Ronde van Lombardije 2012

Naast Parijs-Roubaix gaat mijn hart ook sneller kloppen bij Milaan-San Remo, Ronde van Vlaanderen en de Ronde van Lombardije.
Deze laatste staat tegenwoordig wat eerder op de agenda en is aanstaande zaterdag.
Dit zal beslist een positief effect hebben op het deelnemersveld. De koers is op deze manier immers een mooie revanche koers voor wie in het WK onder de maat heeft gepresteerd.
Absolute kijktip!

Op YouTube vond ik deze mooie teaser:

7 april 2013

De 111e editie van Parijs-Roubaix zal volgend jaar verreden worden op 7 april. Dit keer NIET op de tweede zondag van april.
De dagen van de weken vallen dit keer wat ongunstig dus de Ronde van Vlaanderen – die traditioneel op de eerste zondag van april wordt gereden – is nu op 31 maart.
De UCI heeft gister tijdens het WK in Valkenburg de definitieve agenda gepresenteerd.
De datum is nu dus definitief en offcieel. We noteren dus 7 april 2013

Alle voorjaarsklassiekers 2013:
16 maart Milaan - San Remo (I)
22 maart E3 Prijs - Harelbeke (B)
24 maart Gent - Wevelgem (B)
31 maart Ronde van Vlaanderen (B)
7 april Parijs - Roubaix (F)
14 april Amstel Gold Race (N)
17 april Waalse Pijl (B)
21 april Luik - Bastenaken -Luik (B)


Foto: De profrenners zullen komend jaar dus op 4 en 5 april hun verkenning gaan doen. Hopelijk iets minder koude wind dan dit jaar.

Wevelgem-Roubaix-Wevelgem 2012

Deze uitstap voor wielertoeristen werd dit jaar voor de tweede keer gereden. Het parcours gaat van de finishlijn van Gent-Wevelgem naar de finishlijn van Parijs-Roubaix.
Je kon kiezen uit 60 of 100km.
De tocht is een initiatief van de beide gemeentes en heeft natuurlijk als belangrijkste doel om mensen in beweging te brengen.
Voor veel wielertoeristen en wielersportfans is de wielerbaan van Roubaix bijna iets heiligs.
Alleen de meeste wielertoeristen hebben er geen trek in een dag op de kasseien te dokkeren om dan een keer een rondje op de wielerbaan te mogen rijden.
De tocht van vandaag bevatten maar één enkele kasseistrook en daar was ook nog een smal fietspaadje langs.



Belangrijkste hindernis van vandaag was echter Mont Saint Aubert. Onder wielertoeristen een bekende klim die ook meetelt voor het internationaal klim brevet (B.I.G.).
De overige beklimmingen waren allemaal een stuk minder steil en lang dus voor een getrainde wielertoerist een heerlijk uitje naar de wielerbaan van Roubaix.

Inmiddels hebben ze twee wielerbanen in Roubaix. De opening is pas volgende week. Daar heb ik een uitnodiging voor maar twee weken achter elkaar vind ik even genoeg.
Daarom kwam het extra goed uit dat we even een mini rondleiding kregen in dit nieuwe overdekte wielerpaleis.
Prachtige baan en er komt veel licht naar binnen. Deze overdekte baan wordt GEEN vervanger voor de open baan waar Parijs-Roubaix haar finish heeft.
De nieuwe baan is vooral bedoeld om het Franse baanwielrennen naar een hoger plan te trekken.

Ben je op de wielerbaan ga je natuurlijk even wat drinken in Cafe Pavé. Een aantal Franse wielertoeristen hadden al bezit genomen van de bar. Voor ons nog even geen bier want we moesten nog terug naar Wevelgem.
Wel weer genoten van de foto's die daar aan de muur hangen.
Omdat op de heenweg je een flinke lus naar het oosten had gemaakt ging het nu via een korte route terug naar Wevelgem.

De route van de hele rit gaat nagenoeg volledig over heerlijk rustige wegen. De route was keurig met oranje pijltjes uitgezet.
Bevoorrading, parkeren en na afloop een gratis consumptie. Voor twee Euro moet het toch niet gekker worden. Een dergelijke lage prijs zou veel Nederlanders moeten aantrekken.

Een paar mensen van de organisatie schoven nog even aan toen ze mij van deze blog herkende. Mooi om te ervaren hoe ze geïnteresseerd waren in verbeterpunten.

Strikt genomen waren die er niet, maar we hebben nog even zitten filosoferen hoe een evenement wat nu al heel geslaagd is mogelijk nog wat kan groeien.

Tocht is een aanrader net als een bezoek aan het nieuwe velodroom.

Fotoalbum Wevelgem-Roubaix-Wevelgem 2012

Geroof in de hel

Het zou de naam van een spannend jongensboek kunnen zijn. Helaas is het echter een trieste waarneming die ik afgelopen week heb gedaan.

Het is al jaren het geval dat supporters een kassei als aandenken meenemen. Die trend heeft zich vooral ingezet vanaf het moment dat de winnaar een kassei op een sokkel krijgt overhandigd.
Mensen willen dan ook zo’n kassei.

Haal er dan een bij de bouwmarkt of tuincentrum.

Probleem is dat als er eenmaal één kassei ergens uitgepeuterd is de volgende er makkelijker uitgaat. Voor je het weet is er een heel stuk uit de weg gehaald.
Wie hier regelmatig fietst zal de plekken herkennen. Die plaatsen zakken ook helemaal uit.

Als je een echte supporter bent laat je die kasseien natuurlijk zitten. De organisatie loopt zelfs het risico dat zo’n strook wordt afgekeurd.
Dat is toch het laatste wat je wilt als supporter van deze oerkoers.
Les Amis de Paris-Roubaix (de stichting die waakt over het parcours) voert wel restauratie uit maar die heeft ook maar beperkte middelen.

Foto: Het bordje Paris hangt inmiddels bij "een liefhebber" boven de schoorsteen.

Dat er kasseien gestolen worden is triest maar de laatste maanden zien we een nog veel triestere ontwikkeling.

Het parcours van Parijs-Roubaix is opgesierd met tientallen naamborden en zuiltjes aan het begin en einde van kasseistroken.
Souvenirjagers hebben het de laatste tijd op deze borden en zuiltjes gemunt.
Triest, triest en nog eens triest..

Natuurlijk gaat het ten opzichte van alle wereldproblemen helemaal nergens over maar deze blog gaat nu eenmaal niet over wereldproblemen.

Deze blog gaat over een koers met aanzien. Een koers waar renners met respect over praten. Helaas zijn er toch wat supporters die dat respect niet op kunnen brengen.

Afgelopen zaterdag best een beetje geschrokken want in een korte tijd is er veel weg. Ben toch wel een benieuwd wat voor mensen dit nu zijn? Dan ben je toch geen liefhebber van de koers?

Als jullie het weten zeg je het maar!

Foto: De douches op de wielerbaan gaan steeds op slot anders zijn in een mum van

 tijd alle plaatjes van de 110 winnaars verdwenen.

Zomer teaser

Gisteren met een aantal fietsvriendjes de finale van Parijs-Roubaix gereden. Een maatje waar ik op m'n 13e al mee koerste had ik beloofd om hem een keer mee deze kant op te nemen. Een soort introductie van "De Hel"

Na wat inventarisatie waren er nog wel wat die mee wilde maar als zo'n dag dan dichterbij komt groeit het aantal afhakers.

Op de valreep sloot nog wel een nieuwkomer aan. Een maatje die ik van het fotograferen ken zit sinds kort op de racefiets en die hebben we maar gelijk in het diepe gegooid.
Met een paar absolute maagden op het gebied van Parijs-Roubaix ging het naar Noord Frankrijk.
Ik had echter ook twee ervaren kasseispecialisten bij die de nieuwkomers mooi op sleeptouw konden nemen.

Om de zomer teaser wat op te vrolijken hadden we afgesproken om allemaal in een outfit te komen van een ex-winnaar:
Bart als Tom Boonen 2012
Gerard als Emile Daems 1963
Richard als Fabian Cancellara 2010
Ingmar als Moser 1980
Ikzelf als De Vlaeminck 1977

Gerard zelfs op een oude Peugeot, Ingmar op een oude Moser en ik op de Gios Super Record PR 1977.

De auto in Hem geparkeerd wat nog even lastig was want daar was een jaarlijkse braderie waar heel Noord Frankrijk op af was gekomen. De doorgaande weg in Hem was helemaal volgestouwd met kraampjes met oude rotzooi.
Geen doorkomen aan!.
Na wat onderwijs in de Noord Franse cultuur toch "en route" en over de gewone weg ging het richting Mons-en-Pévèle. Daar gingen we de eerste kasseien op waarbij zo'n 5 sterren strook voor nieuwkomers wel een heftig debuut is.



Grappig is dat je dan zelf weer even gedwongen word om door een paar andere ogen naar "De Hel" te kijken. Voor mij zijn dit gewoon kasseistroken.
Voor nieuwkomers - zelf goede fietsers die ook jaren hebben gekoerst - is het schrikken. Flink schrikken.

Toch sloegen de nieuwkomers zich er perfect doorheen. Gewoon niet nadenken en gewoon meefietsen. Maar ook stiekem genieten als het je goed afgaat.

De volgende strook die van Mérignies zorgde gelijk voor een oponthoud. Richard reed er niet alleen een band maar ook een velg aan flarden. De velg heeft de rest van de dag smerig in de weggezetten en voor nog wat problemen met de banden gezorgd.

We lieten ons humeur er echter niet door verstieren want het was schitterend weer.

Gerard merkte dat bochten op Pont Thibault wat anders is dan een bocht in een criterium. De ervaring hield hem uit de problemen. Chemin de l'Epinette en Moulin Vertain werden rap genomen terwijl deze laatste toch behoorlijk slecht is.
Hierna even een terrasje in mijn zo favoriete Cysoing.
Op het plein was een kermis en de draaimolenman had wel een tang om de grootste deuken uit de velg van Richard te buigen.
Van dat soort momenten geniet ik maximaal. Een velg met een roestige tang bruikbaar maken is voor mij echte wielerromantiek.
Niet alleen ik maar ook de plaatselijke jeugd genoot. Met vijf stonden ze om ons heen te drummen en we werden maximaal geanalyseerd. "dat is een Italiaanse trui" "dat een Amerikaanse" "maar dat is een Zwitserse trui"

Hun definitief oordeel werd toch gebaseerd op onze taal. We waren Russische wielrenners.
Na Cysoing komt het prachtige maar loodzware stuk wat helemaal doorloopt naar Gruson.
Bij de oversteek van de TGV kan je even op adem komen.
Je krijgt op rij Duclos Lassalle (****), Bourghelles naar Wannehain (****),
Camphin-en-Pévèle (****), Carrefour de L'Arbre (*****), Gruson (**).

 
Zelfs voor ervaren rotten is het nu even bikkelen. Goed op blijven letten en met name op Carrefour netjes om de kuilen heen.

 
Na Gruson komt dan alleen de strook van Hem nog, maar even voor Hem hebben we bij 6 Bonniers op het terras een biertje zitten doen.
Ze smaakte prima want door de zon was het een vrij stoffige dag aan het worden.

Na de bier-break nog even over Hem. Een strook die maar 1 ster krijgt, maar ook zonder bier ben ik het daar nog steeds niet mee eens.

Voldaan bereikte we de auto. De nieuwkomers hadden een prachtige ervaring en voor specialisten is een dagje hel altijd genieten.

Fotoalbum Zomer Teaser 2012