Georges Claes: 1946 & 1947

Claes was een bescheiden Belgische renner die de pech had dat het begin van zijn carrière samenviel met de Tweede Wereldoorlog.
Zo nam hij in 1944 voor het eerst deel aan Parijs-Roubaix maar een jaar later zat hij onder de wapens.
Gezien de start van z'n loopbaan als beroepswielrenner verdient het alle lof dat hij in 1946 Parijs-Roubaix wist te winnen.
Dat geeft gelijk aan dat Claes niet alleen over talent, maar ook over de juiste mentaliteit beschikte.
Hij liet zich met z'n beperkte ervaring intimideren door kleppers als Steenbergen, Schotte, Buysse, Gauthier en Kint om er maar eens een paar te noemen.

Steenbergen valt na meerdere keren pech uit de koers weg. Het viel in deze editie ook niet mee om terug te keren na een lekke band want vanaf het begin was het een geanimeerde koers.
Uiteindelijk bereiken ze met drie man het velodroom in Roubaix en Claes legde z'n medevluchters er als een volleerd pisterenner op.
Met een prachtig zegegebaar haalde Claes z'n eerste binnen.

Podium 1946
1 Georges Claes
2 Louis Gauthier
3 Lucien Vlaemynck

Direct na z'n eerste overwinning in Parijs-Roubaix haalde Claes z'n tweede binnen. Maar dat was nog even werken want ook nu ging het lont al rap in het kruitvat en na een half uur koers was de bende al flink op hol geslagen.
In het begin van de koers groeit de kopgroep en verder in de koers wordt deze weer meer en meer uitgedund.
Een opmerkelijke renner blijft er over: Olimpio Bizzi.

Velen van jullie zullen nog nooit van deze renner hebben gehoord. Toch 10 keer top 20 in Milaan San Remo. Dertien (13!) etappes in de Giro, Italiaans kampioen en diverse etappes in kleinere rittenkoersen en een handje Italiaanse semiklassiekers.
Bizzi blijft tijdens een drijfnatte editie alleen over van kopgroep met potentie.
Alleen zoekt hij zijn weg naar Roubaix. Onervaren op dit terrein en een meute hongerige wolven hijgend in z'n nek.
De wolven zijn vooral Vlaamse leeuwen en de ongelukkige Bizzi rijdt ook nog een wiel kapot.

Na een vlucht van 235 kilometer wordt Bizzi op twee kilometer voor de wielerbaan in z'n nekvel gegrepen.
De Italiaanse journalisten zaten al klaar om de meest overtreffende krantenkoppen te bedenken.
Helaas.
Toch kwam L'Equipe met een kop die nu nog kippenvel bezorgt:
Bataille, dans un tres grand PARIS-ROUBAIX, a pres de 40 kms de moyenne, sous la pluie
BIZZI DOMINE PENDANT 235Kms, MAIS....
....CLAES BONDIT ET GAGNE!

Bizzi zal ontroostbaar zijn geweest maar Claes trok op de kletsnatte wielerbaan z'n tweede Parijs-Roubaix naar zich toe.

Als je de diverse verhalen van deze editie leest mag daar een 7 uur duurde DVD van gemaakt worden.

Claes bevestigd na 1947, maar Olimpio Bizzi is de held van de dag!

Podium 1947
1 Georges Claes
2 Adolf Verschueren
3 Louis Thiétard

Na zijn actieve carrière begint Claes in z'n woonplaats Boutegem een cafe wat hij noemt naar z'n mooiste overwinningen: Parijs-Roubaix.

De kroeg is overgegaan in andere handen maar ligt nu stil. Begin dit jaar heb ik er nog een bezoek gebracht en aangebeld bij de weduwe van Claes die nog steeds tegenover het cafe woonde.
Toch heeft recent iemand de uitdaging weer opgepakt en is het cafe weer open.
Adres: Malendriesstraat 40, Boutersem

George Claes overleed in 1994. Z'n weduwe Rosa was een zeer sterke vrouw maar is afgelopen oktober haar George gaan opzoeken.

De rouwkaart was eenvoudig zoals het hoort:
"Na een leven, gekenmerkt door toewijding,
eenvoud en stille goedheid, ging van ons heen "

Rosa BIESEMANS
weduwe van de heer Georges CLAES

Foto: Het gewezen cafe van George Claes stond er begin dit jaar troosteloos bij. 

Jammer want het is toch een prachtige naam voor een wielercafe.