Pagina's

zaterdag 16 mei 2020

Eddy Planckaert: 1990

Voor Eddy Planckaert heb ik altijd een enorme sympathie gehad. Ik veerde ook helemaal op toen hij als winnaar over de streep ging.
Dit na een ijzingwekkende sprint tegen Steve Bauer. Overigens had ik het Bauer ook gegund, want ook hij was een van de kleurgevers in die periode van de wielersport.

Maar Eddy heeft altijd een speciaal plaatsje gehad. Hart op z'n tong, altijd een grap, maar toch afzien als een otter.
Ik vind het ook prachtig hoe Planckaert na z'n fietscarrière invulling aan z'n leven heeft gegeven. Buiten wonen als vlucht van de moderne maatschappij, maar wel meedoen aan real life soap.
De laatste jaren vooral als een gewaardeerd analist in allerlei sportprogramma's.
Eigenzinnig maar altijd met veel zelfspot.

In Parijs-Roubaix valt er echter niet te spotten. Toch was het in 1990 behoorlijk mooi weer en eigenlijk een niet zo'n heel spectaculaire editie. Er werd ook zeer traag gereden en dit is de twee na langzaamste editie sinds de Tweede Wereldoorlog.
Hoewel er veel uitvallen waren bleven er heel veel renners binnen een window van een paar minuten fietsen.
Binnen een achterstand van 2 minuten waren er al 27 renners over de streep en bijna 100 aan de finish! Binnen 10 seconden al 13!

Toch is zelfs een wat minder spannende editie van deze koers een lust om naar te kijken en het waren weer prachtige beelden.
Uit het laatste stof kwam een wat rommelige kopgroep en wat achtervolgers naar voren. Pas in de straten van Roubaix en op de wielerbaan komt alles in een plooi.
Met nog één ronde op de wielerbaan komen twee achtervolgers bij de drie koplopers. Wampers - ploegmaat van Planckaert en winnaar in 1998 - houdt het tempo hoog maar op 300 meter kan van Hooydonck z'n zenuwen niet meer beheersen.
Bauer reageert direct gevolgd door Planckaert. Een ijzingwekkende sprint met een huize hoge inzet.

De finishfoto moest met de loep bekeken worden.
Het verdict was voor Bauer genadeloos hard en voor Planckaert zoet als honing.
De essentie de wielersport in minder dan 1 luttele centimeter. Dit keer geen dramatiek op de kasseien maar in de laatste centimeter.
Beide kampioenen zullen er nog regelmatig aan terugdenken en de sprint maakte het uiteindelijk ook nog tot een onvergetelijke editie. Prachtig!

Het Youtube filmpje is met Engels commentaar en de beste man slaat in de laatste 50 meter helemaal over. Schitterend om te zien maar vooral om te horen.

Podium 1990
1 Eddy Planckaert
2 Steve Bauer
3 Edwig Van Hooydonck

1 opmerking:

  1. Die sprint is één van de eerste dingen die ik noem als ik edities van Parijs-Roubaix uit mijn herinneringen ga opgraven.

    Heeft destijds echt indruk gemaakt en als supporter van de ploeg Post was ik dik tevreden met het resultaat.

    BeantwoordenVerwijderen