Blubber en nattigheid viel mee en de kilometers gingen vlot onder de wielen voort.
Samen met fietsvriendje Gerard op en rond de finale van Parijs-Roubaix eens flink wezen moddertrappen. Grappig dat we begin 1970 ons eerste koersje reden en het tot eind 2013 heeft geduurd voor we een keer samen op de MTB zaten.
Voor beide is de MTB dan ook geen hoofdtaak maar we vinden het allebei wel een leuke afwisseling.
Zelf had ik dit circuit al een keer gedaan en diverse andere MTB tochten in deze omgeving waaronder drie keer de MTB versie van Parijs-Roubaix.
Het is een heel andere omgeving dan bijvoorbeeld de Veluwe of Zuid Limburg maar daarom niet minder leuk.
Juist het wat desolate Noord Franse landschap heeft ook zo haar aantrekkingskracht.
De auto geparkeerd bij mijn favoriete spot namelijk Carrefour de L'Arbre. Vandaar ging het over de zeer slechte Chemin de Bourchelles naar het zuiden. De strook is in 1978 voor het laatst gebruikt en toen snelde Moser naar zijn eerste overwinning in deze fraaie klassieker.
Daarna gaat het naar het westen om via de route de Gruson noordwest te gaan. Deze strook is in 1977 voor het laatst gebruikt en toen snelde De Vlaeminck hier over de zeer slechte stenen naar z'n vierde zege in Parijs-Roubaix.
Na Gruson volg je een heel stuk La Marque het riviertje waar deze tocht een deel van haar naam aan te danken heeft. Meer blubber, meer plassen en meer glijden en glibberen.
Toch viel het in het totaal wel mee en ik heb het hier wel erger meegemaakt.
De lus om het Lac de Heron (er zitten er 100en) was zelfs een appeltje-eitje.
Hierna ging het weer in oostelijke richting en werden we toch nog getrakteerd om een paar lelijke stukken.
Helaas was het "pannenkoekenhuis" bij 6 Bonniers gesloten. Dus dan maar het rondje afmaken zonder koffie.
Zelf de doorgaans zeer slechte Petit Chemin de Sin à Camphin lag er redelijk bij. Een strook die ze van mij mogen oplappen en kan dan zo de koers in.
Hierna volgde alleen nog Carrefour de L'Arbre. Het was echter heerlijk weer en de benen voelde goed. Dus recht door de akkers naar Cysoing om van daar het parcours van Parijs-Roubaix te volgen tot het einde van Carrefour.
In Cysoing een koffiestop en dit wordt toch meer en meer mijn favoriete Noord Franse stad. Ze komen me zelfs inmiddels een handje geven..........
Na de koffie en cola weer op de fiets en als eerste is dan pavé Duclos Lassalle aan de beurt. Officieel heet deze weg Rue de Tournai maar zeg nu eens eerlijk? Je mag kiezen? Duclos Lassalle is natuurlijk een van de grootste als het om een blubberige editie van Parijs-Roubaix ging.
Hierna Pavé du Calvaire die op een paar plaatsen duidelijk was gerestaureerd. De lastig bocht is een stuk minder gevaarlijk.
En als afsluiter het prachtige duo Camphin-en-Pévèle en Carrefour de L'Arbre. Twee weken geleden waaide het niet en dat was een bizarre constatering.
Nu waaide het wel wel en zo hoort het ook. Het laatste stukje was dus nog even flink trappen, maar door de redelijk omstandigheden en heerlijke weer werd het vooral een dagje lekker fietsen.
Fotoalbum la Marque à l'Arbre
Geen opmerkingen:
Een reactie posten