Nog 5 nachtjes slapen

De toereditie van Parijs-Roubaix voor wielertoeristen is slechts om de twee jaar. Jammer maar het is niet anders. Aanvankelijk lijkt het een eeuwigheid maar ineens raast zo’n evenement dichterbij. Toch kan het me nu niet snel genoeg gaan.

Alles is ook in orde dus laat het maar gebeuren. Conditie is gewoon super, fiets is ok, parcourskennis zal buiten Jan (van kasseien vreten) niemand tegenop kunnen bieden.
Verder heb ik natuurlijk een goeie eigenwijze kop en laat ik me door niks afleiden om in de loop van zondagmiddag de wielerbaan op te rijden.

Foto: Fietsmaatje Ingmar tijdens een verkenning in december 2011 in de 

buurt van Haveluy. Regen, regen en nog eens regen.

Ik rij samen met fietsmaatje Ingmar. Met Ingmar heb ik al drie keer de lange editie van L’Eroica (zeg maar de hel van het Zuiden) gereden en in 2008 en 2010 Parijs-Roubaix. Een fraai rijtje waar we nu 3-3 van gaan maken.
Het wordt ook de vierde (!) keer dat ik dit jaar met Ingmar richting Noord Frankrijk trek. Ondervoede klimmers zullen dit niet begrijpen, maar ook de gemiddelde hardware fetisjist gruwelt van "De Hel".
Misschien is "De Hel" de ultieme uitdaging voor je materiaal maar op zo’n 40 encounters heb ik nog niks geks meegemaakt.
Door veel - vooral wielertoeristen - wordt er toch wel wat overspannen gedaan over dat materiaal. Geloof me een racefiets kan veel meer hebben dan we wel eens denken.
Ondanks dat kan het natuurlijk zondag toch fout gaan. Zeker met de weersvoorspellingen zoals deze er nu liggen. Als het glad is is een uitglijder zo gemaakt en je fiets wellicht niet meer bruikbaar.

We willen vroeg starten en met een beetje mazzel trekken we nog door een droog Bos van Wallers. De laatste 100 kilometer gaan wellicht in forse regenbuien en dan zijn stroken als Pave Madiot, Mons-en-Pévèle, Carrefour de L’Arbre, Pave Duclos Lassalle gevaarlijke hindernissen.
Veel klei op en langs de kant en een beetje water maakt het tot een heerlijke glibberzooi.
Regen gaat er ook voor zorgen dat het tempo laag zal zijn. Denk maar eens terug aan de editie die Servais Knaven heeft gewonnen. Dat ging met een gemiddelde snelheid die serieus lager ligt dan het gemiddelde wat Boonen dit jaar wist te halen.

Foto: Fotograaf  "Yellowcube" Roeland wil weten hoe het is om zelf te fietsen in de hel. 

Hier op Pave Hinault bij Haveluy. Weinig fotografen zullen zich zo voorbereiden op een klus.

Nattigheid heeft een verwoestend effect op de snelheid in deze contreien. Nu is het niet ons doel om als eerste op de wielerbaan te komen, maar je wilt het liefst wel lekker vlot doorrijden.
Uiteraard wordt er ook tijd gemaakt voor foto’s en maandag kunnen jullie uitgebreide verslagen verwachten.
Foto’s van onboard, maar in het Bos van Wallers en op Carrefour de L’Arbre staat onze eigen fotograaf.

Nog een tip voor als het nat is: spuit als het op gaat drogen met een bidon water je pedalen en plaatjes een beetje schoon. In een uur tijd kan deze klei namelijk opdrogen en kom je niet meer uit je klikpedalen!