten worden.
Foto: Wielertoerist bij het oprijden van de strook
Als het geregend heeft staan er met name in het eerste deel heel veel plassen. Het is dan echt zaak het midden van de weg te nemen omdat je maar slecht kan inschatten hoe die de plassen zijn.
Bij het oprijden van de strook staat een zuiltje met de naam van de strook. Ook een klein monument van een de Franse renner Jean Donain.
Bij het opdraaien van de Chemin des Helesmes - wat de officiële naam is van deze weg - staan er twee reuze fietsen.
Foto: Reuze fietsen bij de afslag naar de strook. Of renners er aandacht voor hebben?
Na deze strook gaat het in vliegende vaart richt Bos van Wallers wat de volgende strook is.
Kilometers lang worden er dan bijna onwerkelijke snelheden gehaald, om maar als eerste de kopman in Het Bos af te kunnen zetten.
Daarom is het tijdens de koers van groot belang om bij de eerste te zitten op deze Pavé Bernard Hinault.
Hier gaat nog niemand de koers winnen maar je kan hem er al wel verliezen. Hier niet van voren zitten gaat daarna heel veel krachten kosten om weer in de kop van de wedstrijd te komen.
Afbeelding: De strook loopt van rechtsonder bij de D440 naar linksboven bij de D13
Geen opmerkingen:
Een reactie posten