Van z'n vier overwinningen in Parijs-Roubaix waren er drie op een Gios.
De Vlaeminck, Parijs-Roubaix en Gios zijn eigenlijk een soort van drie-eenheid.
Gaat me iets te ver om het een heilige drie-eenheid te noemen maar voor alle drie heb ik een zwak.
Toch hebben in dit geval de renner, de koers als de fiets voor veel heroïek gezorgd, die bij veel liefhebbers niet onopgemerkt is gebleven.
Het zijn alle drie enorm aansprekende begrippen. Ook drie eigenzinnige begrippen. De Vlaeminck heeft z'n hart op z'n tongen liggen wat niet ieder weet te waarderen. Parijs-Roubaix is een koers die door de renners meer gehaat dan bemint wordt.
Gios is met alleen die blauwe fietsjes natuurlijk ook een wat eigenzinnige constructeur.
Foto: Trots wordt vermeld dat deze speciale Gios
met dezelfde handen als vroeger in Italië is gemaakt.
Helaas is het merk Gios niet in staat geweest de modern trends te volgen. Carbon bakken is toch iets anders dan met zilver buizen mooi vloeiend in een lug solderen.
De gebroeders Gios volgen op dit moment beide een eigen weg. Alfredo is in zee gegaan met Aziaten en melkt daar vooral z'n naam nog uit.
Aldo is met z'n zoon Marco alleen nog op de Italiaanse markt actief met een bescheiden aanbod aan fietsen en bedienen vooral een nichemarkt.
Foto: Ook het gerenommeerde Bicisport ontging het
niet dat Gios deze klassieker op de markt brengt.
Helaas niet in Nederland leverbaar.
Tijdens L'Eroica (m'n andere fietspassie) 2010 presenteerde het Gios van Aldo en Marco hun nieuwe productlijn.
Keus uit alle materialen maar het meest opvallende frame is toch de Super Record 1977.
Het frame waar Roger De Vlaeminck in 1977 z'n vierde overwinning in Parijs-Roubaix mee behaalde. Het wordt in een beperkte oplage van 35 stuks opnieuw geproduceerd.
Voor een klimkoers een achterhaalde keuze maar om op zondag een gentlemen ritje mee te maken een geweldige keuze.
Of..................of om zelf nog een keer de toerversie van Parijs-Roubaix mee te rijden. Geen slecht plan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten